O στενός συνεργάτης επί σειρά ετών του Μανώλη Σκουλάκη, Γαβριήλ Κουρής αποχαιρέτησε τον πολιτικό του μέντορα (όπως συνήθιζε να του λέει) με ένα κείμενο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αναλυτικά το κείμενο του Γαβριήλ Κουρή:
Σήμερα το πρωί έφυγε από κοντά μας ο Μανώλης Σκουλάκης, ένας «Άρχοντας» της πολιτικής, ένας υπέρμαχος της Δημοκρατίας, ένας Άνθρωπος με «Α» κεφαλαίο, ο οποίος χαρακτηρίστηκε σε όλη του τη ζωή από το ήθος, την εντιμότητα, την ακεραιότητα, την εργατικότητα, τη συνέπεια και την προσφορά στον συνάνθρωπο…
Δεν έχω λόγια πραγματικά για να περιγράψω αυτά που νιώθω από την ώρα που έμαθα τα άσχημα μαντάτα για το “φευγιό” του Καπετάνιου των Χανιών…Ο πόνος και η λύπη υπερνικούν κάθε σκέψη, κάθε συναίσθημα. Προσπαθώ να ανακαλέσω μνήμες, εικόνες και στιγμές από την σχεδόν δεκαπενταετή σχέση και συνεργασία μας… Από την πρώτη γνωριμία μας στα γραφεία του τομέα υγείας του ΠΑΣΟΚ στην οδό Σολωμού μέχρι τις νυχθημερόν συσκέψεις μας στο Δήμο Χανίων μια “ανάσα δρόμος”…
Θυμάμαι χαρακτηριστικά την εντύπωση που μου είχε προκαλέσει, την πρώτη φορά που πήγα στη Βουλή για να παρακολουθήσω μια κοινοβουλευτική ομιλία του – νομίζω τον Οκτώβρη του 2006 – η καθολική αποδοχή και η αναγνώριση που είχε ο Σκουλάκης από τους βουλευτές όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Αποδοχή που δεν είχε να κάνει μόνο με το τεράστιο έργο του αλλά κυρίως με την πηγαία συμπεριφορά του και την καθαρή στάση ζωής του. Πόσο τιμητικό – σκέφτηκα στιγμιαία – για τα Χανιά, να έχουν έναν τέτοιο εκπρόσωπο στη Βουλή…
Θυμάμαι αξέχαστα την τεράστια κεντρική προεκλογική εκδήλωση που έκανε ο Σκουλάκης λίγο πριν τις εθνικές εκλογές του 2009 – στις 27 Σεπτεμβρίου – στην οποία “πνίγηκε” από την αγάπη και την υποστήριξη μιας “λαοθάλασσας” κόσμου, λέγοντας στους φίλους του πως “Είμαι ένας από εσάς, είμαι ένας σαν και εσάς…”
Θυμάμαι νοσταλγικά την ημέρα ορκωμοσίας της Δημοτικής Αρχής στο Δήμο Χανίων – στις 29 Δεκεμβρίου 2009, ανήμερα των γενεθλίων μου – και τον στιβαρό προγραμματικό λόγο που εκφώνησε ο Σκουλάκης στην κατάμεστη αίθουσα του Δ.Σ., προδιαγράφοντας το σημαντικό έργο που έμελλε να αφήσει 3,5 χρόνια μετά…
Θυμάμαι υπερήφανα το πως συντονίστηκε σε 1 ημέρα η επιχείρηση κατεδάφισης του Λιμενικού Περιπτέρου στο ενετικό λιμάνι των Χανίων και τον απίστευτο δυναμισμό – αλλά και το πολιτικό τσαγανό – του Σκουλάκη ο οποίος δεν “κώλωνε” με τίποτα, μπροστά στο να κάνει έργο για τον τόπο.
Θυμάμαι σαν χθες, το πείσμα του Σκουλάκη να πάρει τις 40+ αδειοδοτήσεις/εγκρίσεις που απαιτούνταν για να υλοποιηθεί το έργο της κατασκευής του Αστικού Κέντρου Υγείας στο χώρο του παλαιού Νοσοκομείου, το οποίο σήμερα φιλοξενεί τις Τοπικές Μονάδες Υγείας.
α
Θυμάμαι νοσταλγικά την αποχαιρετιστήρια ομιλία του Σκουλάκη προς το προσωπικό του Δήμου Χανίων – στις 29 Αυγούστου 2014 – σε ιδιαίτερα συγκινησιακό κλίμα, με την οποία και κλείσαμε το κοινό δημιουργικό μας «ταξίδι» της περιόδου 2011-2014 στον «Καλλικρατικό» Δήμο των Χανίων.
Θυμάμαι πάντα, τη μαντινάδα που μου έλεγε ο Σκουλάκης συνεχώς, από την πρώτη ημέρα που τον γνώρισα: “Καλοχαιρέτα τσι πεζούς όταν καβαλικέψεις για να σε χαιρετούν και αυτοί όταν θα ξεπεζέψεις”…
Θυμάμαι…και τι δεν θυμάμαι…
Ότι και αν πω ή γράψω για τον Μανώλη Σκουλάκη είναι λίγο. Οι πράξεις και τα έργα του μιλούν για λογαριασμό του και αυτά αποτελούν την σημαντικότερη κληρονομιά για τα παιδιά και τους οικείους του.
Για μένα ο Σκουλάκης δεν υπήρξε απλά πολιτικός μου μέντορας – όπως συνήθιζα να του λέω – υπήρξε πατέρας, φίλος, συνεργάτης, ο άνθρωπος από τον οποίο “διδάχθηκα” πάρα πολλά, τόσο σε επίπεδο δημόσιας πολιτικής όσο και σε επίπεδο ανθρώπινων σχέσεων και αξιακού κώδικα..
Θα μου λείψεις φίλε Μανώλη, αγαπητέ μου πρόεδρε…
Θα λείψεις από τη γενέθλια γη σου την Κίσσαμο, τα πολυαγαπημένα σου Χανιά, από την Κρήτη και από την Ελλάδα ολάκερη…
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της χανιώτικης γης που θα σε σκεπάσει…
