Το 2004, μετά την κατάκτηση του Euro, τότε που η εθνική ομάδα σήκωσε ψηλά, γεμάτη χαρά και υπερηφάνεια, το βαρύτιμο τρόπαιο στο στάδιο Ντα Λουζ στην Πορτογαλία, επισκέφτηκα για πρώτη φορά τον Άγιο Νικόλαο. Από εκείνη τη χρονιά πήγαινα για περίπου 14 έτη συνεχόμενα. Κάθε φορά έμενα οπωσδήποτε πέντε ημέρες στην πρωτεύουσα του Νομού Λασιθίου και τριγυρνούσαμε με τους δικούς μου ανθρώπους στις παραλίες, τα σοκάκια και σε όμορφα μέρη εκεί κοντά.
Οι αναμνήσεις μου φυσικά έχουν να κάνουν και με ποδοσφαιρικές στιγμές. Η πιο έντονη στιγμή μου στο νησί είναι ένα πολύ μεγάλο πάρτι, ένα τρομερό γλέντι που κάναμε με παίκτες της Εθνικής ομάδας στην Ελούντα, έναν προορισμό που αγαπώ, με καθηλωτική φυσική ομορφιά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν βάλαμε παίκτες της Εθνικής Πορτογαλίας να χορέψουν ζεϊμπέκικο. Θυμάμαι ακόμη μια ιστορία που μου διηγούνταν οι σερβιτόροι στο ξενοδοχείο που μέναμε. Μια χρονιά που φιλοξενούμασταν εκεί με κάποιους Πορτογάλους ποδοσφαιριστές, οι σερβιτόροι τους πήγαιναν κάθε μέρα καφέ και τους έλεγαν πως είναι κερασμένα από τον Άγγελο, χωρίς να ξέρω τίποτα βέβαια.
Με τον Κριστιάνο Ρονάλντο μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο στην Ελούντα και παίζαμε μπάλα με τα μικρά παιδιά κάτω στην παραλία. Κάθε χρόνο όταν φτάνω εκεί χωριζόμαστε οι μπαμπάδες με τα παιδιά μας και παίζουμε όλοι μαζί ποδόσφαιρο. Μια άλλη χρονιά ήμασταν με τον Νεμάνια Βίντιτς, τον σούπερ σταρ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που είχε έρθει με την οικογένειά του και κάθε μεσημέρι, πέρα από όλα τα άλλα, πριν το φαγητό πίναμε μια ρακή. Μου έλεγε «Άγγελε, με εσένα εδώ πέρα θα γίνω Κρητικός». Γελούσαμε παρέα και περνούσαμε χρόνο με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Οι διακοπές στην Κρήτη έχουν πάντα για μένα κι ωραίες δραστηριότητες. Μπάλα σε κάποια παραλία (Κολοκύθα, παραλία Πλάκας, Χιώνα κ.ά), κολύμπι σε κάποια απόκρημνη θάλασσα, όλες οι παραλίες στην Ελούντα είναι όμορφες, καταδύσεις, ψάρεμα – άλλωστε εκεί γύρω από τον Άγιο Νικόλαο ψάρεψα για πρώτη φορά στη ζωή μου. Δεν μπορώ απλώς να κάθομαι σε μια ξαπλώστρα και να λιάζομαι. Έξω από τον Άγιο Νικόλαο υπάρχει κι ένα κατάστημα, το Bioaroma Crete, που μπορείς να φτιάξεις τα δικά σου αρώματα από φυτά τα οποία φυτρώνουν αποκλειστικά στην Κρήτη και να τα μυρίσεις. Μια εμπειρία που είναι ωραία να δοκιμάσει κανείς έστω μια φορά!
Όταν επισκεφτεί κανείς το Λασίθι αξίζει να πάρει επίσης το καραβάκι από την Πλάκα και να μεταφερθεί στη Σπιναλόγκα, το ακατοίκητο νησάκι, η ιστορία του οποίου εξακολουθεί να προκαλεί δέος σε κάθε επισκέπτη του. Όσον αφορά τα τοπικά εδέσματα, κάθε χρόνο παίρνω λάδια και μέλια από ντόπιους παραγωγούς. Έχουν φροντίσει οι φίλοι μου να προμηθευτώ τα καλύτερα. Αγαπώ το σταμναγκάθι και τον ντάκο, ενώ αγαπημένες ταβέρνες για ψάρια και χοχλιούς είναι το Ferryman ή το Κανάλι.
Το ταξίδι αυτό κάθε φορά είναι ξεχωριστό… Έχω δεθεί με το μέρος και τους ανθρώπους αφού δημιούργησα από την πρώτη μου φορά εκεί φιλίες που κρατούν μέχρι σήμερα. Η κρητική φιλοξενία έχει τη δική της ιστορία και παράδοση και είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο.
