Εικόνες, γνωριμίες, εμπειρίες και στιγμές που θα τους μείνουν αξέχαστες, μέσα σε 3 μήνες, 20 χώρες και 16.000 χιλιόμετρα με αυτοκίνητο και… ένα νήπιο 20 μηνών!
Και μπορεί να ακούγεται απίθανο που μια οικογένεια, και δη με ένα μικρό παιδί, να αποφάσισε να ταξιδέψει τόσο μακριά και να λείψει από το σπίτι της για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, όμως ο Κώστας και η Αλιόνα έχουν ήδη στο ενεργητικό τους αμέτρητα ταξίδια, αφού έχουν επισκεφτεί, συνολικά, 39 χώρες όλου του κόσμου, όπως η Κούβα, τα Νησιά Φερόε, η Ινδονησία, η Σιγκαπούρη και πολλές ακόμη.
Για το μεγαλύτερο ταξίδι τους – ως τώρα, για τις δυσκολίες που συνάντησαν σε αυτό, αλλά και για τις εμπειρίες τους από τα ταξίδια τους, συνολικά, ο Κώστας και η Αλιόνα μιλούν στο neakriti.gr:
Γιατί ταξιδεύετε;
Θα μπορούσαμε να πούμε «Γιατί όχι;». Κάπου διαβάσαμε ότι τα ταξίδια είναι κάτι για το οποίο πληρώνεις, και τελικά γίνεσαι πλουσιότερος. Θα λέγαμε ότι μας γεμίζει, ανοίγει το μυαλό μας, η ψυχή. Βλέπουμε άλλους πολιτισμούς, θρησκείες, τοπία, παραδόσεις, και καταλαβαίνουμε ότι τελικά όλοι είμαστε απλά άνθρωποι, περαστικοί για πολύ λίγο από τον πλανήτη.
Και κάτι ακόμη, αναμνήσεις: Γιατί στο κάτω κάτω, αυτό είναι που θα μείνει στο τέλος, τι αναμνήσεις έχουμε από τη ζωή μας. Πιστεύουμε λοιπόν ακράδαντα, ότι τα ταξίδια προσφέρουν κάτι μοναδικό, που μόνο κάνοντάς τα μπορεί κανείς να το κατανοήσει.
Με την άφιξη του μικρού σας Έκτορα, όχι μόνο δε σταματήσατε τα ταξίδια, αλλά τον παίρνετε και μαζί σας! Υπάρχουν δυσκολίες στο να ταξιδεύει κανείς με ένα μικρό παιδί; Από τη δική σας προσωπική εμπειρία, τι δυσκολίες αντιληφθήκατε;
Δυσκολίες υπάρχουν, αναμφίβολα. Όπως υπήρχαν και πριν, διαφορετικού είδους βέβαια. Ανάλογα την ηλικία του παιδιού, τα προβλήματα ποικίλουν. Όπως το θέμα φαγητού, ύπνου, απροθυμίας να ακολουθήσει το πρόγραμμά μας. Λύσεις υπάρχουν όμως. Εμείς τρώμε το ίδιο φαγητό όλοι μας, έχουμε βιβλία να διαβάζουμε, και κάνουμε υποχωρήσεις ώστε να περνάμε όμορφα.
Στο τελευταίο μεγάλο οδικό μας ταξίδι το βασικό πρόβλημα τις πρώτες εβδομάδες ήταν η απροθυμία του Έκτορα να κάθεται στο αυτοκίνητο, κάτι απόλυτα λογικό για ενάμιση έτους παιδί. Ζοριστήκαμε, προσαρμοστήκαμε, βρήκαμε όλοι σιγά σιγά τα πατήματά μας, κι έπειτα όλα κυλούσαν πιο ομαλά.
Συμπερασματικά, προβλήματα υπάρχουν και στην καθημερινότητα στο σπίτι.
Αλιόνα: «Καλύτερα να έχουμε προβλήματα βλέποντας νέα μέρη, παρά μένοντας στα ίδια!»
