19 Αυγούστου 1981. Μία πρωτοφανής και τραγική εξαφάνιση ήρθε να ταράξει το ήσυχο παραθαλάσσιο Σκουτάρι της Μάνης. Η δίχρονη Αννούλα Τριανταφυλλίδη διέφυγε για λίγα λεπτά της προσοχής της μητέρας της και χάθηκε για πάντα. Αποτελεί την πρώτη εξαφάνιση μικρού παιδιού που πήρε μεγάλες διαστάσεις και μεταδόθηκε σε πανελλήνια εμβέλεια από όλα τα μέσα της εποχής. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, το Σκουτάρι ήταν ένα ήσυχο παραθαλάσσιο χωριό ανατολικά της Μάνης. Όπως γίνεται σε πολλά μέρη της περιφέρειας, έτσι και στην περιοχή ο πληθυσμός τους θερινούς μήνες πολλαπλασιάζεται. Εκτός από τον εσωτερικό τουρισμό, το μέρος είχαν ανακαλύψει πολλοί Έλληνες της Γερμανίας, αλλά και γερμανοί ταξιδιώτες. Αρκετοί από αυτούς παραθέριζαν στο μικρό χωριό στήνοντας σκηνές ή τροχόσπιτα στις αμμώδεις παραλίες.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, το Σκουτάρι ήταν ένα ήσυχο παραθαλάσσιο χωριό ανατολικά της Μάνης.
Αυτό συνέβαινε και στην παραλία της Αγιάς, όπου διατηρούσαν εξοχική κατοικία ο Τάσος και η Αρετή Τριανταφυλλίδη. Το ζευγάρι, μαζί με τα πέντε παιδιά τους, έφευγαν με κάθε ευκαιρία από τον Πειραιά, όπου διέμεναν, και πήγαιναν στο Σκουτάρι για να περάσουν μερικές μέρες χαλάρωσης. Το σπίτι τους βρισκόταν πάνω στην παραλία. Μόνο η άμμος τους χώριζε από τα γαλάζια νερά του λακωνικού κόλπου. Έτσι, πολλές φορές η μητέρα Αρετή άφηνε τα μικρά να παίζουν μόνα τους πλάι στη θάλασσα, όσο η ίδια ασχολούταν με τις δουλειές του σπιτιού. Η εξαφάνιση Το πρωϊνο της 19ης Αυγούστου ήταν ένα σαν όλα τα προηγούμενα. Τα δύο αγόρια είχαν ανοιχτεί με μια βαρκούλα στη θάλασσα, ενώ η μικρότερη κόρη της οικογένειας έπαιζε με την 4χρονη φίλη της στην άμμο.
Η Αννούλα, μόλις 2 ετών, ήταν το νεότερο μέλος της οικογένειας Τριανταφυλλίδη.
Η Αννούλα, μόλις 2 ετών, ήταν το νεότερο μέλος της οικογένειας Τριανταφυλλίδη. Η μητέρα της την επέβλεπε από το παράθυρο του σπιτιού, ενώ της ετοίμαζε ένα αυγό για να την ταΐσει. Για λίγα λεπτά απέσπασε το βλέμμα της από το παράθυρο, έβαλε το αυγό σε ένα πιατάκι και κατέβηκε στην παραλία για να της το δώσει. Όταν έφτασε, είδε τη μικρή φίλη της κόρης της να παίζει μόνη της.
Η Αννούλα ήταν άφαντη. Η Αρετή πανικοβλήθηκε και άρχισε να φωνάζει το όνομά της. Καθώς δεν την έβρισκε πουθενά, κάλεσε άμεσα την αστυνομία. Τότε την ενημέρωσαν ότι οι αρχές δεν ήταν σε θέση να κάνουν τίποτα αν δεν περνούσαν πρώτα τρεις ώρες. Όμως, δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο. Ο πρόεδρος της κοινότητας χτύπησε τις καμπάνες και πολύ γρήγορα όλο το χωριό είχε σηκωθεί στο πόδι κι αναζητούσε το κοριτσάκι. Η μόνη μάρτυρας που παρουσιάστηκε, κατασκήνωνε μερικά μέτρα μακριά από το σπίτι. Υποστήριξε ότι ένα παιδάκι που έμοιαζε με την Αννούλα είχε περάσει το πρωινό εκείνο έξω από το τροχόσπιτό της. Η γυναίκα βρισκόταν την ώρα εκείνη έξω με τα παιδιά της και προσέφερε στη μικρή πορτοκαλάδα. Εκείνη αρνήθηκε και συνέχισε να απομακρύνεται. Από εκεί κι έπειτα, δεν υπήρξε άλλο στίγμα της Αννούλας. Στο σημείο όπου κατευθυνόταν, υπήρχαν κι άλλες σκηνές και τροχόσπιτα, κυρίως γερμανών παραθεριστών και πιο κάτω βράχια και τσουκνίδες. Ένα 2χρονο ξυπόλυτο παιδί δεν θα ήταν σε θέση να φτάσει πολύ μακριά. Οι μέρες περνούσαν και οι έρευνες δεν απέδιδαν καρπούς. Εν τω μεταξύ, είχε φτάσει η χωροφυλακή από την Τρίπολη, ομάδες εθελοντών δυτών για να ερευνήσουν τον βυθό, εκπαιδευμένα σκυλιά και δημοσιογράφοι.
