Έχετε αναρωτηθεί ποτέ από πού και πώς βγήκε η φράση «τάζω λαγούς με πετραχήλια» που χρησιμοποιείται στην καθημερινότητά μας και ιδιαίτερα κατά τις προεκλογικές περιόδους;
Χρησιμοποιώντας την έκφραση, εννοούμε ότι κάποιος υπόσχεται κάτι που μπορεί να ακούγεται εφικτό αλλά ουσιαστικά και στην πράξη, είναι ανέφικτο ή σχεδόν ανέφικτο.
Η λέξη «πετραχήλι», λοιπόν αποτελεί παραφθορά της λέξης «επιτραχήλιον». Αν και σήμερα η λέξη αυτή είναι ταυτόσημη με το μακρόστενο άμφιο των ιερέων, παλιά τη χρησιμοποιούσαν για το λουρί που έβαζαν στον λαιμό των ζώων για να τα κρατάνε δεμένα.
Το να έβαζε κάποιος το πετραχήλι σε ζώα οικόσιτα, όπως για παράδειγμα την κατσίκα, τον σκύλο, τον γάιδαρο, ήταν σχετικά εύκολο και συνηθισμένο. Ακατόρθωτο όμως ήταν να συμβεί με τα ζώα που ζουν ελεύθερα στη φύση. Όπως οι λαγοί, που το βάζουν αμέσως στα πόδια μόλις αντικρίσουν άνθρωπο. Έτσι λοιπόν ένας λαγός με πετραχήλι, ήταν κάτι αδύνατον και πρακτικά ανέφικτο.
