Ένα βίντεο ντοκουμέντο, ακυκλοφόρητο, φέρνει στο φως η σελίδα Δια- SOS-τε τη Μεσαρά με τη χήρα του λυράρη Σπύρου Σηφογιωργάκη να τραγουδάει τον Ερωτόκριτο σε συναυλία έξω από το Δημαρχείο Φαιστού πριν από τρια χρόνια. Η χήρα του Σηφογιωργάκη, Χρυσούλα, είχε αφιερώσει τότε τον Ερωτόκριτο στη μνήμη του συζύγου της που έφυγε από τη ζωή το 2013. Ο Σηφογιωργάκης ήταν o λυράρης που έπαιζε και εμφανιζόταν στα πλάνα της ταινίας “Η νεράιδα και το παληκάρι” με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, ενώ είχε προσωπική γνωριμία με τον Ωνάση, την Κάλας και την Ειρήνη Παπά. Μάλιστα σε συνέντευξή του στην Κρήτη TV είχε εκφράσει παλαιότερα δυσαρέσκεια για την ταινία με την Βουγιουκλάκη καθώς είχε ένα παράπονο.
Τη συνέντευξή του αυτή είχε δημοσιεύσει το neakriti.gr.
Μάλιστα σε παλαιότερο δημοσίευμά του το neakriti.gr είχε παρουσιάσει το παράπονο του Σηφογιωργάκη από την Βουγιουκλάκη καθώς είχε δηλώσει ο ίδιος πριν τον θάνατό του: «Το ’67 γυρίστηκε “Η νεράιδα και το παλικάρι”, με πήραν κι εμένα στην ταινία, όμως, ενώ έπαιζα τη λύρα, στο μοντάζ, έβαλαν τη δική τους μουσική και η λύρα δεν ακούγεται καθόλου.
Έπειτα συμμετείχαν σε μία ταινία και με το Γιάννη το Γκιονάκη, η οποία όμως δεν έγινε πολύ γνωστή στην Ελλάδα. Η μεγαλύτερη επιτυχία, όμως, ήταν “Ο Ζορμπάς ο Έλληνας”.
Όσοι συμμετείχαμε στην ταινία, μας κάλεσε ο Κακογιάννης στην πρεμιέρα στο Παρίσι στις 25 Μαρτίου 1965. Και θυμάμαι το κρύο, τους αρχηγούς κρατών… Μετά την προβολή της ταινίας, πήγαμε απέναντι από τον κινηματογράφο στο εστιατόριο “Μαξίμ”. Εκεί γνώρισα τον Ωνάση, την Κάλλας και την Ειρήνη Παπά. Ναι αλλά, τι φάγαμε… Δεν εκατέχαμε να φάμε… Την επόμενη ημέρα ο Ωνάσης έκανε δεξίωση στο σπίτι του και πήγαμε κι εμείς», είχε εξομολογηθεί στην τελευταία του συνέντευξη.
H ζωή του Σηφογιωργάκη
O Σπύρος Σηφογιωργάκης γεννήθηκε το 1930 στο χωριό Αγαλιανός της επαρχίας Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου. Η πρώτη λύρα του αποκτήθηκε σε ηλικία 17 ετών το 1947 ως αμοιβή από εργασία του στο αλώνισμα. Η δεύτερη ένα χρόνο αργότερα το 1948 στα 18 του χρόνια, αποτέλεσμα φαμεγικής, αλλά και η αιτία να γνωριστεί ο Σπύρος με τον καταξιωμένο λυράρη Αλέκο Καραβίτη και να μεταβεί στην Αθήνα ως υπάλληλος της επιχείρησής του αλλά και μαθητής του.
Η επαφή τους κρατά ένα χρόνο, οπότε ο Σπύρος Σηφογιωργάκης επιστρέφει στην Κρήτη κι αρχίζει ουσιαστικά την καριέρα του, μαζί με τους αδελφούς Γιώργη και Γιάννη Μαράκη από το χωριό Κοξαρέ Αγ.Βασιλείου Ρεθύμνης. Την εποχή εκείνη τα ακούσματα του Σπύρου είναι από καλλιτέχνες όπως ο Γιώργης Καλογρίδης, ο Γιώργης Μαρκογιαννάκης (πατέρας του Μαρκογιάννη και του Μαρκοβαγγέλη), ο Γιώργης Σταυριανάκης κ.ά.
