Να σταματήσουν τώρα οι ρωσικές επιθέσεις στην Ουκρανία, ζήτησαν πολίτες της δοκιμαζόμενης χώρας που ζουν στα Χανιά, στη συγκέντρωση που πραγματοποίησαν χθες το απόγευμα και παρά τη βροχή στο προαύλιο των Δικαστηρίων.
Γυναίκες που κατοικούν εδώ και πολλά χρόνια στην Κρήτη, νέοι που γεννήθηκαν στην Ουκρανία αλλά εγκατέλειψαν νωρίς την πατρίδα τους, παιδιά που βλέπουν στις τηλεοπτικές οθόνες συνομήλικους τους να κλαίνε από φόβο στα υπόγεια καταφύγια της Ουκρανίας, έστειλαν ηχηρό μήνυμα ενάντια σε κάθε πολεμική πράξη.
Με δάκρυα στα μάτια, οργή και πόνο ψυχής για το ανελέητο σφυροκόπημα της πατρίδας τους, απηύθυναν έκκληση να αποσυρθούν τα ρωσικά στρατεύματα από την Ουκρανία.
«Αυτή τη στιγμή που εμείς βρισκόμαστε σ αυτή την πλατεία, η πατρίδα μου η Ουκρανία καίγεται από τους βομβαρδισμούς των Ρώσων. Εγώ σαν γυναίκα, μάνα και γιαγιά, θέλω να στείλω ένα μήνυμα στις Ρωσίδες μανάδες: Σας παρακαλώ, πάρτε τα παιδιά σας από την Ουκρανία».
Με αυτά τα σπαραχτικά λόγια η Ριπινάκ Βασιλίνα ,μόνιμος κάτοικος Χανίων εδώ και είκοσι χρόνια, απευθύνθηκε στην αντίπαλο της χώρας της. Είπε πως σαν μέλη της ουκρανικής κοινότητας, ζητούν απόσυρση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από τα εδάφη της Ουκρανίας και να επικρατήσουν η ειρήνη και η ελευθερία. Η Ριπινάκ Βασιλίνα κατάγεται από περιοχή της Ανατολικής Ουκρανίας. Εκεί βρίσκεται ο γιός της ,τα ανίψια της και άλλα συγγενικά της πρόσωπα. «Τα αγόρια έχουν φύγει από το σπίτι και πολεμούν για μια καλύτερη ζωή στην Ουκρανία» είπε μεταξύ άλλων.
Οι συγκεντρωμένοι που δεν πτοήθηκαν από τις άσχημες καιρικές συνθήκες υπερασπίστηκαν παράλληλα το δικαίωμα της χώρας τους για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως υποστηρίζουν, «η χώρα τους είναι η καρδιά της Ευρώπης».
Η Μαργαρίτα, μια νεαρή γυναίκα με καταγωγή από τη Μαριούπολη, εξέφρασε την αγωνία της για τους συμπατριώτες της και τους δικούς τους ανθρώπους. «Μέχρι στιγμής αντιμετωπίζουν τον πόλεμο, τώρα θα έχουν να αντιμετωπίσουν και την πείνα. Ήδη οι άνθρωποι εκεί αρχίζουν να πεινούν και δεν έχουν τι να φάνε. Είναι τραγικό» είπε. Η ίδια συνομιλεί με φίλες της που βρίσκονται με τα παιδιά τους σε υπόγεια για να προστατευθούν από τους βομβαρδισμούς. Μετέφερε τις σκέψεις που βασανίζουν όσους βρίσκονται σε εμπόλεμες περιοχές. «Αυτό που μου λένε είναι ότι μέχρι χθες σκεφτόμασταν τι θα γίνει αύριο. Πλέον σκεφτόμαστε αν θα ζήσουμε» είπε η νεαρή Ουκρανή.
