Άσχημα είναι τα νέα για τον όμορφο το αλογάκι, τον Άτλα, που βρέθηκε πριν από λίγο καιρό σε χωριό του Ηρακλείου, υποσιτισμένο και δεμένο σε δέντρο. Όπως μαθαίνουμε από την εθελόντρια που ήταν δίπλα του και το φρόντιζε μέχρι την τελευταία στιγμή, το ζώο δεν τα κατάφερε τελικά. “Έφυγε”. Και όπως λέμε εμείς τα ζώα φεύγουν από τη Γη για έναν καλύτερο κόσμο.
Η ιστορία του Άτλα είναι μια ιστορία πόνου και βασανιστηρίων. Μια συνηθισμένη ιστορία στη χώρα μας. Τα ζώα μαρτυρούν στα χέρια των ανθρώπων. Τα ιπποειδή ειδικά βασανίζονται καθημερινά σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, σε όλα τα μέρη του κόσμου. Αυτά τα τόσο υπέροχα πλάσματα.
Ο Άτλας ήταν άτυχος γιατί έπεσε στα χέρι κάποιου που δεν θεώρησε ότι αξίζει η ζωή του. Τον έδεσε σε ένα δέντρο, σε κάποιο χωριό του Ηρακλείου Κρήτης, τον άφησε κάτω από ήλιο και τον τάιζε όποτε το θυμόταν.
Οι άνθρωποι του σωματείου “Ζωοφόρος” βρέθηκαν μετά από κλήση που δέχτηκαν στο σημείο εκεί. Είδαν ένα ζώο σε άσχημη κατάσταση. Έλειπε ολόκληρη η οπλή του από το πίσω πόδι, με αποτέλεσμα να αιμορραγει και να έχει μολυνθεί σε μεγάλο βαθμό. Με έναν νεκρό ιστό που κρεμόταν από το σημείο. Αποτέλεσμα του δεσίματος από το πόδι του χαμηλά -κοντά στην οπλή- με σχοινί. Το λεγόμενο “παστούρωμα”. Μια άθλια και παράνομη πρακτική που συνεχίζεται παντού.
Ο άνθρωπος που το είχε, ένας 32χρονος, συνελήφθη. Του επιβλήθηκε πρόστιμο 33.000 ευρώ.
Οι εθελοντές μετέφεραν τον Άτλα με ειδικό τρέιλερ σε ασφαλή χώρο ώστε να λάβει την κατάλληλη φροντίδα. Ένα υπέροχο ζώο σε αυτή την κατάσταση, 10 με 12 ετών.
Ο Άτλας κατάλαβε πως τελείωσαν τα μαρτύριά του και, όπως αναφέρουν οι εθελοντές, κατά τη μεταφορά του, τους κοιτούσε και έβγαζε ήχους. Άρχισε να νιώθει για πρώτη φορά στη ζωή του αγάπη.
Και η περίθαλψη του ξεκίνησε. Με πολλή αγάπη και φροντίδα. Και εκείνος; Θλιμμένος αλλά απόλυτα συνεργάσιμος τόσο με τους εθελοντές όσο και με τον κτηνίατρο Stelios Pirounakis. Είχε αφεθεί στα χέρια τους, με μεγάλη εμπιστοσύνη.
Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καλά. Μια μέρα που οι εθελοντές πήγαν να φροντίσουν το ποδαράκι του, ο Άτλας αφέθηκε στα χάδια τους. Την ίδια μέρα, το βράδυ, δεν ένιωθε καλά. Κατάφεραν και τον συνέφεραν. Την επομένη τον βρήκαν χωρίς τις αισθήσεις του. Ο κτηνίατρος έκανε προσπάθειες αλλά η καρδούλα του Άτλα δεν άντεξε. Η ψυχή του πέταξε μακριά.
Για επίλογο αφήσαμε τα λόγια δύο ανθρώπων που ήταν μέχρι την τελευταία στιγμή δίπλα του, της Efoula Efi και του κτηνίατρου Stelios Pirounakis.
“Δεν ξέρω τι να γράψω. Δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ. Δεν ξέρω πώς να περιγράψω αυτό που νιώθω αυτή τη στιγμή. Μόνο αν κάποιος με δει από κοντά, θα καταλάβει τι βιώνω.
Χθες ήρθαμε σου φτιάξαμε το πόδι, σε ταΐσαμε. Σε χάιδευα και έλιωνες. Όμως το βράδυ δεν ένιωθες καλά. Αμέσως ήρθαμε και καταφέραμε να σε συνεφέρουμε.
Σήμερα όμως ήρθαμε να σε φροντίσουμε ξανά. Σε βρήκαμε να είσαι κάτω χωρίς αισθήσεις. Παρόλες της προσπάθειες του κτηνίατρού μας, εσύ έφυγες. Σε πρόδωσε η καρδιά σου. Δεν ξέρω γιατί μου το έκανες αυτό Άτλα μου, δεν θέλω να το πιστέψω ότι με άφησες.
Ήθελα χρόνο μαζί σου, ήθελα να σου δώσω όλη αυτή την αγάπη που στερήθηκες. Μαζί σου ένιωσα πρωτόγνωρα συναισθήματα. Από το πρώτο βλέμμα, από το πρώτο άγγιγμα γίναμε ένα.
