H Αλ Χαμιντιά ή Χαμιντιέ είναι μια πόλη στην παράκτια γραμμή της Συρίας, κοντά στα σύνορα με το Λίβανου. Η πόλη ιδρύθηκε με διαταγή του Τούρκου Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β’ γύρω στο 1897, για τους Μουσουλμάνους Κρητικούς πρόσφυγες. Πολλοί κάτοικοι της Κρήτης αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το νησί, όταν η Οθωμανική αυτοκρατορία εξασθένησε.
Κάποιοι πήγαν στην Τουρκία, τη Λιβυή, το Λίβανο ή την Παλαιστίνη, άλλοι ταξίδεψαν ως την Συρία και ίδρυσαν την πόλη Χαμιντιέ.
Τα τελευταία χρόνια, οι 10.000 κάτοικοι της πόλης κράτησαν επαφή με τη σύγχρονη Κρήτη, παρακολουθώντας ελληνική τηλεόραση μέσω δορυφόρου. Η πλειοψηφία ακόμα μιλάει την κρητική διάλεκτο στην καθημερινότητά τους και διατηρούν τα ήθη και έθιμα της παλαιάς τους πατρίδας.
Αρκετοί μάλιστα στις μέρες μας, λόγω του εμφυλίου στην Συρία, επέστρεψαν στη Κρήτη ως πρόσφυγες. Αν και δεν έχουν έρθει ποτέ στο νησί, το αισθάνονται σαν πατρίδα τους, γιατί είναι η πατρίδα των προγόνων τους.
Εξισλαμισμός και εκτόπιση
Οι λόγοι για τους οποίους πολλοί Κρητικοί εκδιώχθηκαν από το νησί είναι κυρίως θρησκευτικοί. Αρκετοί είχαν εξισλαμιστεί κατά την οθωμανική κατοχή και θεωρήθηκαν προδότες από τους ντόπιους.
Η Κρήτη έπεσε στους Τούρκους το 17ο αιώνα, μετά από μακροχρόνια και επίμονη αντίσταση από τους Βενετούς που είχαν κυβερνήσει το νησί μέχρι τότε. Στους επόμενους αιώνες, πολλοί Κρητικοί άλλαξαν θρησκεία, ασπάστηκαν το Ισλάμ και έγιναν Αλεβίτες μουσουλμάνοι, που είναι το κυρίαρχο θρησκευτικό δόγμα των Τούρκων.
Το 1866, η τελική επανάσταση ξέσπασε στην Κρήτη, καταλήγοντας τελικά στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Κρητικοί επαναστάτες ήρθαν σε συμπλοκή με τον οθωμανικό στρατό κατοχής και επιδίωξαν την ανεξαρτησία και την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Όπως και πριν, η θρησκεία διαίρεσε πολλές κρητικές οικογένειες.
Οι Οθωμανοί χρησιμοποίησαν ομάδες οπλισμένων φανατικών μουσουλμάνων, μερικοί από τους οποίους ήταν εγγενείς Κρητικοί, σε εχθροπραξίες κατά των χριστιανικών χωριών. Ωστόσο, πολλοί Κρήτες μουσουλμάνοι πολέμησαν μαζί με χριστιανούς ενάντια στους Τούρκους, αν και γενικότερα οι χριστιανοί Κρητικοί θεωρούσαν εχθρούς τους αλλόθρησκους συμπατριώτες τους.
Μετά από την τελική απόσυρση του οθωμανικού στρατού από την Κρήτη, οι περισσότεροι Κρητικοί μουσουλμάνοι τράπηκαν σε φυγή από το νησί, φοβούμενοι εκδίκηση. Όμως μερικές οικογένειες εγκατέλειψαν την Κρήτη με την βία επειδή πολεμούσαν τους τούρκους (Οι Καλησπεράδες) και έτσι η Σύρια και ο Λίβανος ήταν μία εύκολη λύση.
#pressgreece
