Η ρίγανη είναι ένα μαγειρικό και φαρμακευτικό βότανο που ανήκει στην οικογένεια των λαμιωδών αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών (Lamiaceae). Έχει χρησιμοποιηθεί στην ιατρική και το μαγείρεμα για χιλιάδες χρόνια. Προσθέτει γεύση και άρωμα, ενώ έχει πολλά οφέλη και για την υγεία.
Η ρίγανη παίρνει την ονομασία της από τις λέξεις «ορος» και «γάνος», που σημαίνει χαρά/λαμπρότητα. Θεωρείτο, δηλαδή, το φυτό που έδινε ομορφιά και χαρά στο βουνό. Οι χημικές ουσίες που δίνουν στην ρίγανη την μοναδική και ευχάριστη μυρωδιά της είναι οι θυμόλη, πινένιο, λιμονένιο, καρβακρόλη, οκιμένιο και καρυοφυλλένιο. Πιστεύεται ότι περιέχει ισχυρά αντιοξειδωτικά και ότι έχει αντιβακτηριακές ιδιότητες.
Η ρίγανη χρησιμοποιείτο στην βοτανοθεραπεία ακόμα και από τους Αρχαίους Έλληνες. Ο Ιπποκράτης την χρησιμοποιούσε ως αντισηπτικό.
Οι πιθανές φαρμακευτικές χρήσεις της ρίγανης περιλαμβάνουν τη θεραπεία διαταραχών της αναπνευστικής οδού, διαταραχών του γαστρεντερικού σωλήνα, των πόνων της περιόδου και των διαταραχών της ουροφόρου οδού. Με τοπική εφαρμογή μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση ορισμένων δερματικών παθήσεων, όπως η ακμή και η πιτυρίδα.
1. Αντιβακτηριακές ιδιότητες
Το έλαιο ρίγανης περιέχει μια βασική ένωση, που ονομάζεται καρβακρόλη (carvacrol) και έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες. Αυτές οι ιδιότητες έχουν επιβεβαιωθεί σε πολλές μελέτες. Μια ομάδα ερευνητών διαπίστωσε ότι το αιθέριο έλαιο Origanum vulgare ήταν αποτελεσματικό έναντι 41 στελεχών του παθογόνου που προκαλεί λιστέρια μέσω της διατροφής (Listeria monocytogenes).
Μια άλλη έρευνα έδειξε ότι το αιθέριο έλαιο της Ιμαλαϊκής ρίγανης έχει ισχυρές αντιβακτηριακές ιδιότητες, που μπορεί να προστατεύσουν από το πολύ επικίνδυνο βακτήριο του σταφυλόκοκκου (MRSA) που είναι σύνηθες αίτιο στις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις.
“Έχουμε κάνει μερικές προκαταρκτικές δοκιμές και έχουμε διαπιστώσει ότι το αιθέριο έλαιο από την ρίγανη σκοτώνει το MRSA σε διάλυμα 1 προς 1.000. Οι δοκιμές δείχνουν ότι το έλαιο σκοτώνει το MRSA τόσο ως υγρό όσο και ως εισπνεόμενο φάρμακο και η αντιμικροβιακή του δράση δεν μειώνεται με την θέρμανση”, λέει ο καθηγητής Vyv Salisbury από το πανεπιστήμιο West of England.
2. Αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες
Επιστήμονες από τη Γερμανία και την Ελβετία αναγνώρισαν ένα δραστικό συστατικό στην ρίγανη, γνωστό ως β-καρυοφυλλίνη (E-BCP), το οποίο μπορεί να βοηθήσει στην θεραπεία διαταραχών, όπως η οστεοπόρωση και η αθηροσκλήρωση.
Άλλα πιθανά οφέλη για την υγεία
Σύμφωνα με την βάση δεδομένων για τα φάρμακα The Natural Medicines Comprehensive Database, η ρίγανη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις ακόλουθες ασθένειες και παθήσεις:
- μυϊκός πόνος
- ακμή
- πιτυρίδα
- βρογχίτιδα
- πονόδοντος
- φούσκωμα
- πονοκέφαλος
- καρδιακές παθήσεις
- αλλεργίες
- εντερικά παράσιτα
- ωταλγία
- πονόλαιμος
- κούραση
- απωθητικό εντόμων
- πόνοι περιόδου
Το αιθέριο έλαιο ρίγανης, παρασκευασμένο από τα είδη Origanum vulgare, ή Thymus capitatus, μπορεί να βοηθήσει με τα ακόλουθα προβλήματα:
- Μύκητες ποδιών ή νυχιών: Βάλτε μερικές σταγόνες στο νερό και μουλιάστε τα πόδια σε αυτό, ή εφαρμόστε αραιωμένο έλαιο τοπικά στην πληγείσα περιοχή.
- Κρυολογήματα και ρινικές λοιμώξεις: Χρησιμοποιήστε μερικές σταγόνες σε ατμόλουτρο και εισπνεύστε.
Κάθε αιθέριο έλαιο πρέπει να αραιώνεται πριν από τη χρήση, είτε με άλλο λάδι, όπως ελαιόλαδο, είτε με νερό, όπως για ένα ατμόλουτρο. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθεί η αποτελεσματικότητα της ρίγανης ως θεραπευτικό μέσο.
Ιστορία και παράδοση
Από την αρχαιότητα, η ρίγανη χρησιμοποιείται προς όφελος της ανθρωπότητας. Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση παρουσιάστηκε στους Ασσυρίους το 3.000 π.Χ., οι οποίοι περιέγραψαν πολλές ιατρικές εφαρμογές της.
Κατά πολλές έννοιες, αποτελεί βιβλικό φάρμακο και λίγοι άνθρωποι καταλαβαίνουν πως η ρίγανη ήταν γνωστή ως Bible hyssop, κι αυτό υπονοεί ότι μπορεί να τη χρησιμοποιούσαν από την εποχή του Αβραάμ ή ίσως και νωρίτερα.
Οι αρχαίοι, σίγουρα χρησιμοποιούσαν τη ρίγανη ως καρύκευμα, και ακόμη χρησιμοποιείται με αυτό τον τρόπο. Η διαφορά είναι πως εκείνοι την χρησιμοποιούσαν και σαν φάρμακο, επειδή η πείρα τους απεδείκνυε πως η τακτική της χρήση βοηθούσε σε πολλές περιπτώσεις μολύνσεων και ασθενειών.
Οι Έλληνες τη χρησιμοποιούσαν εκτεταμένα σαν φάρμακο και υπήρξε η προσφιλέστερη συνταγή εκατοντάδων αρχαίων Ελλήνων θεραπευτών. Τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Ρωμαίους, αποτελούσε σύμβολο χαράς και ευτυχίας και κατά την παράδοσή τους, οι γαμπροί και οι νύφες στέφονταν με δάφνη και ρίγανη.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, Ισλαμικοί γιατροί ανέπτυξαν πολλές χρήσεις για τη ρίγανη καθώς και για το αιθέριο έλαιό της. Στους επόμενους αιώνες προωθήθηκε σαν γιατρικό για μια μεγάλη γκάμα πνευμονικών παθήσεων.
Ο Γκέραρντ της Βρετανίας, στο χειρόγραφό του από το 17ο αιώνα, περιγράφει πως η ρίγανη ήταν κορυφαίο γιατρικό. Στις ΗΠΑ, η ρίγανη άρχισε να γίνεται γνωστή μόλις στις αρχές του 20ου αιώνα.
#pgnews
