Η εταιρεία Μιχ. Σαριδάκης – Αθαν.Βιδάκης Ο.Ε. με την εμπορική ονομασία “Μινώταυρος” ιδρύθηκε επίσημα το 1958 στο Ηράκλειο Κρήτης.
Ήδη όμως από το 1952 οι δύο εταίροι είχαν συνεργαστεί και δημιούργησει ένα μηχανουργείο όπου αναλάμβαναν μηχανουργικές εργασίες.
Οι ιδρυτές είχαν παράλληλη πορεία πριν συνεργαστούν. Ο Αθανάσιος Βιδάκης δούλευε στον Σαχλαμπάνη ένα πολύ γνωστό μηχανουργείο και ρεκτιφιέ της εποχής στη Λεωφόρου Δικαιοσύνης στο κέντρο του Ηρακλείου όπου πελάτες τους ήταν και όλα τα μηχανουργεία της εποχής.
Έτσι γνώρισε και το Μιχάλη Σαριδάκη που διατηρούσε κατάστημα με δύο συνεταίρους, όπου έκανε ανατροπές σε καρότσες αυτοκινήτων και άλλες βαριές μηχανουργικές εργασίες.
Αργότερα ο Βιδάκης έφυγε από του Σαχλαμπάνη και αγόρασε δικό του τόρνο για να δημιουργήσει τη δική του δουλειά, ενώ ο Σαριδάκης τελειώνοντας το στρατιωτική του θητεία σταμάτησε τη συνεργασία με τους προηγούμενους συνεταίρους του.
Στο σημείο αυτό, λόγω και της πρότερης γνωριμίας τους, αποφάσισαν να συνεργαστούν.
Ο εξοπλισμός τους ήταν μόνο ένας μικρός τόρνος και ένας πάγκος με εργαλεία και λίγο αργότερα ένα δράπανο.
Πολύ σύντομα, πριν τα μέσα της δεκαετίας του ’50, διαβλέποντας τις ανάγκες της ελληνικής υπαίθρου αποφάσισαν να πειραματιστούν κατασκευάζοντας πρωτότυπα σκαπτικά μηχανήματα δικής τους επινόησης που με τα πρωτόγονα μέσα που διέθεταν κάθε εξάρτημα τους ήταν κυριολεκτικά χειροποίητο, ακόμα και τα γρανάζια στο κιβώτιο μετάδοσης!
Εώς τότε η καλλιέργεια της γης γινόταν χειρωνακτικά και παρόμοια μηχανήματα ήταν εντελώς άγνωστα στους Κρήτες αγρότες.
Το πρώτο τους μηχανουργείο βρισκόταν στην “Καινούργια Πόρτα” στη Λεωφόρο Νικολάου Πλαστήρα εντός των ενετικών τειχών του Ηρακλείου.
Όταν μετά από λίγο ασχολήθηκαν με τα σκαπτικά μηχανήματα, ενοικίασαν και δεύτερο κατάστημα στην λεωφόρο Θερίσου στο Ηράκλειο για να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά ως συνεργείο επισκευών για αυτά.
Στα πρώτα σκαπτικά που κατασκεύαζαν τοποθετούσαν τετράχρονο κινητήρα BSA.
Οι επιλογές ήταν πολύ περιορισμένες την εποχή εκείνη και οι κινητήρες αυτοί είχαν προβλήματα ελλιπούς λίπανσης λόγω της ανώμαλης μορφολογίας του εδάφους της κρητικής υπαίθρου που παρουσίαζαν τακτικά φθορές στον διωστήρα τους. Αυτό τους ανάγκασε μετά από λίγο να στραφούν σε πιο αξιόπιστη λύση που δεν ήταν άλλη από τους δίχρονους γερμανικούς κινητήρες Fichtel & Sachs.
Η Κοινή πορεία και η άνοδος με τη Sachs Motor
Από τη στιγμή που ξεκίνησε η συνεργασία της εταιρίας με τη Sachs, λύθηκαν αρκετά προβλήματα αξιοπιστίας.
Οι κινητήρες ήταν δίχρονοι και η λίπανση δεν αποτελούσε πλέον πρόβλημα και ήταν κατασκευασμένοι με τη γνωστή ποιότητα των προιόντων της Sachs.
Το να πεισθούν οι αγρότες να μηχανοποιήσουν την καλλιέργεια της γης όμως, αποτέλεσε μια μεγάλη πρόκληση τα πρώτα χρόνια.
