Η Ελλάδα βρίσκεται στον «αστερισμό» των πλειστηριασμών. Πολλοί Έλληνες αντιμετωπίζουν αυτή την λαίλαπα καθώς η κρίση μείωσε τα εισοδήματα τους, ανέτρεψε τον προγραμματισμό και την ίδια τη ζωή τους.
Σήμερα, δυστυχώς, εκτός των «στρατηγικών κακοπληρωτών» που δεν πληρώνουν ούτως ή άλλως τα δάνεια τους, χαρακτηρίστηκαν από πολλούς όλοι οι Έλληνες ως «κακοπληρωτές». Ξεχνούν όμως ότι τη δεκαετία της κρίσης δάνεια ύψους άνω των 110 δισ. ευρώ ήταν στο κόκκινο, αλλά υπήρξαν χιλιάδες περιπτώσεις που οι δανειολήπτες προχώρησαν σε ρυθμίσεις, κατέβαλαν τόκους κι έκαναν ότι μπορούσαν προκειμένου να είναι συνεπείς.
Ούτε αυτοί όμως άντεξαν. Το κεφάλαιο σε όλες τις περιπτώσεις μεγάλωνε υπέρογκα με ακραία περίπτωση με τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο, οι θεσμοί και οι τράπεζες έγιναν πιεστικές και ισχυρά συμφέροντα που έβλεπαν πίσω από τη χρεοκοπία ευκαιρίες να αποκτήσουν επιχειρήσεις και περιουσίας καταδοκούσαν.
Το γιγαντιαίο αυτό πρόβλημα κατέληξε στα ελληνικά δικαστήρια, ( για όσους μπορούν να πληρώνουν τα δικαστικά έξοδα ) με αποτέλεσμα να έχει γίνει μία τεράστια εκκρεμοδικία που ταλαιπωρεί και τους προσφευγόντες , αλλά και όλους τους εμπλεκόμενους με πολλά έξοδα να χρεώνονται οι δανειολήπτες.
Παρατηρείται όμως βιασύνη από πλευράς τραπεζών να προχωρήσουν σε πλειστηριασμούς χωρίς να έχουν εκδικασθεί οι οποίες προσφυγές των δανειοληπτών . Αποτέλεσμα να χάνονται περιουσίες πριν αποφασίσουν τα δικαστήρια τελεσιδίκως για κάθε προσφυγή ( πρωτόδικα , εφετείο , Άρειος πάγος ).
Αν η περιουσία του κάθε πολίτη χαθεί πριν από την τελεσιδικία , μπορεί ( λένε οι αποφάσεις) να επανέλθει στην αρχική κατάσταση δηλαδή αυτός που έχει πάρει κάτι από πλειστηριασμό να το επιστρέψει ή να αποζημιώσει αυτόν που έχασε το ακίνητο του…. Ο νόμος λέει ότι υπάρχει και η διαδικασία της αναστολής, αλλά αυτό είναι στην κρίση του δικαστή.
Όλα τα παραπάνω ισχύουν στις περιόδους που η οικονομία έχει κανονική πορεία , όμως στην Ελλάδα εδώ και δέκα χρόνια , μόνο κανονική δεν είναι η πορεία της οικονομίας και αυτοί που είναι εκτεθιμένοι σε ληξιπρόθεσμο δανεισμό είναι εκατοντάδες χιλιάδες……
Απαραίτητο τουλάχιστον μέχρι να γίνει μια συνολική ρύθμιση των τραπεζικών οφειλών να γίνει νομοθετική ρύθμιση , ώστε να μην γίνεται κανένας πλειστηριασμός αν δεν έχουν τελεσιδικήσει οριστικά (πρωτοδικείο , εφετείο, Άρειος πάγος) όλες οι προσφυγές των δανειοληπτών.
Εξ άλλου ο πολίτης προσφεύγει στη δικαιοσύνη για να δικαιωθεί και όχι μετά τον (θάνατο) του πιθανώς να δικαιωθεί.
Επιτέλους η κανονικότητα πρέπει να έχει προτεραιότητα και σ αυτό το μεγάλο πρόβλημα που δημιούργησε η κρίση και όχι να ισοπεδώνονται όλα στο βωμό της αναλγησίας των δανειστών.
Παναγιώτης Μπατσαρισάκης
Οικονομικός Αναλυτής, Επιχειρηματικός Σύμβουλος
