Σήμερα η εκκλησία μας γιορτάζει τέσσερις Ρεθεμνιώτες Αγίους οι οποίοι μάλιστα εικονογραφούνται σχεδόν πάντα ως βρακοφόροι Κρητικοί.
Οι Άγιοι Τέσσερις Μάρτυρες, Γεώργιος, Αγγελής, Μανουήλ και Νικόλαος γεννήθηκαν και έζησαν στις Μέλαμπες Ρεθύμνου. Ήταν και οι τέσσερις παντρεμένοι και κρυπτοχριστιανοί, χριστιανοί δηλαδή που υποκρίνονταν πως είχαν ασπασθεί τον Μωαμεθανισμό.
Το 1821 όταν οι Κρητικοί επαναστάτησαν ενάντια στους Τούρκους, όπως κι άλλοι Έλληνες, οι τέσσερις Μάρτυρες πήραν μέρος στην επανάσταση.
Όταν το 1824 είχαμε καταστολή της στην Κρήτη τους συνέλαβαν οι Τούρκοι και τους οδήγησαν στον Μεχμέτ Πασά του Ρεθύμνου, ο οποίος προσπάθησε με υποσχέσεις να τους πείσει να επιστρέψουν στον Μωαμεθανισμό.
Εκείνοι αρνήθηκαν κι έτσι η μοίρα τους επιφύλαξε φυλάκιση, βασανιστήρια και στο τέλος θάνατο δι’ αποκεφαλισμού.
Είναι εντυπωσιακό πως οι Tέσσερις Nεομάρτυρες μαρτύρησαν το 1824 και καταξιώθηκαν αμέσως ως Άγιοι στη συνείδηση των Xριστιανών.
Λέγεται πως από τον επόμενο χρόνο του μαρτυρίου τους, οι Pεθυμνιώτες χριστιανοί τελούσαν λειτουργίες, αφιερωμένες στη μνήμη τους. Kι αργότερα τους αναγνώρισαν ως προστάτες της σύγχρονης πόλης.
Σε αυτό συνέβαλαν και τα θαύματα που συνδέονται με το θάνατο τους. Πέρα από το φως που ανέδυαν τα σώματα τους, μετά τον αποκεφαλισμό τους, λέγεται πως ο δήμιος τους όταν γύρισε στο σπίτι του σκούπισε το μαχαίρι του με ένα πανί και στη συνέχεια έφυγε για το καφενείο.
Η μητέρα του, που ήταν τυφλή, πλύθηκε και σκουπίστηκε κατά λάθος με αυτό το πανί κι αμέσως βρήκε το φώς της. Το μαχαίρι που έκοψε τα κεφάλια των Τεσσάρων Μαρτύρων, βρίσκεται στον Άγιο Νικόλαο της Σπλάντζια, στα Χανιά.