Υπήρξε άγνοια και δυσπιστία μπροστά σε κάτι καινούργιο. Πολλοί ακόμα ισχυρίζονταν ότι τα μηχανήματα αυτά θα καταστρέψουν τις καλλιέργειες. Δόθηκε λοιπόν μεγάλος αγώνας για να πεισθεί ο κόσμος ότι αυτά τα μηχανήματα αποτελούν το μέλλον και ότι θα κάνουν τη ζωή του πολύ ευκολότερη.
Γι’ αυτό το λόγο η εταιρία μας οργάνωσε αμέτρητες επιδείξεις στην ύπαιθρο και πολλές φορές κοινές μαζί με μηχανικούς της Sachs για την προώθηση κινητήρων και σκαπτικών.
Σύντομα η αρχική δυσπιστία του κοινού μετατράπηκε σε πλήρη αποδοχή των μηχανημάτων “Μινώταυρος”.
Εκτός από εργαλείο τους στη δουλειά αποτέλεσε και το μεταφορικό τους μέσον.
Με λιγοστά χρήματα για αγορά αυτοκινήτου ήταν η μόνη επιλογή για την προσωπική τους μετακίνηση.
Για το λόγο αυτό η εταιρία αποφάσισε να κατασκευάσει νέα τρίκυκλα οχήματα που ονομάστηκαν “σύνθετα”, επειδή σαν κινητήρας του οχήματος τοποθετείτο ολόκληρο το σκαπτικό επάνω στο πλαίσιο του.
Έτσι εξυπηρετούσε διπλή χρήση, για μετακίνηση και για το σκάψιμο αφαιρώντας το από το πλαίσιο. Αυτά τα οχήματα ήταν πιο ασφαλή, πιο γρήγορα και με πολλαπλάσια δυνατότητα έλξης σε σχέση με τα συρόμενα βαγόνια από σκαπτικό.
Λίγο αργότερα η εταιρεία κατασκεύασε τρίκυκλα με ενσωματωμένο κινητήρα τον Sachs St 282 με 12hp και κινητήρα Ruggerini RD500 πετρελαίου παρόμοιας ιπποδύναμης, για ακόμα μεγαλύτερη έλξη, ενώ μεγάλωσε την γκάμα των σκαπτικών σε μοντέλα και τύπους κινητήρων.
Επειδή η αυξημένη ζήτηση δεν μπορούσε να καλυφθεί στα πρώτα καταστήματα της εταιρίας, τα άφησαν και ενοικίασαν ένα μεγαλύτερο στην πλατεία Σινάνη στο Ηράκλειο. Παράλληλα απέκτησαν νέες εργαλειομηχανές αναγκαίες για αύξηση της παραγωγής και ποιότητας των προιόντων και δούλευαν σε ημερήσια και βραδυνή βάρδια.
Η συνεργασία με τη Sachs Motor εντάθηκε με εκπαιδευτικά σεμινάρια των υπαλλήλων της εταιρείας στο εργοστάσιο της στο Schweinfurt της Γερμανίας και δοκιμές των σκαπτικών μας ύπο την επίβλεψη των Γερμανών μηχανικών της Sachs. Το προσωπικό της εταιρείας εκείνη την περίοδο αριθμούσε τα 35 περίπου άτομα.
Η ραγδαία αύξηση της ζήτησης ανάγκασε την εταιρεία να αναζητήσει για ακόμα μια φορά νέους μεγαλύτερους χώρους, περισσότερο προσωπικό και νέες εργαλειομηχανές παραγωγής για πιο εξιδικευμένες εργασίες.
Στόχος της εταιρείας ήταν πάντοτε η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτονομία και η μη εξάρτηση από τρίτους προμηθευτές για να μπορεί να ελέγχει άμεσα την ποιότητα των εξαρτημάτων στα μηχανήματα που παρήγαγε.
Όλα τα παραπάνω αποτέλεσαν μονόδρομο για το χτίσιμο ιδιόκτητου εργοστασίου στα 1972-73. Την περίοδο αυτή το προσωπικό της εταιρίας έφτασε τα 120 άτομα.
Το νεόδμητο εργοστάσιο διέθετε όλα τα απαραίτητα τμήματα για την παραγωγική διαδικασία, χωρισμένο σε επιμέρους χώρους, όπως τμήμα κατασκευής εξαρτημάτων, τμήμα συναρμολόγησης, βαφείο, σχεδιαστήριο με επικεφαλής μηχανολόγο, γραφεία για το διοικητικό προσωπικό, αποθήκη ανταλλακτικών, εκθετήριο και χώρους σίτισης κατενεμημένα στους τρείς ορόφους του εργοστασίου.
