Oι Olymrians, ένα από τα πιο εμβληματικά ελληνικά συγκροτήματα, ιδρύθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1965 στη Θεσσαλονίκη από τους Άλκη Κακαλιάγκο (πιάνο), Πασχάλη Αρβανιτίδη (τραγούδι/μπάσο), Βαγγέλη Κουτσολή (σαξόφωνο), Κούλη Καλογιαννίδη (κιθάρα) και Δημήτρη Λαζαρίδη (ντραμς). Οι πρώτες τους εμφανίσεις έγιναν στο κλαμπ “Χαβάη” στη Νέα Κρήνη, όπου η νεολαία τους υποδέχθηκε με ενθουσιασμό. Σημαντική στιγμή στην αναγνώρισή τους ήταν η ζωντανή ραδιοφωνική ηχογράφηση από τον Άλκη Στέα, που τους ανέδειξε ευρύτερα.
Σε μια εποχή που τα περισσότερα συγκροτήματα, όπως οι Forminx, προτιμούσαν τον αγγλικό στίχο, οι Olympians διαφοροποιήθηκαν, επιλέγοντας εξ ολοκλήρου ελληνικό στίχο για τα τραγούδια τους. Η επιλογή αυτή όχι μόνο τους ξεχώρισε, αλλά και τους κατέστησε πρωτοπόρους της ελληνικής μουσικής σκηνής. Με τον χορευτικό ρυθμό του σέικ και τη χαρακτηριστική φωνή του Πασχάλη, οι Olympians άφησαν το στίγμα τους ως το πρώτο ελληνικό συγκρότημα με αμέτρητες επιτυχίες και διαχρονική επιρροή στη νεολαία.
Το 1966, μια νέα μουσική εποχή γεννιόταν στην Ελλάδα, και ο καταλύτης αυτής της αλλαγής ήταν το τραγούδι “Ο Τρόπος” των Olympians. Το συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη, με επικεφαλής τον Πασχάλη Αρβανιτίδη, έφερε επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο η ελληνική μουσική σκηνή αντιμετώπιζε τον ελληνικό στίχο. Μέχρι τότε, η μουσική της νεολαίας κυριαρχούνταν από ξενόγλωσσα τραγούδια, ενώ όσοι τόλμησαν να πειραματιστούν με ελληνικούς στίχους συνάντησαν σκληρή κριτική.
Η αλλαγή αυτή κορυφώθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1966, κατά τη διάρκεια της “Χρυσής Βραδιάς” στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο της Αθήνας. Η συναυλία ή μουσική παρέλασις όπως την χαρακτήριζε εφημερίδα της εποχής, συγκέντρωσε τα καλύτερα συγκροτήματα της εποχής, σε έναν άτυπο διαγωνισμό με παρουσιαστή τον Σπύρο Καρατζαφέρη, όπου το κοινό ψήφιζε τον νικητή. Η πρωτοφανής δημοκρατική φύση της ψηφοφορίας έδινε τη δυνατότητα στη νεολαία να εκφράσει πραγματικά τις προτιμήσεις της, καταργώντας τις ελεγχόμενες “συνταγές επιτυχίας” της εποχής που βασίζονταν αποκλειστικά στον αγγλικό στίχο.
Παρότι τα φαβορί της βραδιάς, όπως οι Idols, παρουσίαζαν ξενόγλωσσα τραγούδια, οι Olympians έκαναν την έκπληξη. Παίζοντας το τραγούδι “Ο Τρόπος” με ελληνικό στίχο, κατάφεραν να ξεσηκώσουν το κοινό. Ο ενθουσιασμός ήταν ακαταμάχητος: χορός, αγκαλιές και ατελείωτα χειροκροτήματα συνόδευσαν την ερμηνεία τους. Στο τέλος, το κοινό τους ανέδειξε νικητές με 78% των ψήφων, σε μια νίκη που άγγιξε τα όρια του σκανδάλου για την εποχή.
Η νίκη αυτή δεν ήταν απλώς μια ανατροπή στο μουσικό διαγωνισμό. Ανέδειξε την ανάγκη της νεολαίας για αυθεντικότητα και ταυτότητα στη μουσική, μακριά από την ξενόφερτη κυριαρχία. Μετά τη Χρυσή Βραδιά, πολλά συγκροτήματα στράφηκαν στον ελληνικό στίχο, ακόμα και μέσω διασκευών ξένων τραγουδιών, επαναπροσδιορίζοντας την ελληνική μουσική σκηνή.
Πώς άλλαξαν οι Olympians τα ακούσματα
Η σημασία του “Τρόπου” και της Χρυσής Βραδιάς υπήρξε καθοριστική για την πολιτιστική ταυτότητα της νεολαίας. Αποδεικνύοντας ότι η μουσική μπορεί να αγγίξει καρδιές όταν συνδέεται με την κουλτούρα και τη γλώσσα του κοινού της, το τραγούδι αυτό παραμένει σύμβολο μιας εποχής αλλαγών και εξέλιξης. Οι Olympians, με την αυθεντικότητα και τη τόλμη τους, άνοιξαν τον δρόμο για μια νέα μουσική πραγματικότητα στην Ελλάδα, δίνοντας στο ροκ τη δική του ελληνική ψυχή.