Αν κάποιος επιχειρήσει να απαριθμήσει τις επιτυχίες ή τα μετάλλια του Χαράλαμπου Ταϊγανίδη, το πιθανότερο είναι να χάσει το… μέτρημα! Ο Έλληνας παραολυμπιονίκης είναι αυτό που λέμε στον αθλητισμό «μια κατηγορία μόνος του».
Το 2003 και ενόσω έχει ξεχωρίσει σε πανελλήνιο επίπεδο, μαθαίνει ότι πάσχει από μία σοβαρή ασθένεια των ματιών, η οποία εκφυλίζει την όραση και την ελαττώνει σταδιακά. Καθιστά ατροφικά τα νεύρα του αμφιβληστροειδούς. «Είναι μια θολούρα», λέει ο Ταϊγανίδης και από εκείνο το σημείο και μετά γύρισε σελίδα στο βιβλίο των αθλητικών επιτευγμάτων του και μετείχε σε παραολυμπιακούς αγώνες. Φτάνοντας σε κορυφές στην πισίνα. Έχει τέσσερα χρυσά, τέσσερα ασημένια και τέσσερα χάλκινα μετάλλια σε παραολυμπιάδες και είναι κάτοχος 24 παγκόσμιων ρεκόρ και 14 παγκόσμιων τίτλων.
«Μετά τους αγώνες στο Τόκιο, αποφάσισα να κάνω στροφή και να κολυμπάω στην ανοιχτή θάλασσα. Θέλησα έτσι να στείλω το μήνυμα σε όλους ότι τα άτομα με κάποια αναπηρία, με προβλήματα όρασης, μπορούν να κάνουν πολλά και να υλοποιήσουν τα όνειρά τους. Κολύμπησα, μάλιστα, τον Νοέμβριο, από τη Ρόδο στον Πανορμίτη στη Σύμη, μία απόσταση 25 ναυτικών μιλίων. Δεν έχει καταγραφεί κάτι μεγαλύτερο όταν μιλάμε για τη θάλασσα και όχι για λίμνη, ποτάμια ή κανάλια. Οι παραολυμπιονίκες, ας το σημειώσω, κολυμπούν κυρίως εκεί γιατί είναι πιο προστατευμένα τα νερά, είναι καλύτερες οι συνθήκες. Αλλά μετέχουν σε extreme sports».
Ο επόμενος στόχος
Ποιος είναι ο επόμενος, ένας πολύ μεγάλος στόχος του Χαράλαμπου Ταϊγανίδη και αυτό που μας έδωσε το έναυσμα για την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα κουβέντα μαζί του; «Τον ερχόμενο Νοέμβριο θα κολυμπήσω από τη μια άκρη της Κρήτης στην άλλη. Από την Ανατολή στη Δύση. Θα ξεκινήσω από τη Σητεία και θα φτάσω στα Χανιά. Δεν θα έχει γίνει ξανά κάτι τέτοιο, η μεγαλύτερη απόσταση που θα έχει γίνει στην ανοιχτή θάλασσα θα είναι αυτό, μιλάμε για 250 χιλιόμετρα», αναφέρει και τον ακούς πως πιστεύει ότι θα τα καταφέρει, έχει μια ξεχωριστή προσμονή. Λες και μετρά τις μέρες ώστε να έρθει η στιγμή εκείνη! «Την όλη προσπάθεια στηρίζει ο κ. Αρναουτάκης, ο περιφερειάρχης Κρήτης, ο αντιπεριφερειάρχης Αθλητισμού κ. Πιτσούλης, αλλά και η ομάδα Μεγαλόνησος Κρήτης που έχει έδρα το Ηράκλειο. Ήμουν εκεί από το 2006 έως το 2016. Όλο αυτό θα γίνει η υπό την αιγίδα της ελληνικής παραολυμπιακής επιτροπής».
Τον ρωτάμε γιατί θα κολυμπήσει αυτήν την απόσταση τον Νοέμβριο και όχι κάποιον άλλο μήνα και απαντά με σαφήνεια: «Τον ερχόμενο Σεπτέμβριο έχουμε τους παράκτιους αγώνες στην Κρήτη. Μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Ακολουθεί το παγκόσμιο πρωτάθλημα Μπότσια που θα γίνει επίσης στην Κρήτη, οπότε θέλησα να το κάνω μετά τα δύο σημαντικά αυτά αθλητικά γεγονότα του ερχόμενου φθινοπώρου».
«Όλα γίνονται αν το πιστεύεις»
Πώς όμως θα πετύχει τον στόχο του; Θα υπάρχει κάποια συνοδεία; «Θα κολυμπώ μόνος. Θα έχω όμως συνοδεία σκαφών, φίλων, προπονητή και του Χρήστου Κορομηλά που με στηρίζει. Όπως και βάρκα γιατρών. Θέλω να τονίσω ότι θα το κάνω για να δείξω πως τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί ακατόρθωτο. Όλα γίνονται αν το πιστεύεις, τα όνειρα δεν είναι απραγματοποίητα. Θα κολυμπώ κυρίως την ημέρα. Υπολογίζω να κάνω 12-14 ώρες, ανάλογα φυσικά με τον καιρό. Θα ξεκουράζομαι, ασφαλώς. Το φαγητό μου θα είναι ηλεκτρολύτες και υδατάνθρακες. Αν όλα πάνε καλά, υπολογίζω να φτάσω στον προορισμό μου σε περίπου πέντε ημέρες, ίσως περισσότερο, ίσως λιγότερο. Ξαναλέω, ανάλογα με τα ρεύματα. Το κολύμπι θα γίνεται παραλιακά, θα καταγράφεται από κάμερα η διαδρομή, σκοπεύουμε να το επικοινωνούμε, να το βλέπει ο κόσμος και να πειστεί, γιατί κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ποτέ. Είναι πολλά τα χιλιόμετρα».
Και η τωρινή του προπόνηση ποια ακριβώς είναι; «Κολυμπώ συνεχώς και βλέπω τις αντοχές μου. Αν μπορώ δηλαδή να βάλω παραπάνω ώρα στο πρόγραμμά μου, τότε την προσθέτω. Να ξέρουν όλοι ότι είναι άλλο το κολύμπι στην πισίνα και άλλο στην ανοιχτή θάλασσα».
