Η «σαλάτα του γιαλού» συλλέγεται κυρίως κατά τους Ανοιξιάτικους μήνες με το χέρι. Πλένεται σε μεγάλες λεκάνες με θαλασσινό νερό και το νερό ανανεώνεται 2-3 φορές. Κατόπιν τοποθετείται σε γυάλινα βάζα με λάδι και λαδόξιδο. Από την ώρα που του βάζουμε το ξύδι πρέπει να αφεθεί τουλάχιστον για 2-3 ώρες σε αυτό για να μαλακώσει. Σερβίρετε με λάδι και ρίγανη.
Σύμφωνα με την μεταπτυχιακή διατριβή της κ. Αλίκης Καρούζου στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, «τα εδώδιμα μακροφύκη αποτελούν σημαντική πηγή πρωτεϊνών, περιέχοντας ταυτόχρονα χαμηλά ποσοστά λιπιδίων. Η σύσταση αυτή τα καθιστά σημαντική τροφή ιδιαίτερα στη δυτική διατροφή, όπου η περιεκτικότητα των τροφών σε φυτικές ίνες είναι πολύ χαμηλή και ταυτόχρονα εκείνη σε λιπαρά επικίνδυνα αυξημένη».
Όπως διαπίστωσε η κ. Καρούζου από την έρευνά της «το Polysiphonia sp εντοπίζεται σε βάθος (0,5 – 1μ.) και σε σκληρό υπόστρωμα. Ο προσανατολισμός του κόλπου στον οποίο ευδοκιμεί το είδος είναι δυτικός, σχετικά προστατευμένος και δέχεται εισροή γλυκών υδάτων. Το φύκι αφθονεί κυρίως την άνοιξη, μειώνεται σημαντικά το καλοκαίρι και επανεμφανίζεται πάλι το φθινόπωρο.
Η αναζήτηση της «σαλάτας του γιαλού» έχει αυξηθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια. Το ανελέητο «κυνήγι» σε συνδυασμό με τις δραματικές αλλαγές στο φυσικό της περιβάλλον την απειλούν με εξαφάνιση.
Γι’ αυτό απαιτούνται μέτρα προστασίας και ενημέρωση του κόσμου…
Φύκος: Με ανοικτό καφέ χρώμα και τραγανή σάρκα.
Βιότοπος: Ρηχοί ύφαλοι της θάλασσας.
Εξάπλωση: Περιοχή Γραμπούσας Κισάμου, Χρυσοσκαλίτισσα, Μπαλί Ρεθύμνου (σε πολύ αραιούς πληθυσμούς).
Εποχή συλλογής: Άνοιξη (κυρίως) και Φθινόπωρο.
Τρόπος κατανάλωσης: Καταναλώνεται σε σαλάτα, αφού μπει σε ξίδι.
Σημείωση: Η συχνή και άμετρη συλλογή του το κατατάσσει προοδευτικά στα σπάνια είδη. Οι πληθυσμοί του συνεχώς φθίνουν.
