Το περιεχόμενο αυτής της επιστολής αφορά διαμαρτυρία των μόνιμων κατοίκων των Πλοκαμιανών. Προβλήματα χρόνων που δεν αντιμετωπίζονται όμως αποτελεσματικά. Είμαι μία από τους κατοίκους αυτού του χωριού και θεωρώ ότι δεν έχουμε την προσοχή που μας αρμόζει. Παλαιότερα το χωριό έσφυζε από ζωή… τώρα πια μόνο 14 κάτοικοι πλαισιώνουν τον οικισμό.
Έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες στο παρελθόν, έχουμε «ενοχλήσει» αρκετές φορές τους αρμόδιους, χωρίς όμως θετικό πρόθεμα. Ένα χωριό παραμελημένο από όλους. Ένα χωριό όμως που διασχίζουν χιλιάδες άνθρωποι τους καλοκαιρινούς μήνες και αρκετοί τους χειμερινούς καθώς πηγαίνουν στις εργασίες τους. Ένα χωριό που ευτυχώς αναγνωρίζεται από τον τουρισμό μιας και είναι αρκετοί οι άνθρωποι που αναπαλαιώνουν τα πατρογονικά τους σπίτια, τα οποία προσφέρουν για ενοικίαση.
Πολλές φορές οι επισκέπτες μας ρωτάνε που μπορούν να πάνε βόλτα, να περπατήσουν.
Επιστρέφοντας, έχουν την ίδια απορία με εμάς: πως γίνεται οι αγροτόδρομοι να είναι σε αυτήν την κατάσταση; Φανταστείτε λοιπόν τους ανθρώπους οι οποίοι σε καθημερινή βάση μεταβαίνουν στην περιουσία τους, περνώντας από αυτούς τους δρόμους, σταματώντας να καθαρίσουν τις πέτρες, τα κλαδιά;
Αρκετές φορές ζητήσαμε να στρωθούν οι δρόμοι χωρίς βέβαια κανένα αποτέλεσμα.
Λυπάμαι βαθύτατα γιατί δεν είχα κάποιον γνωστό, προκειμένου να μας εξυπηρετήσει.
Διότι στην προκειμένη περίπτωση, δρόμοι φτιάχτηκαν, δρόμοι οι οποίοι εξυπηρετούν συγκεκριμένους ανθρώπους και όχι το σύνολο. Μην μου πείτε ότι δεν γίνεται αυτό, γιατί είναι ψέματα. Κάτι επίσης πολύ σημαντικό, είναι και το γεφυράκι μας, το οποίο θα πρέπει να μετονομαστεί σε γιοφύρι της Άρτας. Κάνατε μια προσπάθεια να φτιαχτεί, κόψατε τα δέντρα (τα οποία δεν ενοχλούσαν), πήρατε τα ξύλα, πετάξατε τα κλαδιά στον ποταμό, χωρίς να σκεφτείτε καθόλου ότι θα έχουμε πλημμύρες το χειμώνα. Οι εργασίες άκαρπες, το γεφυράκι χειρότερο από πριν.
Πριν αρκετά χρόνια τοποθετήσατε φώτα στα χωριά. Στα Πλοκαμιανά βάλατε στην αρχή του χωριού και μετά προχωρήσατε στο επόμενο χωριό βάζοντας αρκετά περισσότερα. Μήπως δεν γνωρίζατε ότι υπάρχουν κι άλλα σπίτια; Άλλο ένα πρόβλημα που παραμένει άλυτο είναι η καθαρότητα του νερού. Αναγκαστήκαμε να βάλουμε φίλτρα για να μπορέσουμε να πλένουμε τα πιάτα και τα ρούχα μας. Οι λογαριασμοί όμως εξοφλούνται στην ώρα τους.
Μήπως θα ‘πρεπε να κάνετε μία βόλτα να γνωρίσετε το χωριό; Μήπως θα ‘πρεπε να ξέρετε που και πως είναι το κάθε χωριό πριν αναλάβετε καθήκοντα;
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεστε όταν βάζετε υποψηφιότητα; Ποιους ανθρώπους και με ποια κριτήρια επιλέγετε για να είναι δίπλα σας; Θεωρείτε ότι είναι οι πλέον αρμόδιοι για να αναλάβουν τέτοια καθήκοντα;
Ή μήπως εξυπηρετούνται συμφέροντα άλλων; Ζούμε στο 2023 και θεωρώ ότι οι άνθρωποι πια μπορούν να διακρίνουν την καθαρότητα και την εντιμότητα. Η αρμοδιότητα του Δήμου είναι να «υπηρετεί» τον λαό. Να ακούει και να αφουγκράζεται τα προβλήματά του και να προχωράει στην επίλυσή τους. Να είναι δίπλα τους χωρίς να χρειάζεται να αποδεικνύει τα αυτονόητα. Ποτέ δεν ήρθε κανείς να μας ακούσει, να μας μιλήσει. Θα ‘πρεπε οι επισκέψεις στα χωριά να είναι συχνές. Να είστε σίγουροι ότι οι ίδιοι οι κάτοικοι θα είχαν συμμετοχή και θα ήταν κοντά σας. Δεν ξέρω αν η λέξη «λυπάμαι» μπορεί να περιγράψει το συναίσθημά μου. Σίγουρα όμως θα πρέπει να γνωρίζετε ότι τις ψήφους τις συγκεντρώνετε από το σύνολο των ανθρώπων, ενώ οι περισσότεροι από εσάς εξυπηρετείτε τα θέλω συγκεκριμένων. Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι στην επιλογή του καθενός να επιλέγει όποιον θέλει. Αυτό λέγεται Δημοκρατία! Όταν όμως κάποιος παίρνει αποφάσεις χωρίς να υπολογίζει το σύνολο, πώς λέγεται;
Κανείς δεν νοιάζεται για κανέναν. Μόνο ο καθένας για το προσωπικό του συμφέρον, την ηθική καταξίωσή του.
Το βασικό σας, καθήκον θα έπρεπε να είναι η βελτίωση ή η καλυτέρευση του τόπου μας. Τον τόπο τον κάνουν οι άνθρωποι. Σκεφτείτε το λίγο αυτό! Ίσως καταλάβετε ότι και τον Δήμο οι άνθρωποι που τον περιβάλλουν τον καθιστούν άξιο ή μη.
Ελπίζω να αφυπνιστούν οι αρμόδιοι, να αναλάβουν τις ευθύνες τους (αυτές που τους αναλογούν), ώστε να δώσουν λύσεις άμεσες στα προβλήματα που ταλαιπωρούν το χωριό.
Με εκτίμηση
Κωνσταντίνα Λιτσαρδάκη