«..Χρειάζεται μόνον να καταστρέψετε στην ανθρωπότητα την ιδέα του Θεού. Όταν ολόκληρη η ανθρωπότητα αρνηθεί τον Θεό, τότε θα τελειώσει όλη η προηγούμενη κοσμοαντίληψη, η προηγούμενη ηθική, και θα ΄ρθει το καινούργιο. Τότε θα προκύψει ο άνθρωπος-θεός…»
(Μέγας Ιεροεξεταστής-Δαιμονισμένοι, Ντοστογκιέφσκυ)
Είναι αλήθεια ότι βρισκόμαστε ενώπιον μιάς νέας οδυνηρής πραγματικότητας η οποία οδήγησε σε ανατροπή της ζωής και της καθημερινότητας όχι μόνον της δικής μας, αλλά της ανθρωπότητας στο σύνολο της. Μπροστά στην θλιβερή αυτή αλήθεια καλούμεθα να συμβάλλουμε ο καθένας μας από το δικό του μετερίζι για την υπέρβαση της κρίσις αυτής με τις, κατά το δυνατόν, λιγότερες συνέπειες και απώλειες. Προϋπόθεση της συμβολής μας η πλήρης συμμόρφωση σε ότι επιτάσσουν οι εντολές-οδηγίες των αρμοδίων Κρατικών Υπηρεσιών του Κράτους. Η Εκκλησία, ως φιλόστοργος Μητέρα, απευθυνόμενη προς τα παιδιά Της συστήνει και προτρέπει στην συμμόρφωση προς τις οδηγίες των ειδικών επιστημόνων. Είναι προφανές πως, εάν ο βαθμός δυσκολίας αυξηθεί και η Πολιτεία λάβει ακόμα πιο δραστικά μέτρα, η Εκκλησία θα κληθεί να υιοθετήσει τα μέτρα αυτά, συμβάλλοντας εις την αποφυγή της διασποράς. Ο Πρωθυπουργός της Χώρας, με αίσθημα υψηλής ευθύνης, και «νιώθοντας έντονη την ανάγκη να επικαλεστεί την πίστη για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων», καλεί όλους μας «να ακολουθήσουμε συντεταγμένα τις οδηγίες των γιατρών και των ειδικών». Μονόδρομος λοιπόν η συμμόρφωση στις εντολές-οδηγίες των ειδικών επιστημόνων.
Είναι φανερό, πιστεύουμε, ότι η λοιμώδης αυτή νόσος συμβάλλει εις το να συνειδητοποιήσουμε πόσο ο φαινομενικά παντοδύναμος και πανίσχυρος άνθρωπος, ο… ανθρωποθεός του Νίτσε, καθίσταται αδύναμος και ανίσχυρος ενώπιον μιάς απειλής όπως αυτής, ή όποιας άλλης απειλής θα μπορούσε να είναι στην θέση της. Για όσους από εμάς αντλούμε δύναμη από την πίστη μας στον Θεό της «Ζωής και της Ανάστασης», νιώθουμε βαθιά την ανάγκη τις δύσκολες και οριακές αυτές ώρες της ζωής μας, να εντείνουμε την προσευχή μας με θέρμη και ζέση, να γονατίσουμε με ταπείνωση και συντριβή καρδίας, υψώνοντας χείρας ικέτιδας προς την Παναγία Μητέρα μας, τους Αγίους μας, τον Όσιο Νικηφόρο τον Λεπρό και θαυματουργό, τον μεγάλο αυτό Άγιο τον καιρό μας ο Οποίος, σύμφωνα με μαρτυρία, παρουσιάστηκε σε πιστό λέγοντας του: «να προσευχηθείς σε μένα και εγώ θα σε φροντίσω». Πως γίνεται αυτό; Θαύμα λέγεται! Αν θες το δέχεσαι, αν θες όχι. Ο Άγιος μας, η Εκκλησία μας, δεν αναγκάζουν κανένα. Καλούν όμως, όσους πιστεύουμε και δεχόμαστε την θεραπευτική και αγιαστική Χάρι Της όπως βιώνεται στην δισχιλιόχρονη ζωή και πορεία Της, μας καλεί σε πιο έντονη προσευχή και περισυλλογή. Εξ΄ άλλου η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που διανύουμε τι άλλο είναι από περίοδος προσευχής, περισσυλλογής και αυτοκριτικής; Περίοδος μετανοίας και επιστροφής στην ανοιχτή αγκαλιά της Εκκλησίας μας. Γεύση και εμπειρία της Ανάστασης που νικά τον θάνατο και χαρίζει σε όλους «ζωή χαρισάμενο»!
