Εμφύλιος” απειλείται για μια φορά ακόμη στην ιστορία των αγροτικών αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ στη χώρα μας, ανάμεσα σε… Βορρά και Νότο, με αφορμή την πρόταση της Παγκόσμιας Τράπεζας, να υιοθετήσει η κυβέρνηση τρεις ασφαλιστικές ζώνες και να πληρώνουν οι παραγωγοί του “τριγώνου της αμαρτίας” – σύμφωνα με χαρακτηρισμό της δεκαετίας του ’90 από Κρητικούς αγροτοσυνεταιριστές – δηλαδή Πέλλας- Ημαθίας- Πιερίας, μεγαλύτερες ασφαλιστικές εισφορές, αφού σε αυτές τις περιοχές καταλήγει κάθε χρόνο η “μερίδα του λέοντος” του προϋπολογισμού του ασφαλιστικού φορέα. Μάλιστα, για άλλη μια φορά ξεσηκώνονται τα πολιτικά γραφεία του “τριγώνου” κατά του διαχωρισμού των ασφαλίστρων στις ζώνες υψηλού κινδύνου με συντελεστή εισφοράς 6-8%, μέτριου κινδύνου με 4% και χαμηλού κινδύνου με 2%, ενώ η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων – σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες – μάλλον έχει αρχίσει να “τρέμει” για το πολιτικό κόστος ενόψει εκλογών!
Στο ίδιο έργο θεατές για άλλη μια φορά σε βάθος δεκαετιών, δηλαδή, βρίσκονται οι ελαιοπαραγωγοί της Κρήτης. Οι εκάστοτε υπουργοί και υφυπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομικών εκλέγονται διαχρονικά από τις περιοχές εκείνες που παράγουν ροδάκινα, κεράσια και άλλα φρούτα. Έτσι, κάθε φορά στην ιστορία του ΕΛΓΑ που υπήρξε ανάλογη μελέτη, τα πολιτικά “τζάκια” της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας έμπαιναν μπροστά και δεν άφηναν το σύστημα να λειτουργήσει δίκαια. “Βούλιαζε”, δηλαδή, σε χρέη δισεκατομμυρίων δραχμών, αλλά και δισ. ευρώ στη συνέχεια ο ΕΛΓΑ, επειδή διοχέτευσε πακτωλούς αποζημιώσεων στις περιοχές αυτές, ακόμα και με πολιτικές αποφάσεις που προέβλεπαν συμπληρωματική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
«Από το 2000 το ζητούσα»
Όμως, σήμερα, ένα μοντέλο 22 χρόνων που βρίσκεται στα “συρτάρια” του ΕΛΓΑ από το 2000 – με τον τότε εκπρόσωπο της ΓΕΣΑΣΕ στη διοίκηση του ΕΛΓΑ Στάθη Φραγκιαδάκη να δέχεται πόλεμο από την υπόλοιπη Ελλάδα για την πρόταση αυτή – φαίνεται ότι προωθείται ξανά για την ασφάλιση των αγροτοκτηνοτρόφων στο νησί μας, αφού το βασικό σενάριο ευνοεί για πρώτη φορά μέχρι σήμερα τον ελαιοπαραγωγικό κόσμο της χώρας, με ριζικές αλλαγές στον συντελεστή εισφοράς.
Το βασικό σενάριο που στηρίζεται σε υποδείξεις της Παγκόσμιας Τράπεζας και ήδη δέχεται “πυρά” των ροδακινοπαραγωγών περιοχών, μέσα από τη μελέτη που κατέθεσε στη διοίκηση του ΕΛΓΑ, περιλαμβάνει το διαχωρισμό των ασφαλίστρων στις ζώνες υψηλού κινδύνου με συντελεστή εισφοράς 6-8%, μέτριου κινδύνου με 4% και χαμηλού κινδύνου με 2%.
