Στις καραμέλες ΙΟΝ του… κάποτε (κρύβετε χρόνια), οι οποίες μάλιστα κυκλοφορούσαν σε 8 διαφορετικές γεύσεις, προσφέροντας μια ευρύτατη γκάμα επιλογών στα πιτσιρίκια που ήθελαν να καταστρέψουν εντέχνως τα στομάχια τους τρώγοντάς τες με τις χούφτες:
*Τις βουτύρου, οι οποίες αποτελούσαν αδιαμφισβήτητα το best seller της εταιρίας, καθώς κανείς δεν μπορούσε να φάει μόνο μία (δωδεκάδα). Αποτέλεσμα; Σίγουρη, εγγυημένη τερηδόνα στο εγγύς μέλλον
*Τις υγείας, για τις ημέρες που είχαμε τα θεματάκια μας με τον λαιμό μας και θέλαμε κάτι να μας βοηθήσει να τα ξεπεράσουμε- ή απλά ψάχναμε μια πρόφαση για να τις καταναλώσουμε μανιωδώς
*Τις ούζο (!), που αγοράζονταν για μια σίγουρη μετέπειτα σταδιοδρομία στον αλκοολισμό
*Τις μανταρίνι που ήταν ιδιαιτέρως ιδιαίτερες και δεν είχαν την τρελή πέραση των «συναδέλφων» τους, αλλά όπως λέει και μια ψυχή ήταν μια χαρά
*Τις ευκάλυπτος, που αν «κούμπωνες» 2-3 αισθανόσουν το μέσα σου να παίρνει φωτιά, αλλά όχι με την καλή έννοια, μα περισσότερο σα να τηγανιζόταν ο εγκέφαλός σου σε live μετάδοση
*Τις μέντα που αποτελούσαν σταθερή αξία στον χώρο της καραμέλας και χάριζαν δροσερή αναπνοή για να μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα με αυτήν, μιας και τότε ήμασταν στο δημοτικό και τα φασώματα διαδραματίζονταν κυρίως στην σφαίρα της φαντασίας μας
*Και, τέλος, στις κανέλλα, που ή τις λάτρευες ή τις μισούσες. Όπως συμβαίνει, δηλαδή, με κάθε τι που περιέχει κανέλλα
Σε περίπτωση που τις προλάβατε, απλά δε γίνατε να μη νιώσατε στον ουρανίσκο και την γλώσσα σας έστω και για λίγο τη γεύση του αγαπημένου σας πακέτου διαβάζοντας αυτές τις γραμμές.
Επίσης, δε γίνεται να μη θυμάστε το παρακάτω:
