Αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι. Γι’ αυτό το εξομολογούμαστε κι εμείς, πως άμα η μυζηθρόφτα είναι καλή, μπροστά της δεν πιάνει μπάζα ούτε το αντικριστό αρνί! Πριν κάτι φίλοι απ’ τα ορεινά αρχίσουν να μας πετούν ντομάτες πρέπει να εξηγηθούμε. Να πούμε τι θεωρούμε “καλή” μυζηθρόφτα…
*Πρέπει κατά πρώτον το φύλλο ν’ ανοιχτεί με ξυλίκι από χέρι έμπειρο. Να ανοίγεται και να ξανανοίγεται και όλο να μεγαλώνει, μέχρι που να γίνει ένας μεγάλος ζυμαρένιος κύκλος!
*Πρέπει η μυζήθρα μας να είναι φρέσκια, τυροκομημένη με τρόπο παραδοσιακό, χωρίς σκόνες και συντηρητικά.
*Πρέπει το ελαιόλαδο, μέσα στο οποίο θα τηγανιστεί η μυζηθρόφτα να είναι καλό και όχι χρησιμοποιημένο ξανά για κάτι άλλο. Να κάνουν τα πιταράκια μας λαχταριστές μικρές φουσκάλες στην επιφάνειά τους!
*Και το πιο σημαντικό: Πρέπει να βάλουμε τις μυζηθρόφτες μας στη φωτιά αμέσως μόλις ετοιμαστούν, χωρίς την διαμεσολάβηση ψυγείων και (ακόμα χειρότερα) καταψυκτών, συσκευές οι οποίες μας διευκολύνουν βέβαια, αλλά στερούν από τα πιταράκια μας μέρος της αυθεντικής νοστιμιάς τους…
Συμπερασματικά… Τέτοιες είναι η μυζηθρόφτες που μας αρέσουν ακόμα περισσότερο κι από το αρνί. Και ξέρετε γιατί; Είναι δύσκολο να πετύχουμε όλες τις προϋποθέσεις μαζί. Ενώ αρνί στις μέρες μας είναι το μόνο εύκολο να βρεθεί! Σας εγγυούμαστε, όμως: Αν βρεθεί χέρι έμπειρο και υλικά καλά για τις μυζηθρόφτες μας, πρόκειται για μια γευστική εμπειρία αξεπέραστη!
Φωτογραφία: Μανώλης Τσαντάκης
Πηγή: http://www.voltarakia.gr/daily-photos/item/4846-myzithrofta-i-akseperasti
