Στην κρητική γη, ένα περήφανο κτίριο του 19ου αιώνα, που είχε ξεχαστεί από τον χρόνο, ζωντάνεψε ξανά για να φιλοξενήσει ένα μαγευτικό καταφύγιο. Το αρχιτεκτονικό γραφείο Doriza Design, συνδυάζοντας ιστορία και σύγχρονη αισθητική, ανέλαβε την ανακαίνιση αυτού του εγκαταλελειμμένου πέτρινου κτίσματος, μεταμορφώνοντάς το σε μια υπέροχη εξοχική κατοικία.
Με σεβασμό στις ρίζες του και με αγάπη για τις λεπτομέρειες, το Drakoni House αναδύει μια γοητευτική αίσθηση του παρελθόντος, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει σύγχρονη άνεση και κομψότητα, δημιουργώντας έτσι έναν ιδανικό προορισμό για ξεκούραση και ανανέωση στην πανέμορφη Κρητική ύπαιθρο.
To υπέροχο σπίτι στην Κρήτη
Το Drakoni House βρίσκεται στο χωριό Πάνω Πεύκα και στεγάζεται σε ένα κτίσμα από τοπική πέτρα, το οποίο ανήκει στην ίδια οικογένεια εδώ και έξι δεκαετίες. Είναι ακατοίκητο από το 1920.
Αυτή η μακρά ιστορία οδήγησε το Doriza Design να διατηρήσει τις όποιες αλλαγές στο παραδοσιακό κτίριο των 45 τετραγωνικών μέτρων σχεδόν απαρατήρητες από το εξωτερικό και εύκολα αναστρέψιμες στο μέλλον.
«Στόχος μας ήταν να συνεργαστούμε με την υπάρχουσα τοποθεσία και το περιβάλλον με τρόπο που να σέβεται την κουλτούρα και την αρχιτεκτονική του παραδοσιακού οικισμού», δήλωσε το στούντιο στο κορυφαίο περιοδικό αρχιτεκτονικής και design, Dezeen.
«Έγιναν οι λιγότερες δυνατές κατασκευαστικές παρεμβάσεις, εστιάζοντας κυρίως στην αποκατάσταση και ενίσχυση της πέτρινης τοιχοποιίας και στην ανακατασκευή των τμημάτων που είχαν καταρρεύσει».
Στην πρόσοψη του Drakoni House, ένας χαμηλός τοίχος περιβάλλει μια αυλή εισόδου, απομονώνοντάς την από τον δρόμο. Στον χώρο αυτό, οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν ένα παγκάκι και ένα υδρομασάζ.
Το συμπαγές εσωτερικό του σπιτιού είναι οργανωμένο γύρω από μια πέτρινη αψίδα στο κέντρο του, η οποία δημιουργεί ένα κατώφλι μεταξύ του υπνοδωματίου και του καθιστικού, της τραπεζαρίας και της κουζίνας.
Στο σαλόνι, υπάρχει ένα καθιστικό που μοιάζει με παγκάκι, ένα τζάκι και ένας πάγκος κουζίνας, χωμένα στις γωνίες του δωματίου.
Δίπλα στο υπνοδωμάτιο, ένα κρεβάτι πλαισιώνεται από μια τουαλέτα και μια ανεξάρτητη μπανιέρα. Τα βαθιά τοποθετημένα παράθυρα αναδεικνύουν τη θέα προς το τοπίο, ενώ ένα μικρό εσωτερικό άνοιγμα συνδέει οπτικά τους δύο χώρους.
Μια λεπτή σκάλα από παλαιωμένο μέταλλο οδηγεί στην οροφή του σπιτιού, όπου μια ελαφριά πέργκολα και ένα διάτρητο στηθαίο, φτιαγμένα από μέταλλο, δημιουργούν έναν χώρο καθιστικού με θέα στο γύρω χωριό.
Το εκτεθειμένο, διαβρωμένο μέταλλο, ο τραχύς σοβάς και η ακανόνιστη πέτρα χρησιμοποιούνται σε όλο το κτίριο για να αναδείξουν μια αίσθηση «ιστορικής συνέχειας» με τον παλιό χαρακτήρα του κτιρίου. «Τα σημάδια της νεωτερικότητας αναδεικνύονται φυσικά λόγω της αναπόφευκτης λειτουργικής προσαρμογής», δήλωσε το στούντιο.
«Ωστόσο, το έργο δεν αποσκοπεί στην αποσιώπηση αυτών των στοιχείων, αλλά στη δημιουργία τους ως αναπόσπαστο μέρος της ιστορικής συνέχειας του κτιρίου», συνέχισε.
«Μια σκόπιμη φθορά και μια συνειδητή ατέλεια επιλέγονται στα υλικά κατασκευής, αποδίδοντας έτσι μια ισορροπία στο σύνολο», καταλήγει το αρχιτεκτονικό γραφείο.
