Βαρύ το πέπλο θλίψης για το χαμό του σπουδαίου Kρητικού καλλιτέχνη, Γιάννη Ρομπογιαννάκη, που φεύγοντας από τη ζωή αφήνει πίσω τα δύο παιδιά του – το ένα μάλιστα λίγων μηνών – αλλά και πλήθος φίλων και θαυμαστών της μουσικής του. Συγκλονισμένη είναι και η οικογένειά του, που δεν μπορεί να διανοηθεί ότι ο Γιάννης δεν είναι πια εδώ…
Πολλά τα μηνύματα στα social media, ήδη από τις πρώτες ώρες που έγινε γνωστός ο θάνατος του 43χρονου “βιρτουόζου” της ασκομαντούρας, αλλά και άλλων μουσικών οργάνων, με τα οποία είχε το χάρισμα να μαγεύει το κοινό του.
Το τελευταίο “αντίο”
Η κηδεία του άτυχου καλλιτέχνη θα γίνει το Σάββατο 15 Μαϊου στη 1 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου του Χωστού στο Ηράκλειο. Η σορός του θα βρίσκεται στο ναό μία ώρα νωρίτερα. Συγγενείς και φίλοι θα σταθούν στο πλευρό της συζύγου του, Μαρίας Καράτζη- Ρομπογιαννάκη, και των δύο του παιδιών, Γιώργου και Αντώνη.
Το ανατριχιαστικό ποίημα αποχαιρετισμού
“Έπιασα πάλι το χαρτί, να γράψω, μα η πένα…
Δε στάζει το μελάνι της, να γράψει και για σένα…
Πέρασε φαίνεται η φουρνιά, του Κώστα του Μουντάκη,
Του Φουσταλιέρη, του Λαγού, μα και του Μπερνιδακη…
Δεν τους γλεντιζει ο Σκορδαλός, μηδέ κι ο Σταυρουλάκης, ούτε τους φτάνει ο Κακλής, μηδέ κι ο Καρπουτζάκης…
Εμαζωχτηκανε πολλοί, φαίνεται χθες το βράδυ,
Και όρεξη εβγαλανε,
Στο Βουλισμένο Άδη…
Κι απής εμερακλωσανε,
Απάνω στην παρέα,
Κι είχανε γλέντι δυνατό,
Και πέρναγαν ωραία,,
Αν έχει ο Άδης ομορφιές,
Έπαιξε πάλι ο Κλάδος,
Κι εσείστηκαν, τα έγκατα,
Ολόκληρης τσ’ Ελλάδος…
Εφώναξε ο Αρχάγγελος, ο μέγας Ψαρονίκος,,
Κι άνοιξ’ η γής κι ακούστηκε πολύ μεγάλος χτύπος…
Κατέβα Γιάννη μερακλή,
Έπά, σε θέμε ούλοι…
Να μας κρατείς στο πλάι μας, ρυθμό με το νταούλι…
Δεν είναι τούτο χωρατό,
Του Γιώργη του Κουμιώτη…
Ο Χάρος πήρε μερακλή,
Στην ακριβή του νιότη….
Και πήρε το Ρομπόγιαννο,
Τον άντρα με το πάθος…
Γιάντα να κάνεις μρε Γιαννιό,
Τέθοιο μεγάλο λάθος;;
Χαιρέτα μου το φίλο μου,
Γιάννη, το Διομήδη,,
Και τον Τριβίζο που πολύ,
Μας έχουν λείψει ήδη…
Καλό ταξίδι μερακλή,
Σήμερο, με θιαμπόλι…
Στον κάτω κόσμο θα γλεντούν…
Οι μερακλήδες όλοι”….!!! [Χάρης Μωραΐτης]