Δεκαετία του ’80 και του ’90
Η εταιρεία στις αρχές του 1980 ξεκίνησε να αναζητά λύσεις για τον εκσυγχρονισμό της ελαιοσυλλογής με νέα μηχανήματα. Το πρώτο μηχάνημα διέθετε μετάδοση της κίνησης με εύκαμπτη μεταλική ντίζα, ενώ καινοτομίες εφαρμόστηκαν σε αυτό όπως η τοποθέτηση όλου του συστήματος και του κινητήρα σε περιστρεφόμενη βάση ώστε να ακολουθεί τις κινήσεις του χειριστή.
Αργότερα υιοθετήθηκε η λύση των ηλεκτρικών μοτέρ για πιο εύχρηστα και ελαφριά μηχανήματα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα με συνεχείς βελτιώσεις στην απόδοση και στη μείωση του βάρους.
Απτό παράδειγμα τα νέα μοντέλα βέργας που κατασκευάστηκαν από carbon fiber μετά από πολλές δοκιμές μέσα στο 2009 που αποτελεί πρωτιά σε όλη την Ελλάδα.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 το εργοστάσιο της Sachs έπαυσε να παράγει κινητήρες. Έτσι, η κρητική εταιρεία στράφηκε για ένα διάστημα σε μια ανταγωνιστική της Sachs εταιρία, την αυστριακή Rotax, πολύ γνωστή στο ευρύ κοινό από την κατασκευή κινητήρων για αεροσκάφη και go-karts.
Η συνεργασία διήρκησε λίγα χρόνια εξαιτίας του υψηλού κόστους των κινητήρων που με τη σειρά του ανέβαζε την τιμή πώλησης των σκαπτικών μηχανημάτων.
Έτσι, αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν κινητήρες από την Ισπανία και την εταιρία Famosa (Campeon) σε πρώτο στάδιο και έπειτα από την επίσης Ισπανική Minsel.
Οι συνεργασίες αυτές εξακολουθούν με επιτυχία έως και σήμερα.
Νέα τρίκυκλα πολυμηχανήματα κατασκευάστηκαν, όπως το Μ300 στο οποίο ο χειριστής καθόταν επάνω στο μηχάνημα και διέθετε σασμάν μιας ταχύτητα εμπρός και όπισθεν και το Μ200 με δύο ταχύτητες εμπρός.
Και τα δύο με τετράχρονους κινητήρες και δυνατότητα λειτουργίας σαν μεταφορέας, ελαιοραβδιστική γεννήτρια, ψεκαστικό κ.α.
Νέος αιώνας, νέα μοντέλα
Μετά την έλευση του 2000 νέα μοντέλα μηχανημάτων όπως το σκαπτικό Μ14 και το μεταφορικό πολύμηχάνημα Μ150 εμπλούτισαν την γκάμα των προϊόντων της κρητικής εταιρείας. Το Μ150 ήρθε σαν αντικατάσταση των Μ200 και Μ300 ως πιο απλό στην συντήρηση και πιο οικονομικό μηχάνημα.
Παράλληλα συνεχίστηκε πιο εντατικά η αντιπροσώπευση σημαντικών ευρωπαϊκών οίκων κατασκευής και η προβολή της εταιρείας μέσα από το διαδίκτυο καθώς ήδη διέθετε δική της ιστοσελίδα από το 1999, που αναβαθμίστηκε σε διάφορες μορφές σε web shop έξι χρόνια αργότερα.
Το 2005 η εταιρεία δημιούργησε τμήμα κατασκευής πλαστικών εξαρτημάτων με μια χυτόπρεσσα πλαστικών και παράλληλα βελτίωσε το τμήμα κατασκευής καλουπιών με την αγορά ηλεκτροδιάβρωσης βύθισης EDM.
Πιστοί στο να είναι όσο το δυνατόν πιο αυτόνομοι, οι ιδιοκτήτες δημιουργούν στο μέτρο του δυνατού ίδια καλούπια ώστε να χρησιμοποιηθούν στην παραγωγική διαδικασία.
Τα 2008 και το 2009 αποτέλεσαν μια πολύ δημιουργική περίοδο με το νέο τύπο παλμικής βέργας ελαιοσυλλογής, τις βέργες με εκτεταμένη χρήση carbon fiber και επίσης δύο νέα μοντέλα σκαπτικών τα Μ10 και Μ15. Παράλληλα, τα περισσότερα μοντέλα διατίθενται πλέον με διάφορους κινητήρες.
