Λιγότερο είναι το λεμόνι στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως από πέρυσι, λόγω καιρικών συνθηκών, ενώ στην Κρήτη που βρισκόμαστε στο φουλ της παραγωγής οι ανάγκες είναι τόσο μεγάλες, που δεν επαρκεί ούτε το ντόπιο λεμόνι για να τις καλύψει, με συνέπεια να διακινείται μαζικά και το εισαγόμενο λεμόνι, όπου η Τουρκία… κάνει θραύση.
Λόγω της τόνωσης της ζήτησης στη χώρα μας από τη μια και της μείωσης της παραγωγής παγκοσμίως, από την άλλη, η τιμή παραγωγού κυμαίνεται γύρω στα 60 με 65 λεπτά το κιλό. Μιλώντας στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη” χθες, ο Ηρακλειώτης γεωπόνος Αριστείδης Κοζής έκανε λόγο για μεγάλο ενδιαφέρον στην καλλιέργεια της λεμονιάς τα τελευταία χρόνια από τους αγρότες του νομού Ηρακλείου και κάλεσε τον αγροτικό κόσμο να ασχοληθεί με την παραγωγή του λεμονιού, αφού κάθε καλοκαίρι υπάρχει παντελής έλλειψη και τον χειμώνα η παραγωγή των ντόπιων λεμονιών είναι μικρότερη πάντοτε από τη ζήτησή τους, η οποία και αυξάνεται προοδευτικά!
Σύμφωνα με πληροφορίες από την υπόλοιπη Ελλάδα, η παραγωγή του ελληνικού λεμονιού φέτος είναι μειωμένη κυρίως λόγω ακαρπίας, αλλά και λόγω χαλαζιού που έπεσε τον περασμένο Οκτώβριο σε πολλές περιοχές. Οι τιμές τηρουμένων των αναλογιών είναι πολύ καλές τώρα, αφού ο παραγωγός εισπράττει 65 λεπτά το κιλό, ενώ πέρσι τέτοια εποχή έπαιρνε μόλις 30 λεπτά. Μάλιστα, οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι η ζήτηση θα ενταθεί σε ένα μήνα περίπου, ενώ οι περισσότεροι αγρότες μαζεύουν τώρα την παραγωγή τους και δεν αφήνουν λεμόνια για πιο μετά.
Βέβαια, όπως εξηγεί ο τεχνολόγος γεωπόνος Άρης Κοζής, η λεμονιά δεν είναι μια εύκολη καλλιέργεια. Αλλά αξίζει τον κόπο να υπάρξουν επενδύσεις σε αυτή την καλλιέργεια, τηρώντας πάντοτε τις βασικές αρχές για να υπάρξει η επιτυχία.
«Να προχωρήσουν οι αγρότες σε φυτεύσεις λεμονιάς γιατί υπάρχει μεγάλη έλλειψη. Και την καλοκαιρινή εποχή χρειαζόμαστε μεγάλες ποσότητες από λεμόνια και μπορεί ο παραγωγός να συμπληρώσει το εισόδημά του με αυτή την καλλιέργεια. Υπάρχουν ποικιλίες που δίνουν πολλή παραγωγή αυτή την εποχή…».
Βέβαια, επισημαίνει ότι η λεμονιά χρειάζεται χώμα που να είναι πλούσιο σε θρεπτικά στοιχεία από τη μια και από την άλλη να στραγγίζει καλά και να μη συσσωρεύεται το νερό, γιατί η λεμονιά στην υγρασία είναι ευαίσθητη, αφού το ριζικό της σύστημα προσβάλλεται από διάφορες μυκητολογικές ασθένειες.
«Το ενδιαφέρον που υπάρχει στον νομό Ηρακλείου είναι μεγάλο. Μία από τις πιο προτεινόμενες καλλιέργειες για να στέψουμε τον κόσμο είναι η λεμονιά. Και οι παραγωγοί ανταποκρίνονται. Ήδη βάζουν λεμονιές αρκετοί. Απλά είναι ακόμη μικρά τα δέντρα. Η λεμονιά αρχίζει και μας δίνει παραγωγή μετά τον τέταρτο με πέμπτο χρόνο. Πάντως, κατά μέσο όρο οι παραγωγοί φυτεύουν λεμονιές σε τουλάχιστον 5 στρέμματα για να εκμεταλλευτούν αυτό το προϊόν στο οποίο έχουμε έλλειψη στην Κρήτη και κυρίως την περίοδο του καλοκαιριού»…
Συγκεκριμένα έχουμε στην Ελλάδα πολλές ποικιλίες λεμονιάς, όπως είναι η Βακάλου, η Interdonato, η Lisbon, η Verna κ.ά.
«Στην Ελλάδα φέρνουμε λεμόνια από τη Λατινική Αμερική. Εκτός του ότι είναι υποβαθμισμένα όταν έρχονται, υπάρχει πάντα και ο κίνδυνος να μεταφερθούν ασθένειες, όπως είναι η Xylella, για την οποία τόσα λέγονται αυτή την εποχή. Πρέπει λοιπόν να προχωρήσουμε σε τέτοιες προσπάθειες», λέει ο Άρης Κοζής.
Στο σημείο αυτό ξεκαθαρίζει ότι «πρώτα πρέπει να επιλέξουμε το σωστό χωράφι: σε μια περιοχή που δεν πρέπει να έχουμε παγετούς. Η λεμονιά είναι ευαίσθητη στις χαμηλές θερμοκρασίες. Και βέβαια να δούμε και τη σύσταση του εδάφους, ενώ σε συνεργασία με τον γεωπόνο είναι εύκολο και κάποιος που δεν είναι επαγγελματίας αγρότης να εφαρμόσει τις σωστές καλλιεργητικές διαδικασίες που χρειάζεται η λεμονιά. Και πάνω απ’ όλα, η λεμονιά θέλει νερό. Όποιος δεν έχει δικό του νερό για άρδευση, να μην προχωρήσει σε μια τέτοια καλλιέργεια, ιδιαίτερα σήμερα που έχουμε αυτές τις καταστάσεις λόγω των κλιματικών αλλαγών…».
Ο Άρης Κοζής καταλήγει λέγοντας πως η λεμονιά ως δέντρο επίσης έχει ιδιαίτερη ευαισθησία στον αέρα. Δε θέλει μέρος που να τη χτυπάει ο αέρας, και ιδιαίτερα ο βοριάς. Τέλος, εάν όλα πάνε καλά, θα μας δώσει τα πρώτα λεμόνια μας στον τέταρτο με πέμπτο χρόνο από τη φύτευσή της.
Στο μεταξύ, φέτος, μειωμένη είναι η παραγωγή του λεμονιού και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ό,τι αφορά την Ισπανία, που κατέχει τον τίτλο της πρώτης παραγωγού χώρας στην Ε.Ε., αναμένεται να βγάλει φέτος 1,11 τόνους, δηλαδή μειωμένη παραγωγή από πέρυσι σε ποσοστό 20%. Μεγάλη μείωση λόγω των καιρικών συνθηκών αναμένεται και στην Ιταλία, ενώ από 60 έως και 70% θα είναι μειωμένη και η παραγωγή του λεμονιού στην Τουρκία.
ΠΗΓΗ: neakriti.gr
