Αυτές τις μέρες παρακολουθούμε μέσα από τα ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ τις τοποθετήσεις και τις διάφορες παρεμβάσεις που γίνονται για την δημοτική επιχείρηση της “Μονομετοχικής“, θεωρούμε υποχρέωση, σαν Λαϊκή Συσπείρωση, να τοποθετηθούμε δημοσίως επί του θέματος.
Οι δημοτικές επιχειρήσεις δεν είναι επιχειρήσεις που υπηρετούν τις ανάγκες του λαού, τόσο σε τοπικό όσο και σε ευρύτερο επίπεδο, αλλά για να “διευκολύνονται” συνεργασίες και προγραμματικές συμβάσεις προς όφελος τρίτων Όλες οι τοπικές αρχές, είτε είναι δημοτικές είτε περιφερειακές, αλλά και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του αστικού κράτους, έχουν συγκεκριμένη ευθύνη για τα όσα συμβαίνουν.
Ακριβώς γιατί οι δημοτικές επιχειρήσεις λειτουργούν με όρους αγοράς και με κριτήριο είτε το κέρδος είτε με την λογική κόστος-όφελος, χρησιμοποιούνται ως μηχανισμός συναλλαγής, ως μηχανισμός διαπλοκής με επιχειρηματικά συμφέροντα, τόσο από τις τοπικές διοικήσεις όσο και από την εκάστοτε κυβέρνηση ώστε να απαλλάσσεται ο Δήμος και το κράτος από ευθύνες. Τέτοια ευθύνη είναι για παράδειγμα η συντήρηση των σχολείων, που γίνεται πλέον από τις σχολικές επιτροπές με τη λογική του κόστους οφέλους και με χορηγίες.
Για να γίνονται προσλήψεις με ακόμα πιο ελαστικές σχέσεις εργασίας όπως οι συμβάσεις των σχολικών καθαριστριών.
Και φυσικά για να γίνεται εξαγορά συνειδήσεων με τις δεκάδες έμμισθες θέσεις, τα έξοδα παράστασης, τις αποζημιώσεις προέδρων, αντιπροέδρων και διευθυνόντων συμβούλων κλπ.
Η Λαϊκή συσπείρωση είναι αντίθετη με την λειτουργία των δημοτικών επιχειρήσεων. Οι δήμοι δεν θα έπρεπε να είναι επιχειρήσεις που “πουλάνε υπηρεσίες” ή αντιμετωπίζουν τους δημότες με όρους αγοράς και κερδών, είτε μόνοι τους είτε σε συμπράξεις με επιχειρηματικούς ομίλους που έχουν τα κέρδη τους διασφαλισμένα.
Οι δήμοι έχουν ευθύνη να διασφαλίζουν τους όρους δημόσιας υγιεινής, την καθημερινότητα του πολίτη, την ύδρευση, την αποχέτευση κ.λ.π μέσα από τις υπηρεσίες τους με αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, μέσα από υπηρεσίες επαρκώς στελεχωμένες με εργαζόμενους με μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Οι δήμοι δεν πρέπει να είναι φορομπηχτικοί μηχανισμοί ανταποδοτικότητας και τοπικής φοροληστείας των ίδιων των δημοτών τους. Όπως π.χ συμβαίνει και με τους προυπολογισμούς και τις αναγκαστικές τροποποιήσεις με εντολή του “ Παρατηρητηρίου”, το οποίο είναι ένα θέμα που θα επανέλθουμε.
Όλα αυτά για να κατακτηθούν, πρέπει οι άνθρωποι του μόχθου, η εργατική τάξη, οι αγρότες, τα λαϊκά στρώματα να βγουν στο προσκήνιο και να διεκδικήσουν λύσεις προς όφελος όλου του λαού.
Να συμπορευτούν στου αγώνες αποφασιστικά με την Λαϊκή Συσπείρωση σε όλα τα επίπεδα της Τοπική Διοίκησης, με στόχο την ανάπτυξη της λαϊκής παραγωγής, για την ικανοποίηση των αναγκών των λαϊκών οικογενειών και όχι με στόχο την κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Σε αυτό το δρόμο του αγώνα μπορεί να βελτιώνει και σήμερα το βιοτικό του επίπεδο ο λαός.
ΚΙΣΑΜΟΣ 20-3-2020
Ο Δημοτικός Σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης»
Φραγκιουδάκης Γιώργος