Κάθε φορά ήθελες να μπαίνεις στην αγκαλιά μου και να σου φιλάω τα μάτια, να αφήνεσαι στην αγκαλιά μου να λιώνεις και να λιώνω από την αγάπη σου. Από την πρώτη στιγμή μου έδειξες τι αισθάνεσαι. Τα συναισθήματα που ένιωσα μαζί σου δεν τα έχω ξανά νιώσει. Ήταν πρωτόγνωρα. Σε μύριζα και έλιωνα, σε φίλαγα και ένιωθα γεμάτη από την αγάπη σου. Δεν σου άξιζε για κανέναν λόγο, άντρα μου, να υποφέρεις στα χέρια του βασανιστή σου.
Πόσο να αντέξει το πονεμένο σου κορμί; Με δίδαξες τι είναι η αθώα αγνή αγάπη. Με δίδαξες τόσα πολλά χωρίς να το ξέρεις.
Θέλω να ελπίζω ότι ένιωσες αυτά που ένιωθα για σένα.
Δεν μπορώ να διαχειριστώ το χαμό σου δεν μπορώ να διαχειριστώ ότι με άφησες.
Έφυγες και μαζί σου πήρες ένα δικό μου κομμάτι. Ένα κομμάτι που όσα χρόνια και αν περάσουν, δεν θα επουλωθεί.
Άτλα καλό ταξίδι. Γρήγορος ο δρόμος σου. Μου λείπεις, δεν μπορώ να ηρεμήσω. Σ’ αγαπώ όσο δεν μπορείς να φανταστείς Ανυπομονώ για όταν σε ξαναδώ, όταν θα σε ξανά μυρίσω, όταν θα σε φιλήσω ξανά. Είσαι το παιδί μου ο δικός μου, Άτλα, το παλικάρι μου. Καλή αντάμωση παιδί μου καλό ταξίδι.
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ, για πάντα στην καρδιά μου. ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΣΥ. Πόσο να ευχαριστήσω τον κτηνίατρό σου Stelios Pirounakis για ό,τι έκανε για εσένα, για το πόσο πάλεψε για εσένα για όλα αυτά που σου έδωσε. Μα πάνω από όλα την αγάπη και τη στοργή που σου έδωσε. Τον κόσμο που σε αγάπησε και στάθηκε δίπλα σου. Τον άνθρωπό μου που στάθηκε σήμερα και όχι μόνο. Δίπλα μου, πάντα εκεί, να με υποστηρίζει. Καλό ταξίδι λοιπόν σε έναν καλύτερο κόσμο, αν και μακριά από εμένα, χωρίς πόνο. ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ.
“Ποιος είπε ότι σαν κτηνίατρος δεν έχω αισθήματα και βλέπω τα ζώα σαν περιστατικά; Ποιος είπε ότι δεν πονάω για τα ζώα που αναλαμβάνω να σώσω, ειδικά όταν συνειδητοποιώ την κρισιμότητα της κατάστασής τους;
Ή μήπως δεν αγχώνομαι για ένα ζώο που παλεύω να αναστήσω με τόση προσπάθεια, για να του χαρίσω ένα καλύτερο αύριο, με τον κίνδυνο μιας επιπλοκής να καραδοκεί; Ποιος είπε ότι θα περάσει απαρατήρητος ο χαμός του κάθε ζώου για εμένα;
Το ίδιο έγινε και με τον Άτλα μας. Από την πρώτη στιγμή της εύρεσης και διάσωσής σου ήμουν παρών. Με συντονισμένες κινήσεις σε βγάλαμε από το μαρτύριό σου και έδωσα κάθε δυνατή προσπάθεια για την ολοκληρωτική σωτηρία σου. Κάποιος όμως είχε άλλα σχέδια. Μέχρι και την τελευταία πράξη αυτού του δράματος ήμασταν εκεί. Όση αγάπη πήρες από εμένα και την Efoula Efi δεν είχες πάρει στη ζωή σου ολόκληρη. Μας ευχαρίστησες με τον τρόπο σου και μας έμεινες αξέχαστος. Να είσαι σίγουρος.
Έφυγες άδικα και νωρίς. Και λυπάμαι που δεν πρόλαβα να σου δώσω πίσω το πόδι σου να μπορέσεις να περπατήσεις και να τρέξεις ξανά. Ήταν μακρύς ο δρόμος, το ομολογώ. Αλλά μαζί μπορούσαμε να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο και δυσκολία. Δε σου κρατάω κακία που μας αφήνεις και μου χαλάς τα σχέδια που είχα για εσένα. Απλά να προσέχεις όπου πας και να περάσεις καλύτερα από ό,τι πέρασες εδώ.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην Efi efoula και τον Bill Laboti για την πιστή τήρηση των οδηγιών και την αγάπη που του πρόσφεραν απλόχερα όπως και σε κάθε ζώο.”
Και από εμάς εδώ, καλό ταξίδι Άτλα. Μπράβο στους ανθρώπους που, έστω και αργά, σε έκαναν να νιώσεις πώς είναι η πραγματική αγάπη. Είναι πολύ σπουδαίο αυτό.
ΠΗΓΗ: petpet.news
