Στις μετρήσεις κοινής γνώμης, οι επιτελείς των κομμάτων κατά βάση προσέχουν την πρόθεση ψήφου, την αναγωγή της επί των έγκυρων, την παράσταση νίκης, τη δημοτικότητα των πολιτικών αρχηγών.
Στα επιμέρους ποιοτικά στοιχεία ακολούθως, αφουγκράζονται τη διάθεση ορισμένων κατηγοριών ψηφοφόρων, εκλογικές συμπεριφορές, μετακινήσεις, δείκτες δυσφορίας ή ικανοποίησης κ.ο.κ. διαμορφώνοντας, εύκολα ή δύσκολα, τη γενική εικόνα.
Υπάρχει, ωστόσο, μια κατηγορία κυριολεκτικά αχαρτογράφητη, αυτή των νέων ψηφοφόρων, η οποία πριν από κάθε εκλογική μάχη συνιστά τον μη προβλέψιμο παράγοντα.
Τον άγνωστο «Χ». Κάπου 400.000 νέοι αποκτούν δικαίωμα ψήφου και θα μπορούν να ψηφίσουν στις επερχόμενες εκλογές. Μιλάμε για τους 17άρηδες, 18άρηδες, 19άρηδες, 20άρηδες, τους γεννηθέντες 2006, 2005, 2004, 2003, μια ολόκληρη γενιά που μεγάλωσε σε περίεργες συνθήκες, μέσα στην πανδημία, υπό τον φόβο και τις ανασφάλειες, τους πειρασμούς και τους περιορισμούς που γέννησε ο Covid-19 και στη σκιά της ελληνικής κρίσης της δεκαετίας του 2010.
Μυστήριοι και μυστήριες, όχι λόγω του νεαρού της ηλικίας τόσο, αλλά συνολικά των παραμέτρων εκείνων που κάνουν τη νεολαία στην Ελλάδα και διεθνώς, εν μέσω της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και της τεχνολογικής έκρηξης, να μην μπαίνει σε κομματικές γραμμές.
