Εν πληθούση Εκκλησία, σε κλίμα ευφρόσυνο και πανηγυρικό, εις τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κισάμου, τελέστηκε η εις πρεσβύτερον χειροτονία του Ιερολ. Διακόνου π.Κωνσταντίνου Βαϊδομαρκάκη, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ.Αμφιλοχίου.
Με την συμμετοχή πλήθους Κληρικών εκ της Ι. Μητροπόλεως (συλλειτουργούντων και συνευχομένων) ως και εκ της Ι. Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου, μεταξύ των οποίων και ο πνευματικός πατήρ του χειροτονούμενου Αιδ. Πρωτ. π. Βασίλειος Φραγκιαδάκης. Συγκινητική η συμμετοχή πλήθους πιστών, οι οποίοι είχαν κατακλύσει τον Ι. Μητροπολιτικό Ναό ως και τους αύλειους αυτού χώρους, με προεστώτα τον Δήμαρχο Κισάμου κ. Γεώργιο Μυλωνάκη, Αντιδήμαρχοι και ικανός αριθμός μελών εκ του Δημοτικού Συμβουλίου Κισάμου.
Προ της χειροτονίας ο χειροτονούμενος, με λόγους δοξολογικούς και ευχαριστιακούς, αναφέρθηκε εις το μέγα μυστήριο της Ιερωσύνης, την αποστολή και ευθύνη του Ιερέα, ευχαριστώντας τον Επίσκοπο του, τους πνευματικούς του πατέρες, την κατά σάρκα οικογένεια του, ως και όλους τους μετέχοντες «δια την στήριξη και αρωγή», ζητώντας τις ευχές και προσευχές όλων.
Ακολούθως ο Σεβ. Ποιμενάρχης κ. Αμφιλόχιος, δανειζόμενος λόγους του ιερού Χρυσοστόμου, αναφέρθηκε εις το πρόσωπο του Ιερέως, ο οποίος σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο: «Είναι αγγελιοφόρος του Κυρίου … Αν τον περιφρονείς, δεν περιφρονείς αυτόν, αλλά τον Θεό που τον χειροτόνησε ..Διότι αν τίποτε μέσω αυτού (του ιερέα) δεν ενεργεί ο Θεός, τότε ούτε το βάπτισμα έχεις, ούτε στα μυστήρια μετέχει, ούτε λαμβάνεις ευλογίες. Άρα δεν είσαι καν χριστιανός». Απευθυνόμενος προς το πυκνό εκκλησίασμα σημείωσε: «Ο ιερός Χρυσόστομος δίδει απάντηση σε όσους διερωτώνται και θέτουν το δίλλημα: «η παπάς-παπάς, ή ζευγάς-ζευγάς», καθώς ο παπάς είναι και ζευγάς, αφού αποστολή του είναι να γίνεται ζευγολάτης στο αλώνι της ψυχής του ανθρώπου. Ως αγγελιοφόρος του Θεού να σπέρνει τον θείο λόγο Του, να εξαγγέλλει το θέλημα Του, να κηρύσσει την μετάνοια και να οδηγεί τον πιστό στην εν Χριστώ ζωή και σωτηρία. Δηλαδή να ελευθερώνει τον άνθρωπο από τα πάθη και τις αδυναμίες του και να τον οδηγεί στην Βασιλεία του Θεού. Και παπάς και ζευγάς λοιπόν η απάντηση της Εκκλησίας, η Οποία 2000 και πλέον χιλιάδες χρόνια λιτανεύει την χάρι και το έλεος του Θεού στον κόσμο, μεταμορφώνοντας τον σε Εκκλησία, δηλαδή σε Ανέσπερο Φως, εν αντιθέση με τα πάσης φύσεως συστήματα, ιδεολογίες, θεωρίες και φιλοσοφίες, οι οποίες ανήμπορες και ανίκανες να συμβάλουν στην μεταμόρφωση του κόσμου και του ανθρώπου, γαντζωμένες στην εξουσία τους, τείνουν να επιβάλλουν τα πιστεύματα τους, τα οποία όμως κονιορτοποιούνται ενώπιον της ιστορίας και του θανάτου», καλώντας το πυκνό εκκλησίασμα «…όπως αντισταθεί σε ό,τι αλλοιώνει και αλλοτριώνει την πίστη και τον πολιτισμό μας». Απευθυνόμενος εις τον χειροτονούμενο, με λόγους πατρικούς, αναφέρθηκε εις την αποστολή του ως «ιερεύς του Υψίστου», σημειώνοντας: «Από τούδε και στο εξής καλείσαι να γίνεις και να είσαι λαμπάδα καιομένη καθώς αποστολή σου είναι να τελείς την Θεία Λειτουργία. Που σημαίνει: Να λαμβάνεις από τον πιστό και ευσεβή λαό μας το ψωμί και το κρασί και δια της επικλήσεως και καθόδου του Παναγίου Πνεύματος να το αντιπροσφέρεις Σώμα και Αίμα Χριστού. Ο αγώνας σου για καθαρή καρδιά, καθαρό νου, καθαρή ζωή, καθαρά χέρια, οφείλει και πρέπει να είναι αδιάλειπτος και καθημερινός. Η ευχή ΑΞΙΟΣ που σήμερα αναφωνεί η Εκκλησία δια σε δηλώνει το βάρος και την ευθύνη που επωμίζεσαι ως και την προσδοκία της Εκκλησίας δια το πρόσωπο σου. Οφείλεις να φανείς αντάξιος της εμπιστοσύνης αυτής και της αποστολής σου», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, ο οποίος στο τέλος της Θείας Λειτουργίας του προσέφερε ιερό επιτραχήλιο, εργόχειρο της Ι. Μονής Ζωοδόχου Πηγής Παρθενώνος, σημειώνοντας: «Τα κρόσσια που κρέμονται εις το ιερό αυτό επιτραχήλιο είναι οι ψυχές των πιστών που, από σήμερα, σου εμπιστεύεται η Εκκλησία. Χρέος σου, με την συνετή και αγία ζωή σου, να συναντηθείτε στην Επουράνιο Βασιλεία».
Το αντίδωρο διένειμε ο νεοχειροτονούμενος, δεχόμενος τις ευχές του ιερού κλήρου και του πολυπληθούς εκκλησιάσματος, ο οποίος ακολούθως προσέφερε πλούσια φιλοξενία σε ικανό αριθμό εκ των μετεχόντων εις την πνευματική αυτή χαρά της προσωπικής του Πεντηκοστής.
