Το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Χανίων, με το οποίο παραπέμπονται σε δίκη έξι κατηγορούμενοι για τη φρικιαστική υπόθεση του γηροκομείου των Χανίων, είναι “κόλαφος” για τα συγκεκριμένα άτομα.
Αναφορικά με την 44χρονη κατηγορούμενη, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι φέρεται να επεδείκνυε “καθολικά ιδιαίτερα σκληρό και απάνθρωπο πρόσωπο και δείχνοντας πρωτοφανή και πλήρη απαξίωση προς τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των προς φιλοξενία ευάλωτων ατόμων της τρίτης και τέταρτης ηλικίας και ειδικά προς το υπέρτατο έννομο αγαθό της ζωής”.
Για τον 51χρονο γιατρό αναφέρεται ότι διαδραμάτιζε κεντρικό ρόλο, καθώς μετέβαινε ως γιατρός για να ασκήσει τα καθήκοντά του μόνο δύο φορές την εβδομάδα, συνήθως από μισή έως μια ώρα περίπου, ενώ έδινε ιατρικές οδηγίες στο νοσηλευτικό προσωπικό από το τηλέφωνο.
Σύμφωνα πάντα με το βούλευμα, σε περίπτωση θανάτου ηλικιωμένου, ο 51χρονος δεν μετέβαινε στις εγκαταστάσεις της Μονάδας ως όφειλε για να εξετάσει το πτώμα και τον ιατρικό φάκελο του εκλιπόντος, προσδίδοντας μετά από συνεννόηση με μητέρα και κόρη την απαραίτητη “συγκάλυψη στην παράνομη δραστηριότητα της εγκληματικής οργάνωσης, μέσω της πιστοποίησης-απόδοσης δια πιστοποιητικών που εξέδιδε ψευδώς”, του θανάτου του κάθε ηλικιωμένου στον «πιο κοινό μηχανισμό και όχι σε αιτία θανάτου (ανακοπή καρδιάς ή καρδιακή παύση), αντί των πραγματικών αιτιών (μη παροχή σωστής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, μη διακομιδή σε κατάλληλο νοσηλευτικό ίδρυμα κλπ) (…)”.
Για τον 71χρονο ψυχίατρο, το βούλευμα αναφέρει ότι αν κι υποχρεούτο να παρίσταται στη Μονάδα και να ασκεί τα καθήκοντά του μια φορά τη βδομάδα, μετέβαινε σε πολύ αραιά χρονικά διαστήματα και ασχολείτο μόνο με τη συνταγογράφηση φαρμάκων, χωρίς να εξετάσει τους τροφίμους, ενώ συνταγογρουφούσε πλήθος ισχυρών ψυχοφαρμάκων, τα οποία χρησιμοποιούνταν στη συνέχεια με υπερδοσολογία για να καταστεί «εφικτή η χημική καθήλωση των φιλοξενουμένων ηλικιωμένων, και ειδικά αυτών που έπασχαν από έκπτωση των νοητικών τους λειτουργιών (ανοιακοί, ψυχικά ασθενείς κλπ)”.
Για τις κατηγορούμενες νοσηλεύτριες αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι ήλεγχαν τα επισκεπτήρια των φιλοξενουμένων, έτσι ώστε να μην μπορούν οι συγγενείς να έχουν άμεση πρόσβαση και αντίληψη για την υγεία και την κατάστασή τους κι επιδεικνύοντας και αυτές καθολικά ιδιαίτερα σκληρό και απάνθρωπο πρόσωπο «δείχνοντας πρωτοφανή και πλήρη απαξίωση προς τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των προς φιλοξενία ευάλωτων ατόμων της τρίτης και τέταρτης ηλικίας, προέβαιναν σε εξευτελιστικές πρακτικές σε βάρος των ηλικιωμένων φιλοξενουμένων υποβάλλοντάς τους σε «βασανιστήρια», προκειμένου να επιτευχθούν οι σκοποί της οργάνωσης».
Σύμφωνα με πληροφορίες, στο βούλευμα αναφέρεται επιπρόσθετα ότι συνέπεια των πράξεων και παραλείψεων των κατηγορουμένων, ήταν οι “ηλικιωμένοι να υποσιτίζονται σε υπερθετικό βαθμό, με συνέπεια να χάνουν άμεσα μεγάλο μέρος του σωματικού τους βάρους και σταδιακά να αποστεώνονται”.
Έτερη συνέπεια των πράξεων και των παραλείψεων των κατηγορουμένων ήταν, σύμφωνα με το βούλευμα, “να δημιουργούνται σε μόνιμη βάση κάκιστες συνθήκες υγιεινής, να υφίσταται διάχυτη και έντονη δυσοσμία από τις ακαθαρσίες και ως συνέπεια να δημιουργείται αποπνικτική ατμόσφαιρα, να υπάρχουν συχνά εξάρσεις μεταδιδόμενων λοιμωδών νοσημάτων, όπως δερματικών παθήσεων (πχ ψώρα) και συχνές λοιμώξεις από μικρόβια, όπως ουρολοιμώξεις κλπ, τόσο στους φιλοξενούμενους ηλικιωμένους, όσο και στο προσωπικό, καθώς και να προκαλείται μόλυνση στους ηλικιωμένους από παθογόνους μικροοργανισμούς των δερματικών ελκών από πίεση (κατακλίσεις), από τα οποία ήδη υπέφεραν λόγω της ακινησίας τους”.
Πηγή: neakriti.gr
