Ίσως στο μέλλον, ο Κώστας Καραμανλής χρειαστεί όντως να σπάσει τη σιωπή του!
Πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν πως με την έναρξη -ουσιαστικά- από αυτή την εβδομάδα της νέας πολιτικής σεζόν, ο πρώην πρωθυπουργός ενδέχεται να βρεθεί ενώπιον του Κοινοβουλίου με επιθέσεις για την περίοδο της διακυβέρνησής του, κυρίως για την οικονομική πολιτική ασκήθηκε και το έλλειμμα που δημιουργήθηκε. Και αυτό, καθώς το τοπίο στην πολιτική έχει αλλάξει κατά πολύ μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Πρώτον, η Νέα Δημοκρατία είναι κυβέρνηση -και η ηγεσία της μάλλον δεν έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον να δώσει “πολιτική κάλυψη” στην δημιουργία του ελλείμματος επί διακυβέρνησης Καραμανλή. Δεύτερον, ο Αλέξης Τσίπρας, μετά την κόντρα του με τον πρώην πρωθυπουργό για τη Συμφωνία των Πρεσπών (ουδείς ακόμα κατάλαβε γιατί ο Κ. Καραμανλής, μιλώντας στο Βελλίδειο, εκτός χειρογράφου, είπε αυτά που είπε για το “μακεδονικό”), δεν “κόβεται” μεν να ανοίξει μέτωπο μαζί του, πλην όμως αρχίζει να μιλάει ευθέως για “τις ευθύνες της περιόδου 2004-09” για την οικονομική κρίση και την είσοδο της χώρας στα Μνημόνια. Και τρίτον, το Κίνημα Αλλαγής και η Φώφη Γεννηματά έχουν κάνει σημαία τους την αντιπαράθεση με την περίοδο Καραμανλή, άλλοτε για να μην αντιπαρατεθούν ευθέως προεκλογικά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη- στο πλαίσιο της στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ- και άλλοτε για την υπεράσπιση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, είτε του Κώστα Σημίτη την περίοδο 1996-2004, είτε τον Γιώργο Παπανδρέου, την περίοδο 2009-2011.
Πρόσωπα που γνωρίζουν, τονίζουν πως σε περίπτωση που η αντιπολίτευση εντείνει τις επιθέσεις της ενώπιον του Κοινοβουλίου για τη διακυβέρνηση 2005-09, ο Κώστας Καραμανλής δεν μπορεί να παραμείνει επί μακρόν σιωπηλός, ιδίως εάν παρίσταται στις συγκεκριμένες συνεδριάσεις. Και ότι είναι μονόδρομος, η υπεράσπιση της πολιτικής του από τον ίδιο, γεγονός που σημαίνει πως θα σταματήσει η πολιτική της “σιωπής”, που ακολουθήθηκε με εξαιρετική ευλάβεια, με εξαίρεση την προεκλογική του ομιλία στο Βελλίδειο και διάφορες “αναγκαστικές” κατά διαστήματα για την ανάγκη νίκης της ΝΔ ή υπέρ του “ναι” στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015. Οι ίδιες δε πηγές επισημαίνουν πως το καλύτερο θα ήταν την πολιτική του 2004-09 και στον τομέα της οικονομίας, να υπερασπίσει δημοσίως και τολμηρά, ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καθώς με αυτό το τρόπο θα κέρδιζε όλο το λεγόμενο “καραμανλικό μπλοκ” και “θα αναδεικνυόταν σε ηγέτη όλης της παράταξης”.
Μένει, όμως, να δούμε τι θα πράξει και ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός, που στο εσωτερικό της ΝΔ δεν απειλεί κανέναν, καθώς μεταξύ άλλων έχει δηλώσει σε συνομιλητές του πως δεν θα είναι καν υποψήφιος στις επόμενες εκλογές…
Υ.Γ.:Το γεγονός ότι σε αυτή τη Βουλή συμμετέχει ο Γιώργος Παπανδρέου προϊδεάζει για ακόμα σφοδρότερες επιθέσεις στις “ευθύνες Καραμανλή για το έλλειμμα και το μονόδρομο εισόδου της χώρας στα Μνημόνια”, γεγονός που ενδέχεται να μας οδηγήσει σε μια κόντρα των δυο πρώην πρωθυπουργών στη Βουλή. Μια κόντρα, από την οποία προφανώς και οι δυο- άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο- θα βγουν κερδισμένοι, ιδίως στο εσωτερικό του πολιτικού τους χώρου…