Από την άλλη, βέβαια, ποια είναι τα θετικά που υπάρχουν στο ταξίδι με ένα μικρό παιδί, τόσο για το ίδιο, όσο και για τους γονείς;
Η επαφή με άλλα παιδάκια σε γειτονιές του κόσμου, το να δοκιμάζει καινούριες γεύσεις μαζί μας, να συμβιώνει σε διαφορετικές καταστάσεις από την καθημερινότητα του σπιτιού.
Ναι, σε τέτοια ηλικία τα βρέφη – νήπια δε θυμούνται κάτι, το γνωρίζουμε. Θυμούνται όμως κάτι, αν δεν ταξιδεύουμε; Κι ακόμα, μπορεί συνειδητά να μην καταλαβαίνουν, όλα όμως παίζουν ρόλο στην ανάπτυξή τους, και το να βλέπουν για παράδειγμα στην Ινδονησία παιδάκια της ηλικίας τους ξυπόλητα, σε σπίτια από μπαμπού να παίζουν ξέγνοιαστα, το θεωρούμε πολύ καλό.
Όσο για εμάς τους γονείς, λόγω του Έκτορα είναι πιο εύκολη η επαφή με ντόπιους, αλλά και οικογένειες που ταξιδεύουν με τα παιδιά τους.
Δενόμαστε μέσα από δυσκολίες, μέσα από νέες εμπειρίες, όπως μια πεζοπορία στα πυκνά δάση στο Μπαλί μέχρι να φτάσουμε σε κρυμμένους καταρράκτες.
Μπορείτε να μου περιγράψετε την πιο δύσκολη και την πιο όμορφη στιγμή από το τελευταίο σας ταξίδι;
Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν το πρώτο πρωινό ξύπνημα στην οροφοσκηνή μας στην Ισλανδία, με τον αέρα παγωμένο κι εμάς, εκτός του Έκτορα, να έχουμε αρρωστήσει μετά από δύο μέρες στη θάλασσα και το απότομο κρύο. Οι επόμενες πέντε μέρες ήταν δύσκολες, αλλά χάρη στη φιλοξενία ανθρώπων που ξέραμε εκεί, όλα πήγαν καλά.
Η πιο όμορφη ήταν η οδήγηση στα νησιά Φερόε στις τρεις μετά τα μεσάνυχτα, που όμως εκεί χάραζε ήδη. Ο ήλιος που έλουζε το ατελείωτο πράσινο των βράχων, η πρωινή δροσιά, η θέα στη θάλασσα, τα τρεχούμενα νερά. Εικόνες που θα θυμόμαστε για πάντα. Ήταν σαν από ταινία εξερευνητών προηγούμενων αιώνων, που ανακάλυπταν στην καταχνιά τέτοιου είδους τόπους.
Και ποια είναι η πιο αξέχαστη εμπειρία σας από τα ταξίδια σας, εν συνόλω;
Η μαγευτική χερσόνησος Καμτσάτκα στη ρωσική Άπω Ανατολή, αναμφισβήτητα. Δεκατρείς μέρες σε έναν άλλο πλανήτη, εκεί όπου τα πανύψηλα ενεργά ηφαίστεια, οι αρκούδες και η άγρια φύση κυριαρχούν. Εκεί που ο άνθρωπος περνάει σε δεύτερο ρόλο. Γι’ αυτό και θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε και πάλι σ’ αυτή τη γωνιά του πλανήτη, ώστε ο μικρός μας εξερευνητής να ζήσει την εμπειρία.
Επειδή το οικονομικό είναι ένα βασικό ζήτημα για πολλούς, μπορείτε να μας πείτε μερικά «μυστικά» για οικονομικά ταξίδια, με βάση τη δική σας εμπειρία;
Αν μιλάμε για τον τρόπο ζωής μας προκειμένου να μην ταξιδεύουμε αρκετά, είναι λίγο πολύ όσα περιγράφουμε εδώ. Έξοδα που για κάποιους ανθρώπους θεωρούνται απαραίτητα (καλώς, όλα επιλογές είναι), για εμάς είναι περιττά.
Γι’ αυτό και δεν κρίνουμε οποιονδήποτε επιθυμεί – επιλέγει να διαθέτει χρήματα για περιποίηση – φαγητό – αυτοκίνητο – σπίτι – κάποια τέχνη. Εμάς μας γεμίζει να γυρίζουμε τον κόσμο, άρα πρέπει να εξοικονομήσουμε από τα υπόλοιπα.
