Μπορεί να έχουμε φέτος, όπως όλα δείχνουν, χρονιά-ρεκόρ για την παραγωγή του ελληνικού ελαιολάδου, αλλά η Τυνησία απειλεί να πάρει από την Ελλάδα την τρίτη θέση ως ελαιοπαραγωγός χώρα στον παγκόσμιο χάρτη, με πρώτη την Ισπανία και δεύτερη την Ιταλία. Τις πληροφορίες αυτές από τον ελαιοκομικό κλάδο της χώρας μας επαναφέρει σε δημοσίευμά της η «Καθημερινή».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ελαιόδεντρα φυτεύονται σε όλο τον κόσμο, όπως στην Αλγερία, τη Σαουδική Αραβία, τη Νότιο Αμερική, την Κίνα και στο Πακιστάν. Σύντομα, αν δεν έχει ήδη συμβεί, όπως αναφέρουν ειδικοί του κλάδου, η Ελλάδα θα χάσει την τρίτη θέση ως ελαιοπαραγωγός χώρα στον παγκόσμιο χάρτη, με την Τυνησία να παίρνει τη θέση της και την Τουρκία να ακολουθεί!
Η ελληνική παραγωγή κινείται σε υψηλά επίπεδα, την ίδια στιγμή που η σοδειά στην Ισπανία εκτιμάται ότι μπορεί να μειωθεί έως και 50% λόγω της ξηρασίας, ενώ αν οι συνθήκες ανομβρίας συνεχιστούν και οι ελιές που υπάρχουν στα δέντρα δε μαζέψουν αρκετό ελαιόλαδο, θα δώσουν χαμηλό σε απόδοση καρπό.
Η κατάσταση δεν είναι καλή ούτε στην Ιταλία, όπου η παραγωγή αναμένεται επίσης να μειωθεί – αν και όχι τόσο όσο στην Ισπανία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ωστόσο, ότι οι ελαιώνες της Ιταλίας, και κατά συνέπεια και η παραγωγή της, έχουν έτσι κι αλλιώς μειωθεί δραματικά, καθώς το βακτήριο της ξυλέλας εξόντωσε τα τελευταία χρόνια εκατομμύρια ρίζες ελιάς, κυρίως στην Κάτω Ιταλία.
Η τιμή του ελαιολάδου αυτή τη στιγμή στη χώρα έχει φτάσει στα 4 ευρώ, προδιαγράφοντας μια πολύ καλή χρονιά και για τους Έλληνες παραγωγούς και από την άποψη της τιμής. Πάντως, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιοκομίας (IOC), οι τιμές παραγωγού στην Ελλάδα στις αρχές του καλοκαιριού ήταν 3,30 ευρώ/κιλό, και στην Ισπανία την ίδια περίοδο ήταν 3,38 ευρώ/κιλό, σημειώνοντας αύξηση 2,2%.
Και ενώ φέτος τα δέντρα κινδυνεύουν να σπάσουν από τον καρπό, τα επόμενα χρόνια το ελληνικό ελαιόλαδο θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει μια διαφορετική αγορά, με τα επίπεδα του ανταγωνισμού να αυξάνονται.
Στασιμότητα στον κλάδο
Ενδεικτικό της χρόνιας στασιμότητας που χαρακτηρίζει τον κλάδο ότι «μόνο το 2,3% του τυποποιημένου ελαιολάδου που πωλείται παγκοσμίως είναι ελληνικό, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για την Τουρκία – που μόλις τα τελευταία χρόνια μπήκε στο παιχνίδι – είναι 2,5% και για την Τυνησία 12,5%», κάτι που δηλώνει ο κ. Βασίλης Φρατζόλας, σύμβουλος ποιότητας ελαιολάδου.
Ελάχιστη ποσότητα του ελληνικού ελαιολάδου τυποποιείται, περίπου 45.000 τόνοι σε συνολική μέση παραγωγή 225.000 τόνων, ενώ το 80% του ελληνικού ελαιολάδου που εξάγεται ακόμα κατευθύνεται ανώνυμα στην Ιταλία.
