Εικοσιοκτώ άνθρωποι χάθηκαν από την αρχή του έτους στην Κρήτη, 28 οικογένειες μαυροφορέθηκαν, μάνες έμειναν χωρίς παιδιά και παιδιά χωρίς γονείς, φίλοι χωρίς φίλους.
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι για την τραγωδία στην Κίσαμο, την περασμένη Κυριακή, με θύματα την 15χρονη Ελισα και τον 23χρονο Νίκο και η είδηση για τον χαμό του 33χρονου Αντώνη Παναρετάκη στο Ρέθυμνο, έπεσε σαν βόμβα.
Στις 29 Ιουνίου ένας 58χρονος έχασε τη ζωή του στον ΒΟΑΚ με τις εικόνες του αυτοκινήτου του να κόβουν την ανάσα και λίγες μέρες νωρίτερα, στις 25 του μήνα, μια 60χρονη ανασύρθηκε νεκρή όταν το αυτοκίνητο που επέβαινε έπεσε σε γκρεμό.
Στις 17 Ιουνίου η ανατροπή νταλίκας στο ύψος του Αποσελέμη στον ΒΟΑΚ κόστισε τη ζωή του οδηγού.
Και όλα τα παραπάνω μέσα σε λίγες μέρες. Την ίδια ώρα άλλα θύματα τροχαίων ατυχημάτων, παλεύουν να κρατηθούν στη ζωή στην Εντατική. Κάποιοι θα τα καταφέρουν, κάποιοι όχι.
Στην Κρήτη, που έχει πληρώσει βαρύ φόρο αίματος στην άσφαλτο, οι ανθρωποθυσίες συνεχίζονται.
Οι αναλύσεις, οι ερμηνείες και το “τις πταίει” έχουν εξαντληθεί.
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.
Το ίδιο και τα εικονοστάσια που γεμίζουν ασφυκτικά τις άκρες των δρόμων…
Για την ιστορία, από τους 28 θανάτους, οι 13 κατεγράφησαν στο νομό Ηρακλείου, ένας στο Λασίθι, 5 στο Ρέθυμνο και 9 στα Χανιά.