Υπήρξαν όμως και εκείνοι που τις δύσκολες αυτές ώρες εθνικής αλλά και προσωπικής ευθύνης άδραξαν, για πολλοστή φορά, την ευκαιρία να ρίξουν τα δηλητηριώδη βέλη τους εναντίον της Εκκλησίας και της πίστης ενός λαού. Αποπροσανατολίζοντας από την αιτία του κακού προσπάθησαν, στοχοποιώντας και κουνώντας το δάκτυλο τους εναντίον της Εκκλησίας, να μας πουν τι; Πως, ούτε λίγο ούτε πολύ, η Εκκλησία ευθύνεται για όλο αυτό το κακό που συμβαίνει στον τόπο και την Πατρίδα μας; «Μνημείο σκοταδισμού και κομπογιαννιτισμού για τον ιστορικό του μέλλοντος» ονόμασαν τις Εγκυκλίους που η Εκκλησία όλο αυτό τον καιρό εξαπολύει προς το πλήρωμα Της, προτρέποντας μας όπως συμμορφωθούμε προς τις εντολές και οδηγίες των ειδικών επιστημόνων! «Χριστιανοταλιμπανιστές», και «σκοταδιστές», αποκαλούν τον Ιερό Κλήρο και τον πιστό λαό του Θεού, τα εκατομμύρια των Ορθοδόξων Ελλήνων, γιατί δεν υιοθετούμε την μηδενιστή αντίληψη τους ότι δηλ. η Θεία Ευχαριστία, η Θεία Κοινωνία είναι αιτία και πηγή θανάτου!! Χλευάζοντας το ιερώτερο μυστήριο της Εκκλησίας, την Θεία Ευχαριστία μιλούν για… «κουταλάκια» και «ποτήρια»!, εννοώντας την ιερή λαβίδα και το Άγιο Ποτήριο!
Κρίση πίστης ή απιστίας τελικά; Τι δοκιμάζεται τις δύσκολες αυτές ώρες της ζωής μας; Για πολλοστή φορά ζητούν όλοι αυτοί και, ασυνείδητα ίσως κάποιοι από εμάς, να κατεβάσουν, να κατεβάσουμε και πάλι τον Χριστό από τον Σταυρό. Χλευάζουν και ειρωνεύονται καθώς, εγκλωβισμένοι στην λογική της… «παντοδυναμίας» τους, αδυνατούν να κατανοήσουν πως η.. «παντοδυναμία» του Χριστού κρύβεται στην, κατ΄ αυτούς, «αδυναμία» του Σταυρού. Πως όπλο της Εκκλησίας, πηγή αγάπης, είναι ο Σταυρός. Ζητούν, με άλλα λόγια, να.. «εκσυγχρονιστεί» ο Σταυρός του Χριστού, η ζωηφόρος Ανάστασις, η Θεία Ευχαριστία, η μετάνοια, η συγχώρηση, η αγάπη, η χριστιανική άσκηση. Μέσα σε όλο αυτό τον αλαλαγμό και παραζάλη, την ταραχή και τον φόβο, η Εκκλησία προβάλλει το μόνο αντίδοτο. Την προσευχή και την αγάπη.
Προσεύχεται ικετευτικά και δεητικά. Στον Χριστό, την Παναγία Μητέρα μας, τον Όσιο Νικηφόρο τον Λεπρό και όλους τους Αγίους μας. Προσεύχεται για τον λαό του Θεού, τους αδύναμους και ανήμπορους, τους.. «δυνατούς» και ισχυρούς. Για όλους όσους υποφέρουν από την νόσο και από κάθε είδους νόσο, ψυχής τε και σώματος. Για τους Ιατρούς και Νοσηλευτές των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων της Χώρας μας. «Δέσποτα Παντοκράτορ, Ιατρέ των ψυχών και των σωμάτων ημών, ο ταπεινών και ανυψών… τους αδελφούς ημών.. επίσκεψαι εν τω ελέει και τοις οικτριμοίς σου, έκτεινον τον βραχίονα σου τον πλήρη ιάσεως και θαραπείας και ίασαι αυτούς, εξανιστών από κλίνης και αρρωστίας τω θείω ελέει Σου…» (Ειδική Δέησις της Εκκλησίας της Κρήτης).
Τελικά, ποιο το μείζον τις δύσκολες και οριακές αυτές ώρες και στιγμές; Να μείνουν οι Ναοί και οι Εκκλησίες μας ανοιχτές ή να ανοίξουν διάπλατα οι ψυχές και οι καρδιές μας, δεκτικές, στο έλεος και την Χάρι του Θεού;
Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος
