Είναι κάποιες στιγμές που αναρωτιόμαστε αν αυτό που σκεπτόμαστε θα πρέπει τελικά να το εξωτερικεύσουμε ή όχι.
Χωρίς καμία πολιτική σκοπιμότητα ή υστεροβουλία αποφάσισα να σχολιάσω μερικά από τα στραβά και παράλογα της πόλης της Κισάμου όπως τα είδα στη σύντομη διάρκεια της εκεί παραμονής μου.
Δεν ξέρω αν η κατάσταση στη οποία έχει περιέλθει η πόλη οφείλεται σε ανικανότητα ή σε αδιαφορία των υπευθύνων.
Σ’ όλους τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους της πόλης υπάρχουν τόσες λακκούβες, που νομίζω πως της αξίζει το προσωνύμιο: «Η πόλη της λακκούβας»!
Σε πολλά σημεία πολλών δρόμων έχουν σκάψει μετά την ασφαλτόστρωση για τη διενέργεια διαφόρων έργων (π.χ. για ύδρευση, ηλεκτρισμό, οπτικές ίνες κ.α.). Φυσικά όλα αυτά είναι αναγκαία να γίνουν, αλλά εξ ίσου αναγκαία είναι και η αποκατάσταση των δρόμων και όχι οι ανασκαφές είτε να χάσκουν σαν «λαβωματιές» είτε μετά την πρόχειρη διόρθωση να εξέχουν και να γίνονται επικίνδυνες για κάθε μοτοσικλετιστή ή ποδηλάτη. Ακόμη και τ’ αυτοκίνητα που τις συναντούν με κάποια ταχύτητα υπάρχει πιθανότητα ν’ αλλάξουν πορεία λόγω στραβοτιμονιάς με τ’ ανάλογα αποτελέσματα.
Στους περισσότερους δρόμους δεν υπάρχει διαγράμμιση, αλλά και σ’ αυτούς που υπάρχει οι γραμμές είναι τόσο ξεθωριασμένες ώστε ο οδηγός μόνο υποθετικά θα μπορούσε ν’ αποφασίσει πού βρίσκονται.
Στη οδό Σκαλίδη παρκάρει όποιος θέλει στ’ αριστερά (κυρίως) για να εξυπηρετηθεί περιστασιακά για κάποια ψώνια, αλλά και για να καλαμπουρίζει με φίλους και γνωστούς ή και να πιει το καφεδάκι του στις παραπλήσιες καφετέριες! Στον ίδιο δρόμο μοτοποδήλατα, μοτοσικλέτες, ποδήλατα και καινούργια ηλεκτρικά πατίνια παραβιάζουν τη μονοδρόμηση «κατά το «δοκούν». Αυτή τη μονοδρόμηση την παραβιάζουν και αυτοκίνητα με το πρόσχημα ότι πρέπει να φορτώσουν ή να ξεφορτώσουν κάτι βιαστικά. Στο ζήτημα της προτεραιότητας στις διασταυρώσεις των δρόμων ισχύει το ανέκδοτο που λέει ότι «προτεραιότητα έχουν κατ’ αρχάς οι ντόπιοι, μετά οι σώγαμπροι, ακολουθούν αυτοί που έχουν ντόπια φιλενάδα και τελευταίοι όλοι οι άλλοι».
Μηχανάκια που όπως είναι φανερό οδηγούν ανήλικοι (και πιθανότατα χωρίς άδεια οδήγησης) διασχίζουν τους δρόμους απ’ όλες τις κατευθύνσεις και προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι «σούζες» και οι «κόντρες» είναι καθημερινότητα και φυσικά ούτε λόγος για κράνη! Στην οδό Αγαμέμνονος καθημερινά γίνονται κόντρες με τους μοτοσικλετιστές να διαγωνίζονται οδηγώντας τις μηχανές στην πίσω ρόδα.
Τεράστια αγροτικά αυτοκίνητα με τα λάστιχά τους να εξέχουν αρκετούς πόντους κατά πλάτος σε σχέση με τα φτερά παραβιάζουν τον μισό ΚΟΚ χωρίς να νοιάζεται κανείς! Το να βρεις θέση πάρκινγκ ισοδυναμεί με κερδισμένο λαχείο. Το να διασχίσεις κάθετα τον κεντρικό δρόμο, αν δεν σταματήσει κάποιος ευγενικός οδηγός, χρειάζεται τύχη ή τη βοήθεια κάποιου Αγίου. Αν χρειαστεί να πάει κανείς με το αυτοκίνητο σε δευτερευούσης σημασίας δρόμους, κινδυνεύει να πέσει σε σκάλα οικοδομής που του κλείνει ξαφνικά τον δρόμο κι αφήνει περιθώριο να περάσει μόλις ένα μικρό ΙΧ κι αυτό με προσοχή. Φυσικά για φορτηγό ούτε λόγος να γίνεται! Λίγο παρακάτω υπάρχει οικοδομή της οποίας η εξώπορτα βγαίνει κατευθείαν στο δρόμο. Δηλαδή αν βγει κάποιος απ’ το σπίτι πέφτει επάνω σε δρόμο κυκλοφορίας αυτοκινήτων, χωρίς να υπάρχει καν πεζοδρόμιο.