“Διέγραψαν” 4,5 δισ. ευρώ από τον ΕΛΓΑ
Όταν στα πρώτα χρόνια της κυβέρνησης Παπανδρέου – το 2011 – άλλαξε ο κανονισμός του ΕΛΓΑ, το Ελληνικό Δημόσιο διέγραψε τη “μαύρη τρύπα” του Οργανισμού, ύψους 4,5 δισ. ευρώ! Και δεν ήταν η πρώτη φορά… Και στις εποχές ΠΑΣΟΚ, της δεκαετίας του ’90, ο ΕΛΓΑ εξαντλούσε τους προϋπολογισμούς του, με τις κυβερνήσεις να προχωρούν σε κατ’ εξαίρεση αποζημιώσεις στον “τρίγωνο της αμαρτίας”, όπως συνεταιριστές της Κρήτης κατονόμαζαν το τρίγωνο “Πέλλα- Ημαθία- Πιερία”.
Έτσι, με βάση τον κανονισμό του 2010, έμπαινε πλέον πλαφόν στις αποζημιώσεις στο όριο των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ. Στις 90.000 ευρώ ορίστηκε το ανώτατο όριο αποζημίωσης από τον ΕΛΓΑ, καθώς ο Οργανισμός ήθελε να βάλει τέλος στις υπέρογκες αποζημιώσεις της διετίας 2007-2009!
Την αποκάλυψη για το πλαφόν στις αγροτικές αποζημιώσεις είχε κάνει το 2011 ο αρμόδιος υφυπουργός Γιάννης Δριβελέγκας, μιλώντας στο Megα.
«Οι αγρότες θα ασφαλίζονται στον ΕΛΓΑ για έως και 3.500 ευρώ και θα λαμβάνουν μάξιμουμ αποζημίωση 90.000 ευρώ», είπε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, διαπιστώθηκε ότι από το 2007 έως το 2009 δίνονταν υπέρογκες αποζημιώσεις, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που δήλωναν ζημίες- “μαϊμού” σε αγροτικές καλλιέργειες.
Αποτέλεσμα ήταν η “μαύρη τρύπα” στον Οργανισμό να ξεπερνά τα 4,5 δισ. ευρώ. Μάλιστα, ο κ. Δριβελέγκας ανέφερε την περίπτωση αγρότη που έλαβε ως αποζημίωση 365.000 ευρώ και πρόσθεσε πως υπάρχουν και άλλες τέτοιες περιπτώσεις με αποζημιώσεις άνω των 100.000 ευρώ.
Έτσι, τότε, θεσπίστηκε η ειδική ασφαλιστική εισφορά, με βάση την ασφαλιζόμενη αξία, επί τον συντελεστή εισφοράς, στο 4% για όλες τις καλλιέργειες. Σήμερα, με βάση την υφιστάμενη νομοθεσία, η ασφαλιστική εισφορά για την ελιά ανέρχεται μόλις στο 1,5% και στα θερμοκήπια στο 0,5%. Για το ζωικό κεφάλαιο ορίζεται στο 0,75% επί της ασφαλιζόμενης αξίας. Όμως, αυτό το χαμηλό ποσοστό, επειδή είναι μόνο στην ελαιοκαλλιέργεια, χρησιμοποιείται πάντοτε από τη διοίκηση του ΕΛΓΑ, προκειμένου να εξαιρέσει την Κρήτη από τις όποιες αποζημιώσεις.
Ουσιαστικά δηλαδή, για περιοχές της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας όπου διαρκώς κάθε χρόνο διοχετεύεται πακτωλός χρημάτων του ΕΛΓΑ για ζημιές στα ροδάκινα, αυξάνεται σημαντικά η ασφαλιστική εισφορά, γεγονός που έχει ήδη προκαλέσει εντάσεις στις περιοχές αυτές, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες.
Έτσι, λοιπόν, σήμερα μπορεί το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να θέλει την ανάρτηση του νέου κανονισμού εντός του Νοεμβρίου, όμως το νέο σύστημα υπολογισμού των ασφαλίστρων, όπως το προτείνει η Παγκόσμια Τράπεζα, μάλλον είναι “κόκκινο πανί” για τοπικούς βουλευτές αγροτικών περιοχών, των οποίων οι βασικές καλλιέργειες θα έφερναν αυξήσεις στις εισφορές του ΕΛΓΑ. Και φαίνεται προς το παρόν το υπουργείο να βάζει “φρένο” στις προσπάθειες μεταρρύθμισης.
Ενόψει εκλογών, οι τριβές με το εκλογικό σώμα σε παραγωγικά κέντρα ροδάκινου, για παράδειγμα, είναι κάτι το οποίο θα προσπαθήσουν να αποφύγουν πάση θυσία υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης που εκλέγονται στις περιοχές αυτές.
Πάντως, το σχέδιο υφίσταται και, σύμφωνα με αυτό, στην Ελλάδα οι 10 πιο ευάλωτες καλλιέργειες την περίοδο 2011-2019 αντιπροσωπεύουν το 51,6% των συνολικών καταβαλλόμενων αποζημιώσεων, κάτι που διαμορφώνει το εξής οξύμωρο: Οι μισοί αγρότες και κτηνοτρόφοι να επιδοτούν τους άλλους µμισούς αγρότες για να λαμβάνουν αποζημιώσεις. Για παράδειγμα, οι ελαιοπαραγωγοί πλήρωσαν ασφάλιστρα 200 εκατ. ευρώ την περίοδο 2011-2019, ωστόσο έλαβαν αποζημιώσεις 62 εκατ. ευρώ. Αντίστοιχα οι καλλιεργητές καλαμποκιού πλήρωσαν περί τα 70 εκατ. ευρώ και πήραν 18 εκατ. ευρώ. Αντίστοιχα είναι και τα δεδομένα που προκύπτουν από την καλλιέργεια της μηδικής.
Από την άλλη, οι παραγωγοί ροδάκινων και νεκταρινιών πλήρωσαν 30 εκατ. ευρώ, λαμβάνοντας άνω των 100 εκατ. ευρώ αποζημιώσεις. Σ’ αυτή την κατηγορία βρίσκονται και οι παραγωγοί µήλου, επιτραπέζιου σταφυλιού και κερασιού.
Αδικημένοι οι ελαιοπαραγωγοί – «Ήταν η πρότασή μας από το 2000»
Μιλώντας στο neakriti.gr, ο παλαίμαχος αγροτοσυνδικαλιστής Στάθης Φραγκιαδάκης λέει χαρακτηριστικά: «Από το 2000 είχα βάλει αυτό το ζήτημα. Και είχα μιλήσει εκ μέρους της ΓΕΣΑΣΕ για ασφαλιστικές εισφορές υψηλού κινδύνου. Δηλαδή, καλαμπόκια που ήτανε στον Έβρο δε μαζεύονταν ποτέ. Κάθε χρόνο τα δήλωναν για τον ΕΛΓΑ. Εκεί, δε, στο τρίγωνο “Πέλλα- Ημαθία- Πιερία”, όπου έχουν φρούτα, κάθε χρόνο είχαν προβλήματα με τις χαλαζοπτώσεις. Και είχα πει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να γίνεται μία μεταφορά κεφαλαίων. Δεν είναι δυνατόν να πληρώνουμε τα ίδια εγώ από την Κρήτη με τον άλλο με τα κεράσια… Και τέλος πάντων, χαίρομαι σήμερα που συζητούμε αυτό το μοντέλο των τριών ασφαλιστικών εισφορών. Αυτοί κάθε χρόνο λαμβάνουν αποζημιώσεις, ενώ εμείς με την ελιά δεν έχουμε πάρει τόσα χρόνια τίποτα και πληρώνουμε κάθε χρόνο».
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με τη σχινοκαρπία του 2013. Και ακόμα πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα με τα 500.000 ελαιόδεντρα που “κάηκαν” στην Πεδιάδα το 2004 από παγετό και δε δόθηκε στους κατεστραμμένους ελαιοπαραγωγούς ούτε ένα ευρώ…
Καταλήγοντας, ο Στάθης Φραγκιαδάκης τονίζει ότι τάσσεται πρώτον υπέρ της υποχρεωτικότητας της ασφάλισης του ΕΛΓΑ και δεύτερον υπέρ του κρατικού χαρακτήρα του φορέα, ενώ εκφράζει την πεποίθηση πολύ σύντομα το σχέδιο αυτό να αποτελέσει τον νέο κανονισμό λειτουργίας του φορέα.
Πηγή: neakriti.gr