Η φωτογραφία της μικρής Άννας άρχισε να δημοσιεύεται στις εφημερίδες.
Η φωτογραφία της μικρής Άννας άρχισε να δημοσιεύεται στις εφημερίδες Τότε, δόθηκε το επόμενο στίγμα. Μία γυναίκα από τη Γερμανία, η οποία υπέγραφε ως «Λευκή», έστειλε γράμμα στην οικογένεια. Ισχυριζόταν ότι είδε το παιδί στην αγκαλιά μιας μεσήλικης ξανθιάς γυναίκας στο Ντίσελντορφ. Της τράβηξε την προσοχή διότι το κοριτσάκι ήταν πολύ μελαχρινό και δεν έμοιαζε να έχει συγγένεια με την κυρία. Ύστερα, διάβασε για την εξαφάνιση στην εφημερίδα και αναγνώρισε την Αννούλα. Παρόλα αυτά, επέλεξε να μείνει ανώνυμη και δεν έδωσε κάποιο άλλο στοιχείο επικοινωνίας. Μετά από λίγο καιρό, μία άλλη γυναίκα με ταιριαστή περιγραφή –ψηλή, ξανθιά, γύρω στα 50– που ζούσε στη Γερμανία και τις μέρες της απαγωγής παραθέριζε στη Μάνη, έστειλε γράμμα στην οικογένεια, ρωτώντας για την εξέλιξη της υπόθεσης. Σε πρώτη φάση, η γυναίκα αυτή αναζητήθηκε τόσο από την Ελληνική Αστυνομία, όσο και από τις γερμανικές αρχές και την Ιντερπόλ, αλλά δεν βρέθηκε. Χρόνια αργότερα, η τηλεοπτική εκπομπή «Φως στο Τούνελ» την εντόπισε, αλλά η ίδια υποστήριξε ότι δεν είχε σχέση με την εξαφάνιση και το ενδιαφέρον της παρερμηνεύθηκε.
Η περιοχή που εξαφανίστηκε η μικρή Αννούλα.
Το πιθανότερο σενάριο
Η εκδοχή του πνιγμού αποκλείστηκε γρήγορα. Το πτώμα θα είχε βγει στην επιφάνεια και θα ανασυρόταν με ευκολία. Το ατύχημα πάλι δεν θεωρήθηκε πιθανό σενάριο, καθώς, μετά από τις εκτενείς και πολύχρονες έρευνες, το άψυχο κορμί της μικρής θα είχε βρεθεί. Για τις αρχές, τους κατοίκους και τους συγγενείς όλα έκλιναν προς το σενάριο της αρπαγής. Οι μαρτυρίες και οι εικασίες ότι γερμανοί παραθεριστές απήγαγαν το κοριτσάκι οργίαζαν. Πολλοί αναφέρονταν στη συγκεκριμένη μεσήλικη γυναίκα, η οποία έμενε σε τροχόσπιτο στην παραλία και ύστερα από την εξαφάνιση της Αννούλας, χάθηκε και η ίδια μυστηριωδώς. Επιπλέον, κοντά στο σημείο που θεάθηκε από τη μοναδική μάρτυρα για τελευταία φορά το παιδί, βρέθηκαν ίχνη από ρόδες αυτοκινήτου.
Αριστερά πώς θα έμοιαζε η Αννούλα στα 17 και δεξιά πώς θα έμοιαζε στα 28.
Μεταγενέστερες έρευνες
Οι έρευνες δεν σταμάτησαν ποτέ. Αμερικανοί εγκληματολόγοι συνέθεσαν ψηφιακά σκίτσα με το πώς θα έμοιαζε η Άννα στις ηλικίες των 17 και των 28 χρόνων. Μάλιστα, το 2013 ανέκυψαν δύο ξεχωριστές περιπτώσεις γυναικών που ισχυρίζονταν ότι το παρουσιαστικό τους και οι ηλικίες τους συνέπιπταν με εκείνες του εξαφανισμένου κοριτσιού. Ωστόσο, το τεστ DNA απέκλεισε τελικά το ενδεχόμενο. Μέχρι σήμερα, η οικογένειά Τριανταφυλλίδη πιστεύει ακράδαντα ότι η Άννα έχει απαχθεί και ζει σε χώρα του εξωτερικού. Σε αυτήν την περίπτωση είναι πολύ πιθανό η 40χρονη πλέον γυναίκα να αγνοεί τις ρίζες της, αλλά και τη μητρική της γλώσσα. Ο Τάσος Τριανταφυλλίδης απεβίωσε το 2007 χωρίς να μάθει ποτέ τι απέγινε η κόρη του….
