Η Καίτη Γκρέυ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 100 ετών. Έζησε έναν θυελλώδη έρωτα με τον Στέλιο Καζαντζίδη. Εκείνη τότε από τα πρώτα ονόματα του τραγουδιού, εκείνος προσπαθούσε να καθιερωθεί. Έμειναν μαζί για πέντε χρόνια, αλλά αν και, όπως είχε εξομολογηθεί η ίδια, είχε προδοθεί από τον σύντροφο της, σε κάθε συνέντευξή της μιλούσε με λόγια λατρείας για τον σπουδαίο ερμηνευτή. Το σπίτι της μάλιστα ήταν γεμάτο φωτογραφίες του.
«Ήταν η μοναδική μου αγάπη. Ο άντρας που με έκανε να νιώσω γυναίκα», έλεγε για τον Στέλιο Καζαντζίδη σε παλιότερη συνέντευξή της.
Τι είχε γράψει στην αυτοβιογραφία της για εκείνον και τη μητέρα του;
«Πραγματικά, την άλλη μέρα το μεσημέρι, εγώ ξύπνησα, έβαλα το πικάπ και τους δίσκους μέσα σε ένα ταξί και πήγα στο σπίτι. Πραγματικά, ήταν οι θείοι του, οι θείες του, η μάνα του είχε ετοιμάσει ένα εκπληκτικό τραπέζι. Και την ώρα που τρώγαμε, ερχόταν η μητέρα του και με αγκάλιαζε και μου έλεγε «εγώ εσένα θέλω να κάνω νυφούλα μου. Είσαι πολύ καλό παιδί». Και φυσικά, δε λέω ότι δεν ήταν κι ένα ωραίο παιδί ο Στέλιος, αλλά την πρώτη ιδέα για το δεσμό που δημιούργησα με το Στέλιο, μου την έδωσε η μητέρα του.
Μου άρεσε και σαν άντρας ο Στέλιος, γιατί, λέω, ότι τότε δεν ήτανε ο Καζαντζίδης, αυτό το λέω γιατί εγώ τον αγάπησα σαν Στέλιο, τον Καζαντζίδη, γιατί ήτανε ωραίο παιδί κι είχε και ωραία ψυχή. Είχε μόνο ένα ελάττωμα. Το έχουν όλα τα παιδιά, αλλά αυτός το είχε παραπάνω, απ΄ ό,τι έπρεπε. Αγαπούσε πολύ τη μητέρα του. Κι εγώ είμαι μάνα κι εγώ αγαπώ τα παιδιά μου κι αυτά με αγαπάνε. Δεν τα εμπόδισα όμως ποτέ στην ευτυχία τους. Πήρανε αυτές που θέλανε. Δεν τους είπα να μην τις πάρουνε, ας ήτανε φτωχές, ας ήτανε οτιδήποτε. Τ΄ άφησα και φτιάξανε τη ζωή τους, όπως τη θέλανε αυτά. Εκείνη όμως επηρέαζε πάρα πολύ το Στέλιο κι αυτό ίσως κατέστρεψε και μένα κι εκείνον».
Σε άλλη συνέντευξή της, στο ogdoo.gr, η Καίτη Γκρέυ είχε αναφέρει πως ο Στέλιος Καζαντζίδης, ένα χρόνο μετά το χωρισμό τους, επέστρεψε σε εκείνη, αλλά αν κι έγινε προσπάθεια επανασύνδεσης, δεν μπόρεσε να είναι πάλι μαζί του.
«Τη στοργή που βρήκε σε μένα δεν τη βρήκε από καμιά γυναίκα. Ήμουν δούλα στον άντρα. Ήταν άρρωστος και του έδινα την σπλήνα και την μάσαγε και μου την έδινε στο χέρι. Όπως έχεις ένα μωρό, έτσι είχα εγώ τον Στέλιο. Πολλά Σαββατόβραδα δεν ήθελε να πάμε για δουλειά και προτιμούσε να μείνουμε μαζί στο σπίτι.
Ήταν η μεγαλύτερη κατάχρηση της ζωής μου. Κάπου δεν ήταν τυχερό. Εκείνος ξεμυαλίστηκε όχι εγώ. Ξαναγύρισε σε μένα ο Στέλιος μετά από ένα χρόνο. Όμως εγώ κάπου είχα παγώσει. Έκανα μια προσπάθεια να σμίξω με τον Στέλιο, αλλά όπως φαίνεται το είχα ξεπεράσει και ήδη είχα γνωρίσει έναν άλλο άνθρωπο και ήμουν ευτυχισμένη μαζί του, το Νίκο Λαιμό, τον εφοπλιστή».