Στο Ρέθυμνο, το 1952 γνωρίζει το γνωστό κατασκευαστή μουσικών οργάνων Μανόλη Σταγάκη και αποκτά την πρώτη πραγματική του λύρα που τον συνοδεύει μέχρι και σήμερα. Στο δισκάδικο του Λευτέρη Γαγάνη έρχεται σε επαφή με τα ακούσματα που προσφέρει πλέον η δισκογραφία, από τον Καρεκλά, τον Μπαξεβάνη, τον Σκορδαλό, κ.α. Η πρώτη του γνωριμία με την τεχνολογική υποδομή της μουσικής είναι η εκπομπή του Σίμωνα Καρρά, οτο Ρ/Σ Αθηνών και στον Ρ/Σ Ενόπλων Δυνάμεων κατά το 17μηνο της στρατιωτικής του θητείας, στο κέντρο διαβιβάσεων Χαϊδαρίου.
Τελειώνοντας τη θητεία του το 1955 σε ηλικία 25 ετών, έχει ήδη δημιουργήσει τη φήμη του καλού λυράρη, που αρχίζει να απλώνεται σε ολόκληρη την Κρήτη αρχικά και εκτός Κρήτης αργότερα. Πρώτος του σταθμός εκτός Ελλάδος, παρέα με τον Γιάννη Μαρκογιαννάκη, το “1ο φεστιβάλ νέων στο Ελνσίνκι” της Φιλανδίας, συνοδεύοντας χορευτικό Κρητικό συγκρότημα, που απέσπασε το 1ο βραβείο. Ακολουθεί περιοδεία στην Ανατολική Ευρώπη και ταξίδι στην Αμερική, όπου ηχογραφείται ο πρώτος δίσκος, “Ο Φάρος”, που εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να παίζεται και να τραγουδιέται. Επίσης εκεί γνωρίζεται με τον πρόεδρο Τρούμαν απ’ τον οποίο παραλαμβάνει τιμητικό βραβείο.
Ακολουθούν και άλλες δισκογραφικές επιτυχίες όπως: “Δεν έχω άλλα Δάκρυα”, “Το γράμμα”, “Ο άτυχος”, “Η κολασμένη σου ψυχή”, “Το τραγούδι της μάνας”, “Στη Γερμανία μακρυά”, “Έχεις δικαίωμα να κλαις” κ.α.
Μέχρι και το θάνατο του o Σπύρος Σηφογιωργάκης παρότι είχει ξεπεράσει τα 60 χρόνια συνεχόμενης προσφοράς και δημιουργίας στην Κρητική μουσική, εξακολουθούσε να εμφανίζεται σε επιλεγμένες κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις του νησιού με έδρα πάντα το χωριό Βώρροι Ηρακλείου όπου ζούσε τα με τα παιδιά του και τη αγαπημένη σύντροφο Χρυσούλα.
Στο σημείο αυτό θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε τη μεγάλη προσφορά της συζήγου του Χρυσούλας που σε πολλές ηχογραφήσεις δίσκων είχε συνοδεύσει το Σπύρο με την εκλεκτή και μοναδική φωνή της. Ο Σπύρος Σηφογιωργάκης είχε τιμηθεί αναρίθμητες φορές από σπουδαίους Πολιτιστικούς φορείς αλλά και από απλό κόσμο! Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή Κρητικούς καλλιτέχνες και μια φυσιογνωμία που θα μείνει για πάντα στην Ιστορία της Κρητικής μουσικής γιατί εκτός από σπουδαίος καλλιτέχνης είναι και ένας υπέροχος άνθρωπος. Ο Σπύρος Σηφογιωργάκης έφυγε πλήρης ημερών στις 11 Μαρτίου 2013 σε ηλικία 83 ετών.
ΠΗΓΗ: neakriti.gr
#pgnews