Ο Βλαδίμηρος Γερασιμίδης ,στα δώδεκα χρόνια του δηλώνει με υπερηφάνεια ότι είναι Ουκρανός. «Θα ήθελα να ζητήσω βοήθεια από όλη την Ελλάδα γι αυτά που κάνουν οι Ρώσοι. Βομβαρδίζουν σπίτια, νοσοκομεία μέσα στα οποία βρίσκονται παιδιά, κάτι που νομίζω πως δεν είναι σωστό αλλά απαράδεκτο» τόνισε και πρόσθεσε πως θα ήθελε οι Ουκρανοί στρατιώτες να μην υποχωρήσουν αλλά να συνεχίσουν να αγωνίζονται.
Ο 17χρονος Αντρέα Σαρκεσιάν από την Χερσώνα ,έφυγε από τη χώρα του όταν άρχισαν οι εχθροπραξίες στο Λουγκάνσκ και στο Ντονέτσκ. «Σαν νέος, σαν πατριώτης θα ήθελα να γυρίσω στην πατρίδα μου, να δω τους συγγενείς μου και να τελειώσει ο πόλεμος. Οπότε θα ήθελα να παρακαλέσω οι δύο χώρες να πάρουν πίσω τους στρατιώτες , να επιστρέψουν στις οικογένειες τους και να ζήσουν όλοι μια ωραία ζωή, σαν αδερφικές χώρες» τόνισε ο νεαρός Ουκρανός. 
Η Κάτσουρ Άλα από την Οδησσό που έχει παντρευτεί και δημιουργήσει οικογένεια στα Χανιά εξήγησε πως χάθηκαν όλα σε μια στιγμή. «Ο κόσμος μας ολόκληρος ανετράπη. Βρέθηκα στην Οδησσό τον περασμένο Ιανουάριο κι αισθάνθηκα στον αέρα πως κάτι επρόκειτο να συμβεί. Ήμουν τυχερή που επέστρεψα. Όμως βλέπω τους δικούς μου να δοκιμάζονται» υπογράμμισε ,εκφράζοντας παράλληλα την οργή της για τον Ρώσο πρόεδρο. «Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. Τελικά ο φασισμός δεν έχει εθνικότητα» σημείωσε μεταξύ άλλων.
Η οργή, η αγανάκτηση για τις ρωσικές επιθέσεις, ο φόβος για το μέλλον της Ουκρανίας, η θλίψη για το λαό της, ήταν έκδηλα στις εκφράσεις όλων όσοι συμμετείχαν στη χθεσινή κινητοποίηση στα Χανιά. Ανάμεσα στους συγκεντρωμένους, μια ακόμη γυναίκα από τη δυτική Ουκρανία, η Κατερίνα Ντιμιτρουκ ,ευχαριστεί τον Θεό που η οικογένεια της είναι ακόμα καλά και που η πόλη της δεν έχει ακόμα βομβαρδιστεί. Εξήγησε όμως πως ανά πάσα στιγμή περιμένει να ακούσει την είδηση ότι οι ρωσικές δυνάμεις που επιτίθενται έφτασαν και εκεί. «Η χώρα μου υποφέρει από τις ρωσικές επιθέσεις εδώ και οκτώ χρόνια. Αυτό δεν είναι καινούριο και πρέπει όλος ο κόσμος να αντιληφθεί αυτό που συμβαίνει. Και τώρα βομβαρδίζουν πόλεις, βομβαρδίζουν νοσοκομεία, ορφανοτροφεία. Παιδιά σκοτώνονται. Οι άνθρωποι ακόμη και σε καταφύγια δεν είναι ασφαλείς» κατάφερε να πει ανάμεσα στο κλάμα της η νεαρή Ουκρανή, καταλήγοντας πως η Ελλάδα χρειάζεται να είναι στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Από πλευράς των Χανιωτών που συμμετείχαν στην κινητοποίηση των Ουκρανών πολιτών, η κ. Χαρίκλεια Ντερμανάκη αναφέρθηκε στις σύγχρονες απειλές σημειώνοντας πως «η Ουκρανία βιώνει τις τραγικές συνέπειες μιας βίαιης εισβολής και ο λαός της γεννάει τους πρώτους ήρωες του 21ου αιώνα». Τις επόμενες ημέρες αναμένεται να οργανωθεί η συγκέντρωση ανθρωπιστικής βοήθειας από τα Χανιά προς τον δοκιμαζόμενο λαό της Ουκρανίας.
#pgnews