Αν μιλάμε για οικονομία στα ταξίδια, οι τρόποι είναι πολλοί. Και, πιστέψτε μας, γνωρίζουμε ταξιδιώτες που ταξιδεύουν πολύ πιο οικονομικά από εμάς. Η φιλοξενία σε πολλά μέρη από ντόπιους (ελληνική λέξη που την έχουμε σχεδόν ξεχάσει σήμερα, όπως δυστυχώς διαπιστώνουμε), το κάμπινγκ, το μαγείρεμα φυσικά. Το περπάτημα αντί για ταξί, η αγορά εισιτηρίων χωρίς δισταγμό όταν υπάρχουν προσφορές (υπάρχουν πολλές πλέον), η διαδικτυακή επαφή με άλλους ταξιδιώτες για να μαθαίνουμε στοιχεία του κάθε τόπου.
Δεν ταξιδεύουμε με σκοπό να μείνουμε μόνο σε ξενοδοχεία, να τρώμε σε εστιατόρια και να βγαίνουμε έξω κάθε βράδυ. Ειδάλλως δε θα μπορούσαμε να το κάνουμε τόσο συχνά.
Είναι ένα βασικό ζήτημα και κάτι που μας ρωτάνε συνέχεια, γι’ αυτό και καταπιανόμαστε σχετικά στο blog μας με αρκετές τέτοιες λεπτομέρειες.
Αν σας δινόταν η ευκαιρία να μετακομίζατε μόνιμα σε οποιοδήποτε άλλη Ήπειρο και χώρα του κόσμου, θα το κάνατε; Και αν ναι, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
Μέχρι στιγμής, δεν έχει υπάρξει χώρα που θα θέλαμε να ζήσουμε μόνιμα. Παρά τα μειονεκτήματα, αγαπάμε πολύ την Ελλάδα και ειδικά την Κρήτη, βλέπετε!
Για κάποια χρόνια όμως, ναι. Θα πηγαίναμε στη Νέα Ζηλανδία και τη Νότια Αμερική. Βέβαια, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού, οπότε ας μην είμαστε απόλυτοι.
Υπάρχει κάποιο ταξίδι «των ονείρων σας» που δεν έχετε πραγματοποιήσει ακόμη; Κι αν ναι, ποιο είναι αυτό;
Ονειρευόμαστε να ταξιδεύουμε, τίποτα παραπάνω. Ταξιδιωτικοί στόχοι υπάρχουν πάντα, για παράδειγμα τα νησιά Γκαλαπάγκος, το Ιράν και το Ουζμπεκιστάν, το Μπουτάν, η Βολιβία κι άλλα. Όχι όμως κάτι συγκεκριμένο σαν όνειρο, θέλουμε να πιστεύουμε ότι όλα γίνονται πραγματικότητα.
Κώστας: «Όνειρο ήταν για εμένα ήταν να ταξιδέψω στη χερσόνησο Καμτσάτκα. Κυριολεκτικά όμως, έβλεπα στα όνειρά μου εικόνες από το ίντερνετ, μέχρι τελικά να το ζήσουμε, χάρη στη σύζυγό μου.»
Ποιος είναι ο επόμενός σας προορισμός;
Αυτές τις εβδομάδες γνωρίζουμε καλύτερα την πανέμορφη ανατολική και νότια Κρήτη, κατόπιν τις Κυκλάδες. Θα ταξιδέψουμε στη Ρωσία την Πρωτοχρονιά, αλλά είναι η μισή μας οικογένεια εκεί, δε νιώθουμε ότι πάμε σε ξένο τόπο.
Κι έπειτα, υπάρχει ένα όμορφο πλάνο για τον επόμενο χρόνο, προς Ανατολάς. Σύντομα οι σχετικές ανακοινώσεις στο blog μας.
Υγεία να έχουμε, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος ακόμα μπροστά μας!
Μάθετε περισσότερα για τον Κώστα, την Αλιόνα, τον Έκτορα και τα συναρπαστικά τους ταξίδια στο blog τους, ή στους λογαριασμούς τους στο Faceboo, το Instagram και το YouTube.
ΠΗΓΗ: neakriti.gr
