Σήμερα, Δευτέρα 27 Μαρτίου, είναι των Αγίων Φιλητού Λυδίας Θεοπρέπιου και Μακεδόνα και Αγίας Ματρώνης εν Θεσσαλονίκη.
Αυτό σημαίνει ότι γιορτάζουν όσοι φέρουν τα ονόματα:
- Φιλητός, Φιλήτα, Φιλήτη
- Λυδία, Λήδα, Λύδα *
- Μακεδόνιος, Μακεδόνας, Μακεδόνης, Μακεδών, Μακεδονία, Μακεδονούλα, Μακεδονίτσα
- Ματρώνα, Ματρόνα *
* Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα.
Η Οσία Ματρώνα έζησε στη Θεσσαλονίκη και συγκαταλέγεται μεταξύ των Μαρτύρων των πρώτων αιώνων της Εκκλησίας μας, κατά την περίοδο των διωγμών.
Υπήρξε ακόλουθος μιας πλούσιας και ευγενούς Ιουδαίας, με το όνομα Παντίλλα ή Παυτίλλα, η οποία ήταν σύζυγος του στρατοπεδάρχη της Θεσσαλονίκης. Καθημερινά συνόδευε την κυρία της στη συναγωγή της πόλεως, όπου ωστόσο δεν πήγαινε η ίδια, διότι κρυφά κατέφευγε σε χριστιανικό ναό, για να προσευχηθεί.
Μοιραία, όμως, μια λάθος κίνηση στάθηκε αφορμή για να αποκαλυφθεί η ταυτότητά της. Σε μία εορτή των Ιουδαίων, η Ματρώνα άργησε να επιστρέψει από το ναό και όταν έφθασε στην συναγωγή γινόταν η τελετή των Επιτιμίων.
Ένας από τους δούλους της Παντίλλας κατήγγειλε ότι η Ματρώνα ήταν Χριστιανή και ότι εξαπατά την κυρία της, φροντίζοντας κάθε φορά που προσερχόταν στην συναγωγή, εκείνη να πηγαίνει στην Εκκλησία. Αυτό προκάλεσε την οργή της Παντίλλας, που δεν δίστασε να την κατηγορήσει ότι είναι εχθρική προς αυτήν.
Διέταξε την σύλληψή της και, αφού την συνέλαβαν, άρχισαν να την μαστιγώνουν. Η Ματρώνα, με παρρησία δήλωσε ότι είναι Χριστιανή και ότι, αν και η κυρία της εξουσίαζε το σώμα της και την ίδια της την ζωή, ωστόσο δεν μπορούσε να την μεταπείσει σε όσα πίστευε.
Η Παντίλλα διέταξε να την φυλακίσουν και να σφραγίσουν την πόρτα του κελιού της. Έπειτα από τρεις ημέρες πήγε να δει αν η Ματρώνα ζει. Έκπληκτη διαπίστωσε ότι είχε ελευθερωθεί από τα δεσμά της και στεκόταν φωτεινή ψάλλοντας, χωρίς να έχει το παραμικρό ίχνος τραύματος και βασανισμού.
Εξοργισμένη η Παντίλλα διέταξε να την μαστιγώσουν ανηλεώς. Εκείνη, έκπληκτη με τη σκληρότητα της κυρίας της, ρώτησε γιατί την βασάνιζε, ομολογώντας την πίστη της στον Χριστό.
Καταπονημένη από τα βασανιστήρια και μην μπορώντας να σταθεί στα πόδια της, η Ματρώνα κλείσθηκε και πάλι στην φυλακή.
Έπειτα από τρεις ημέρες, όταν η Παντίλλα επισκέφθηκε το κελί της φυλακής της Αγίας, αντίκρισε ξανά την Μάρτυρα απελευθερωμένη από τα δεσμά, με το ίδιο φωτεινό πρόσωπο.
Γεμάτη οργή, διέταξε να δέσουν την Ματρώνα και να την βασανίσουν. Εξαντλημένη η Αγία από τις μαστιγώσεις και με το σώμα της γεμάτο σημάδια, ψέλλισε με αδύναμη φωνή λίγες λέξεις προσευχής και παρέδωσε το πνεύμα της.