Θέσεις πάρκινγκ νόμιμες ελάχιστες και παραβιάζονται με διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα των οποίων οι κάτοχοι πίνουν αμέριμνοι το καφεδάκι τους.
Αν προσπαθήσει κάποιος με το αυτοκίνητο του ν’ ανέβει από την οδό Γεωργιλαδάκη προς την πλατεία Τζανακάκη, μόνο με τύχη θα το καταφέρει, καθώς στην άκρη της πλατείας και στην αρχή του συγκεκριμένου δρόμου παρκάρουν αυτοκίνητα σε διπλή ακόμη και τριπλή σειρά! Στον ίδιο δρόμο παρκάρουν και στις δυο πλευρές αυτοκίνητα, παρ’ όλο που ο δρόμος είναι διπλής κατεύθυνσης. Κανένας σεβασμός για ΑΜΕΑ ή για γυναίκες με μικρά παιδιά.
Όλα αυτά συμβαίνουν πριν ακόμη αρχίσει η τουριστική σεζόν. Όταν αρχίσουν οι επισκέψεις σε Μπάλο, Φαλάσαρνα και Λαφονήσι, τα πράγματα γίνονται απείρως δυσκολότερα
Για να διασχίσεις κάθετα την οδό «Ηρώων Πολυτεχνείου» έχεις λίγες πιθανότητες παραπάνω απ’ το να κερδίσεις το joker. Η παραχώρηση προτεραιότητας σε πεζό ή σε κάποιο όχημα γίνεται αντικείμενο χλευασμού από τους οδηγούς που ακολουθούν.
Από την πλατεία Τζανακάκη αν επιχειρήσει κάποιος να κατέβει προς τη θάλασσα απ’ τη δεξιά πλευρά, η απότομη κλίση του δρόμου και το πολύ μικρό πλάτος του, σε συνδυασμό με τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και τη διπλή κατεύθυνση, καθιστά τη διέλευση καθαρά ζήτημα τύχης.
Κατεβαίνοντας προς τον παραλιακό δρόμο ανάμεσα στο π. Τελωνείο και μέχρι την παιδική χαρά αποκλείεται κάποιος με αυτοκίνητο να διασχίσει τη συγκεκριμένη απόσταση, χωρίς ν’ αναγκαστεί να επιχειρήσει πολλές στάσεις και ελιγμούς. Τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και οι μηχανές καλύπτουν το μεγαλύτερο τμήμα του δρόμου . Η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη τις νυχτερινές ώρες μετά από την κατανάλωση αλκοόλ εκ μέρους των οδηγών.
Σωλήνες που διοχετεύουν πόσιμο νερό στα σπίτια και στις επιχειρήσεις βρίσκονται στην επιφάνεια του εδάφους με τον ήλιο ν’ αλλοιώνει το υλικό και το νερό.
Στον Μαύρο Μόλο χώρισαν τη θάλασσα με σχοινιά, για να κάνουν βόλτες οι τουρίστες μ’ ενοικιαζόμενα σκάφη μ’ αποτέλεσμα να μολύνουν τον κόλπο. Και όλα αυτά δίπλα στους λουόμενους! Ο κίνδυνος ατυχήματος είναι παραπάνω από ορατός.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι πως οι πολίτες που δεν συμφωνούν μ’ αυτή την κατάσταση σιωπούν και δέχονται παθητικά όλες τις παραβατικές συμπεριφορές, ίσως γιατί δεν θέλουν να πάνε κόντρα στους συμπολίτες τους, ίσως και κοιτάνε τη «δουλειά» τους και δεν έχουν διάθεση να κοντραριστούν με τους ντόπιους παραβάτες. Γιατί ΟΛΟΙ είναι συγγενείς, κουμπάροι και φίλοι!
Αλλά σαν πολίτης μιας άλλης εποχής πιστεύω πως το σωστό είναι σωστό και το παραβατικό είναι παραβατικό όποιος και αν το κάνει.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΟΛΑΧΑΚΗΣ
