Ίσως έφταιγαν τα σίριαλ, αλλά και γενικότερα η ελληνική τηλεόραση που είχαν δημιουργήσει μέσα μου μια λανθασμένη εικόνα γι’ αυτό το πανέμορφο μέρος. Την Κρήτη ωρέ αδέλφια!
Μπορεί, βέβαια, να είχε βάλει και το χεράκι της ολόκληρη η κοινωνία, αφού όπως ξέρουμε η τρίχα γίνεται τριχιά στη χώρα που ζούμε.
Τι να σας πω αναγνώστριες και αναγνώστες του Daynight; Είχα παρεξηγήσει κάποια πράγματα μέχρι να πατήσω αυτό εδώ το ιερό χώμα, γι’ αυτό και σήμερα οφείλω να σας παραθέσω τα πράγματα που ‘χα σαν στερεότυπα στην κούτρα μου, αλλά παράλληλα να σας απολογηθώ κιόλας.
Ξεκινάμε;
1. Η Ρακή ρέει στο αίμα των Κρητικών
Δεν είναι ότι στον τόπο σας το αλκοόλ είναι απαγορευμένο ή άγνωστη λέξη. Αντιθέτως, όταν οι ξενέρωτοι οι Αθηναίοι πίνουν δυο ρακές και γίνονται ντέφι, εσείς θέλετε δέκα-δεκαπέντε για ν’ αρχίσει να κάνει ντρίγκι ντράγκα το κεφάλι σας. Ωστόσο, δεν είστε όλοι αλκοολικοί ρε παίδες, όπως πιστεύαμε πολλοί «εξωκρητικοί». Το είπαμε και πριν, αν δεν ζεις σ’ ένα μέρος, είναι λογικό ο,τι σου λένε γι’ αυτό να το πιστεύεις. Φύγαμε για το επόμενο.
2. Στην Κρήτη γίνεται χαμός με τις Βεντέτες
Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι έχει χαθεί κόσμος και κοσμάκης με τις βεντέτες. Αλλά πιο παλιά. Ή σε σειρές της ελληνικής τηλεόρασης. Σήμερα μπορείς να ακούσεις κανένα κρούσμα, αφού στενόμυαλοι και «χτυπημένοι» πάντα θα υπάρχουν, όμως είναι αμαρτία να χαλάς τ’ όνομα ολόκληρου του νησιού, για μεμονωμένους δολοφόνους.
3. Όλοι στην Κρήτη ντύνονται με Μαύρα Ρούχα
Η πρώτη φορά που θα κατέβεις απ’ το λιμάνι του Ηρακλείου, έχεις την εντύπωση ότι οι πρώτες εικόνες που θα αντικρίσεις θα ‘ναι με μαυροντυμένους τύπους έτοιμους να σου παίξουνε μανούρα με το καλημέρα. Έλα όμως, που μόνο σε κάνα χωριό θα βρεις κανένα μαυροντυμένο, έτοιμο να σου αραδιάσει τον νταλκά του, τις χαρές του και στο τέλος να σε κεράσει και κάνα δυο τσικουδιές.
4. Οι Κρητικοί μιλάνε μεταξύ τους με Μαντινάδες
Μια λατρεία για τις μαντινάδες την έχουμε άπαντες. Όλοι έχουμε ψελλίσει μια μαντινάδα στη ζωή μας ή έχουμε τραγουδήσει σε κάποιο κρητικό γλέντι. Βλέπεις, είναι ενσωματωμένες μες στην κουλτούρα της χώρας μας και δεν έχει να κάνει μόνο με μια μερίδα πληθυσμού. Και να σου πω και κάτι; ΟΧΙ! Δεν μιλάνε με μαντινάδες οι Κρητικοί, όπως πίστευα. Και φυσικά, δεν κοιτάνε αν η κάθε τους πρόταση κάνει ρίμα. Σας παρεξήγησα κοπέλια μου και πόνος που με πιάνει. Έλα, έλα, πόνος μου πιάνει…
5. Κάθε Κρητικός έχει και από ένα όπλο
Ίσως φταίνε και οι βεντέτες που σου ‘πα στο νούμερο δύο, αλλά την Κρήτη δεν τη λες και Μπρονξ, αλλά ούτε όταν κυκλοφορείς στα στενά του Ρεθύμνου νιώθεις ότι παίζεις στο Grand Theft Auto. Τα πράγματα είναι ήρεμα εδώ, ο κόσμος που θα συναντήσεις δεν οπλοφορεί και αυτό το στερεότυπο καιρός είναι να διαγραφεί οριστικά. Έτσι δεν είναι;
6. Οι Κρητικοί δεν γουστάρουν τους Αθηναίους
Προσωπικά, δε βίωσα κάτι τέτοιο. Άσε που με τόσα φοιτηταριά απ’ όλη την Ελλάδα που ‘χουν ξαμολυθεί στους δρόμους του Ρεθύμνου, των Χανίων και του Ηρακλείου, πλέον η Κρήτη έχει αρχίσει να γίνεται Αθήνα και η Αθήνα Κρήτη. Αυτά καλό είναι να γίνονται. Δεν υπάρχει καμιά παρεξήγηση εδώ. Μας πάνε και τους πάμε. Πάμε και στο τελευταίο τώρα;
7. Οι νομοί της Κρήτης έχουν κόντρα μεταξύ τους
Όπου κι αν έχω πάει στην Κρήτη δεν έχω ακούσει ποτέ μου κάποιον Ρεθυμνιώτη να στάζει χολή για κάποιον Χανιώτη, κάποιον Χανιώτη να βγάζει μίσος για κάποιον Ηρακλειώτη και πάει λέγοντας. Ντάξει, ο κάθε ένας θα αραδιάσει τα καλύτερα λόγια για τον τόπο του και μετά για τον γείτονα, και λογικό, ωστόσο οι Κρητικοί φαίνονται ενωμένοι και μπράβο τους και μαγκιά τους.
Νίκος Παπανικολάου/Daynight.gr
