Οι ελαιοπαραγωγοί και η οικονομία της Κρήτης έχασαν φέτος πάνω από 120 εκατομμύρια ευρώ, που δεν θα αργήσει να φανεί στην αγορά, πέρα από την έλλειψη ποιοτικού ελαιολάδου για την τυποποίηση, εξαγωγές, κλπ. Κάποιοι μιλούν για αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής (!), άλλοι ότι τα παίρνουν οι υπάλληλοι (!), άλλοι για το γλοιοσπόριο (!) και οι αρμόδιοι … σιωπούν αν και γνωρίζουν τι έφταιξε. Το ΥΠΑΑΤ και το Υπ. Οικονομικών οφείλουν να γνωρίζουν τη σχέση κόστους/ωφέλειας από τη σωστή εφαρμογή της δακοκτονίας σε κάθε ελαιοπαραγωγική περιφέρεια της χώρας. Οι λιγότεροι ψεκασμοί πρέπει να είναι ο στόχος λόγω ορθολογικής διαχείρισης, αλλά όταν περιορίζονται εξ αρχής λόγω προϋπολογισμού, τότε η αναβολή ψεκασμών προκειμένου να μην ξεπεραστεί ο προϋπολογισμός, μπορεί να οδηγήσει σε ετεροχρονισμένη και λάθος καταπολέμηση με ολέθρια αποτελέσματα.
Κάποιοι ολιγώρησαν, από άγνοια ή αδιαφορία δεν έχει σημασία, ο διαγωνισμός για την προμήθεια φαρμάκων που έγινε τον Φεβρουάριο, ολοκληρώθηκε το τέλος Σεπτέμβριο, και δεν υπήρχαν τα φάρμακα όταν έπρεπε να γίνει ο 4ος ψεκασμός.
Κάποιοι δεν έλαβαν υπόψη τα αποτελέσματα της έρευνας για την ανθεκτικότητα του δάκου στις δραστικές ουσίες των φυτοφαρμάκων αλλά τη διάρκεια ελκυστικότητας της πρωτεΐνης που προμηθεύτηκε το ΥΠΑΑΤ.
Κάποιοι αγνοούν ότι ο δάκος δεν λαμβάνει υπόψη του τα μνημόνια, την οικονομική κρίση και τη γραφειοκρατία και περικόπτουν τις δαπάνες (προσωπικού και υλικών) και τον αριθμό των δολωματικών ψεκασμών οριζόντια στη χώρα, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες κάθε περιφέρειας.
Κάποιοι δεν ενέκριναν την εφαρμογή της τεχνολογίας (τοποθέτηση και παρακολούθηση παγίδων, καταγραφή ίχνους ψεκασμών, κλπ), ώστε να υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία, αν και εφαρμόζεται με πλήρη επιτυχία σε πολλές ελαιοκομικές περιοχές της χώρας.
Κάποιοι σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο δεν κινητοποιήθηκαν από τις αρχές Σεπτεμβρίου που η αύξηση του δακοπληθυσμού ήταν ραγδαία, ως όφειλαν, για να ενημερώσουν αλλά και να καθοδηγήσουν τους παραγωγούς και τις γεωτεχνικές επιχειρήσεις.
Για την εφαρμογή της δακοκτονίας στην Κρήτη το 2019 δαπανήθηκε το ποσό των 7.947.300 €. Για μόλις 3.000.000 € παραπάνω που θα κόστιζε η σωστή εφαρμογή της δακοκτονίας, χάσαμε το ποσό που δαπανήθηκε μαζί με τα τουλάχιστον 120.000.000 € λόγω μείωσης της ποσότητας (πτώση καρπού) και υποβάθμισης της ποιότητας του ελαιολάδου (υψηλή οξύτητα και όχι μόνο).
Υπάρχουν ευθύνες. Και αν δεν αποδοθούν κάθε επόμενη χρονιά μπορεί δυστυχώς να είναι χειρότερη.
