Ένας ολόκληρος μισθός χρειάζεται σε μία οικογένεια 3 έως 4 μελών στην Κρήτη για την κάλυψη των αναγκών ενός μήνα, μόνο στα βασικά είδη διατροφής και κάποια βιομηχανικά που έχει ανάγκη ένα νοικοκυριό.
Αυτό προκύπτει από στοιχεία ερευνών, που δείχνουν ότι η ζωή των ανθρώπων τόσο στο νησί μας όσο και σε ολόκληρη τη χώρα έχει πλέον αρχίσει να περιορίζεται επικίνδυνα στην κάλυψη του φαγητού, χωρίς να υπάρχουν οι δυνατότητες για άλλες ανάγκες, όπως είναι εκείνη της διασκέδασης, της μόρφωσης, των διακοπών κ.λπ. Εκπρόσωποι συνδικαλιστικών φορέων στο νησί μας περιγράφουν στην εφημερίδα μας την κατάσταση αυτή, λέγοντας ότι την ίδια ώρα υπάρχουν και οικογένειες που στηρίζονται μόνο σε ένα μισθό ή ακόμα και σε ημιαπασχόληση, με συνέπεια να μην μπορούν να καλύψουν ούτε τις βασικές ανάγκες τους!
Είναι ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί το γεγονός ότι μία 4μελής οικογένεια χρειάζεται να δαπανήσει για ένα μήνα έως και 1.000 με 1.110 ευρώ τουλάχιστον, για να τροφοδοτήσει το σπιτικό της με τα βασικά μόνο είδη. Υπάρχουν και εκτιμήσεις, ότι μία οικογένεια τριών ατόμων χρειάζεται να δαπανήσει όχι κάτω από τα 700 ευρώ για ένα μήνα στο σούπερ-μάρκετ και στο κρεοπωλείο. Και την ίδια ώρα, δεν έχουν τέλος οι συνεχείς αυξήσεις σε βασικά προϊόντα που όλοι έχουμε ανάγκη, με πολλούς καταναλωτές να βρίσκονται σε απόγνωση.
Όπως σχολιάζει μιλώντας το στέλεχος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου και αντιπρόεδρος της διοίκησης του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ στο Ηράκλειο Τάσος Ξενάκης, «φανταστείτε ότι, αν έχουμε μία τετραμελή οικογένεια με υποχρεώσεις των παιδιών τους για φροντιστήρια, σπουδές κ.λπ., το κόστος είναι τεράστιο. Και γενικότερα, ο μισθός εξανεμίζεται πάρα πολύ γρήγορα. Δηλαδή, τις πρώτες 10 μέρες ο πενιχρός αυτός μισθός εξανεμίζεται και αυτό έχει να κάνει με τη φτώχια που επικρατεί. Εξάλλου, μόνο στα βασικά είδη χρειαζόμαστε έναν μισθό. Αυτή τη στιγμή δηλαδή, σε μια οικογένεια όπου δουλεύουν και οι δύο σύζυγοι, ο ένας μισθός πρέπει να πάει στη διατροφή και ο άλλος μισθός να καλύψει τις υπόλοιπες υποχρεώσεις. Ο μήνας βγαίνει πάρα πολύ δύσκολα. Δηλαδή, δύο εργαζόμενοι με δύο κατώτατους μισθούς με τίποτα δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις βασικότερες ανάγκες τους. Πάντα στο τέλος του μήνα προσπαθούμε με οικονομίες να τον βγάλουμε. Και περιμένουμε να έρθει ο επόμενος, που ήδη χρωστούμε από τον προηγούμενο. Πρέπει να αναγκαστεί ο εργαζόμενος να κάνει και δεύτερη δουλειά»…
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι τιμές των τροφίμων το 2024 αναμένεται να αυξηθούν κατά μέσο ορό 4,6%, αύξηση που προστίθεται στις ανατιμήσεις του 2023, που ξεπέρασαν μεσοσταθμικά το 7,2%. Οι κονσέρβες θα αυξηθούν κατά 14%, όσπρια και ρύζι κατά 10% και τα δημητριακά κατά 8%.
«Η κατάσταση χειροτερεύει διαρκώς»
Ο πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Ν. Ηρακλείου Γιάννης Γωνιανάκης λέει από την πλευρά του: «Η ακρίβεια κάθε μέρα τσακίζει. Και κάθε μέρα βλέπουμε και άλλες τιμές. Είναι τραγελαφικό αυτή τη στιγμή να έχουν πάρει οι τιμές στα είδη λαϊκής κατανάλωσης 100% επάνω, να βγαίνει η κυβέρνηση και να λέει ότι έχουμε 5% μείωση σε κάποια. Δηλαδή, πραγματικά είναι γελοίο αυτό το πράγμα»…
Έτσι, όπως συνεχίζει ο συνδικαλιστής, «για να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες σε ένα σπίτι χρειάζεται ένας μισθός οπωσδήποτε. Στο μεταξύ, οι ανατιμήσεις συνεχίζονται στα βασικά είδη, όπως είναι τα τρόφιμα. Αν σκεφτούμε για παράδειγμα πως πριν ένα χρόνο το χοιρινό ήταν στα 3,80 ευρώ το κιλό και τώρα έχει φτάσει στα 8 ευρώ, δηλαδή έχει τριπλασιαστεί η τιμή του, καταλαβαίνουμε όλοι πού έχει φτάσει η κατάσταση»…
Και καταλήγει λέγοντας: «Φανταστείτε μία εργατική οικογένεια, να βρίσκεται στο νοίκι. Πραγματικά η κατάσταση δεν περιγράφεται… Και μπορεί να είναι και με μερική απασχόληση… Εμείς καλούμε τον κόσμο να βγει μαζικά στους δρόμους στην απεργία της 28ης Φεβρουαρίου. Δεν πάει άλλο».
Πάει… περίπατο η ποιότητα ζωής – Παλεύουμε για το φαγητό… ξεχνάμε όλα τα άλλα
«Δεν είναι μόνο το φαγητό. Έχουμε καταντήσει να παλεύουμε μόνο γι’ αυτό, ενώ υπάρχουν και άλλες ανάγκες στη ζωή μας που δεν τις καλύπτουμε», λέει χαρακτηριστικά και ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λασιθίου και στέλεχος της ΓΣΕΕ Μανόλης Πεπόνης.
Σύμφωνα με τον συνδικαλιστή, «μιλάμε και για την ποιότητα ζωής μας που έχει να κάνει με το τι χρειάζεται μια οικογένεια για να νιώσουμε ότι ζούμε σε έναν πολιτισμένο κόσμο. Και έχουμε τις διακοπές μας. Το θέατρο. Η αγορά ενός βιβλίου κ.λπ. Άρα από τη στιγμή που οι τιμές έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, όλα τα υπόλοιπα έχουμε μείνει πάρα πολύ πίσω και την ίδια ώρα βλέπουμε πυροτεχνήματα με τη μείωση του 5% σε τιμές προϊόντων που έχουν αυξηθεί κατά 100%»…
Πηγή: neakriti.gr