Χαρακτηριστικό της αδράνειας που επικρατεί είναι ότι «η Γερμανία και η Αγγλία, δύο χώρες που δεν παράγουν ελαιόλαδο, παρουσιάζονται να εξάγουν. Αυτό δείχνει ότι το ελληνικό ελαιόλαδο κινείται χωρίς ταυτότητα», τονίζει η κ. Μαρία Κατσούλη, διευθύντρια του Διεθνούς Διαγωνισμού Ελαιολάδου “Αthena” (Αthena International Olive Oil Competition), που διοργανώνεται ήδη εδώ και επτά χρόνια.
Παρά το γεγονός ότι μόνο την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, έχουν δοθεί πάνω από 50 εκατομμύρια ευρώ για την προώθηση του ελληνικού ελαιολάδου, το «λάδι μας» εξάγεται κυρίως για κατανάλωση από την ελληνική ομογένεια στις ΗΠΑ και στη Γερμανία.
Πόσο λάδι θα παράγουμε; – Οι εκτιμήσεις για τη φετινή χρονιά
«Εμάς στην Ελλάδα η περυσινή παραγωγή ελαιολάδου ήταν μειωμένη σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Η χρονιά η περυσινή ήταν της τάξεως του 40% μιας καλής χρονιάς. Δηλαδή, η Ελλάδα πέρυσι παρήγαγε περίπου 180.000 τόνους. Την προηγούμενη χρονιά, η παραγωγή της χώρας μας ήταν γύρω στους 280.000 τόνους. Όμως, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η Ελλάδα στην καλή της χρονιά έχει πραγματική παραγωγή πάνω από 350.000 τόνους, αν λάβουμε υπόψη τα στοιχεία της τελευταίας δεκαετίας». Αυτά ήταν τα στοιχεία που είχε αποκαλύψει στη «ΝΚ» πρόσφατα ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου Μανόλης Γιαννούλης.
Σε ό,τι αφορά την τρέχουσα περίοδο, ο Μανόλης Γιαννούλης μιλούσε για τα εξής δεδομένα από πλευράς παραγωγής: «Υπάρχει η εκτίμηση ότι η χρονιά θα φτάσει περίπου στους 300.000 τόνους. Θα είναι μια καλή χρονιά. Να πούμε ότι έχουμε δει και καλύτερες χρονιές τα τελευταία δέκα χρόνια, όπως ήταν τη χρονιά 2017-2018».
Αναφορικά με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν φέτος, ο πρόεδρος της ΕΔΟΕ μας είπε: «Τα νερά τα οποία έχει κάνει τώρα τελευταία ήταν καλά για το πότισμα της ελιάς, αλλά ήταν κακά για τον δάκο λόγω της υγρασίας που δημιουργείται… Και συνεπώς, με τις συνθήκες αυτές, ο δάκος κάνει… πάρτι. Αλλά το “πάρτι” το κάνει ο δάκος άμα τον αφήσουμε να το κάνει. Υπάρχει ένας ολόκληρος μηχανισμός, ο οποίος πληρώνεται από τον Έλληνα φορολογούμενο, για να μην κάνει “πάρτι” ο δάκος. Υπάρχει όμως και ο παραγωγός, ο οποίος έχει την ατομική ευθύνη να δει στα χωράφια του αν γίνεται σωστά η δακοκτονία.
Αν ο παραγωγός περιμένει ότι θα κάθεται στο καφενείο ή στην άλλη δουλειά που έχει και θα αφήσει τις ελιές στη διακριτική ευχέρεια του κάθε εργολάβου της δακοκτονίας να ραντίσει και να γίνει και σωστά η δακοκτονία, τότε εκεί δεν του φταίει κανείς αν δε γίνει σωστά η δουλειά», σύμφωνα με τον Μανόλη Γιαννούλη, που τονίζει πάντοτε την ανάγκη αφύπνισης των ίδιων των ελαιοπαραγωγών, αν δε θέλουν να φτάσουν σε ένα σημείο, στο οποίο θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν οριστικά την καλλιέργεια της ελιάς.
ΠΗΓΗ: neakriti.gr
#pgnews
