Η ηγεσία ενός δήμου θα πρέπει να έχει κοινό όραμα και συνοχή, διάθεση για συνεργασία αλλά και αποφασιστικότητα για ρήξη με το κατεστημένο. Να μπορεί να διαμορφώνει στρατηγική ανάπτυξης, να προγραμματίζει, να συντονίζει και να ελέγχει την υλοποίηση του έργου και των στόχων και να αξιοποιεί τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.
Αυτό σημαίνει επιστημονικές και διοικητικές γνώσεις και ικανότητες, δυναμισμό, και κυρίως σύγχρονες αντιλήψεις, σχεδιασμό, προγραμματισμό και έλεγχο μέσω ορθολογικής σκέψης και επιστημονικής τεκμηρίωσης. Ο Δήμος είναι υποχρεωμένος να κινείται στο πλαίσιο μιας Ελλάδας που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ε.Ε., με κανόνες παιχνιδιού που προσφέρουν τεράστιες δυνατότητες για όσους θα διαθέτουν την ικανότητα να τις αξιοποιήσουν.
Δυστυχώς αντί αυτών κυριαρχεί το πως θα «κερδιθεί» ο δήμος. Με ‘συμμαχίες’ της τελευταίας στιγμής, «εμβολισμούς» σε οικογένειες, ικανοποίηση προσωπικών επιδιώξεων, κοινωνικές σχέσεις, οικονομικά συμφέροντα, κλπ. Συμφέροντα κι επιχειρηματίες στοιχίζονται πίσω από υποψηφίους και οι δημοτικές εκλογές από «γιορτή» της δημοκρατίας γίνονται μια εμπειρία γεμάτη από ίντριγκες, διαψεύσεις, μικρότητες, προδοσίες, μιζέριες, χειραγωγήσεις.
Και γι αυτό υπάρχει προβληματισμός στους δημότες αν οι υποψήφιοι που έχουν θητεύσει για πολλά χρόνια στη διοίκηση του δήμου μπορούν να προσφέρουν κάτι παραπάνω στην επίλυση των προβλημάτων πέρα από το ‘θα’ που ακούμε για πάνω από 30 χρόνια. Και οι υποψήφιοι δήμαρχοι αντί να προβάλουν τα στελέχη τους, που αν εκλεγούν, θα υλοποιήσουν το πρόγραμμά τους, ασχολούνται «πως θα κερδίσουν» το δήμο. Και κουβέντα για συνεργασίες που θα μπορούσαν να γίνουν, όχι βέβαια με «υλικά κατεδάφισης», «Γιατί, καλλίτερος είναι ο τάδε» το επιχείρημα.
Η επόμενη μέρα, όποιος και να εκλεγεί θα είναι πολύ δύσκολη στη διαχείριση του δήμου και στις ανθρώπινες σχέσεις στην Κίσαμο, όσο αν κάποιοι επικαλούνται το δικαίωμα κάθε δημότη να είναι υποψήφιος.
Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης, Γεωπόνος-Ερευνητής
