Οι δημοτικές εκλογές έχουν ως γνωστό μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με τις εθνικές. Πολύς κόσμος δεν ψηφίζει με κομματικό κριτήριο. Είναι το πρόσωπο που μετράει περισσότερο, καταλυτικός παράγων. Όχι παντού, όχι πάντα. Αλλά αρκετά συχνά.
Η Πάτρα συνιστά το πιο ηχηρό παράδειγμα περί τούτου στα μέρη μας. Το ΚΚΕ πήρε 6,69% τον Ιούλιο του 2019. Ένα μήνα νωρίτερα έβγαζε δικό του δήμαρχο στην πόλη, μέσω της Λαϊκής Συσπείρωσης, με σαρωτικό ποσοστό. Ο Κωνσταντίνος Πελετίδης έλαβε 40,60% στον πρώτο γύρο (24,60% διαφορά από τον δεύτερο) και 70,91% στο δεύτερο!
Μάλιστα κατήγαγε αυτόν τον περιφανή θρίαμβο, διεκδικώντας επανεκλογή. Το 2014 βγήκε για πρώτη φορά, με 63,51% τότε. Με άλλα λόγια, η 5ετία στην εξουσία όχι μόνο δεν τον έφθειρε, αλλά έπεισε ακόμα περισσότερους, προφανώς με διαφορετική ιδεολογική αφετηρία, ότι αξίζει να είναι αυτός ο τοπικός άρχοντας.
Όλα αυτά ήταν η συνέχεια μιας συνεπούς στάσης και έντιμης πορείας πολλών ετών. Το 2010, όταν δηλαδή έκανε «ντεμπούτο» στα κοινά της πόλης του, δεν πέρασε καν στο β’ γύρο. Δεν το έβαλε κάτω και με σκληρή δουλειά μπόρεσε να ανελιχθεί ως στη θέση του δημάρχου. Δείχνοντας στη συνέχεια πως άξιζε πέρα ως πέρα την εμπιστοσύνη των συμπολιτών του.
Προφανώς κάτι έκανε καλά, πολύ καλά, ο επονομαζόμενος και «κόκκινος» δήμαρχος. Τι ήταν αυτό; Κάτι πολυπαιγμένο στη θεωρία αλλά τόσο σπάνιο στην πράξη: Κοινωνική πολιτική. Ο Dr Πελετίδης έβαλε ψυχή και καρδιά (κατ’ εικόνα της ειδικότητας του – καρδιολόγος είναι) ασκώντας τα καθήκοντά του. Kαι ο κόσμος και το εισέπραξε και το αναγνώρισε.
Στην πρώτη θητεία του και παρά τον ελάχιστο προϋπολογισμό που είχε στη διάθεσή του, κατάφερε μεταξύ πολλών άλλων να εξασφαλίσει ημερήσια διατροφή για τους απόρους καθώς και διανομή φαγητού κατ’ οίκον για όσους αδυνατούν να βγουν από το σπίτι για τον οποιοδήποτε λόγο. Καθιέρωσε επίσης δωρεάν κολατσιό για τους μαθητές όλων των σχολείων, μείωσε τα δημοτικά τέλη για τους λιγότερο προνομιούχους. Εκκίνησε πρόγραμμα για λαϊκά φροντιστήρια ακόμα και για μαθητές άλλων δήμων για τα παιδιά των πιο αδύναμων οικονομικά οικογενειών. Έφτιαξε νέα, σύγχρονα σχολεία.
Μεγάλο του επίτευγμα επίσης, ήταν η αποκατάσταση οδικού δικτύου στην πλαζ της πόλης με «αστείο» κόστος (με 1.000 ευρώ αντί για… 300.000 που απαιτούσε ο αρχικός προϋπολογισμός) αξιοποιώντας στο έπακρο τις υπηρεσίες του Δήμου και παρακάμπτοντας με ευφυή και δεξιοτεχνικό τρόπο την κρατική γραφειοκρατία.
Ναι, τον πολέμησαν συμφέροντα, αλίμονο, στην Ελλάδα είμαστε. Όπως όταν βρέθηκε κατηγορούμενος για μεταβολή χρήσης του χώρου στο νότιο πάρκο της Πάτρας, ο οποίος ήταν εγκαταλελειμμένος και είχε μετατραπεί σε σκουπιδότοπο. Αλλά είχε το δίκιο με το μέρος του και δεν αντιμετώπισε πρόβλημα εν τέλει.
Αν βγει ξανά πρώτος στις προσεχείς δημοτικές εκλογές τότε θα αποκτήσει ορίζοντα 15 ετών διακυβέρνησης στην αχαϊκή πρωτεύουσα. Ήταν το ίδιο καλή και η 2η πενταετία του στο δημαρχιακό θώκο;
Το παρακάτω βίντεο, που έγινε trend προσφάτως στα social media, έρχεται να υποδηλώσει πως η καλή δουλειά συνεχίζεται απρόσκοπτα στην Πάτρα. Παρά τα ισχνά οικονομικά μέσα και το μειωμένο προσωπικό. Για «συνθήκες φτώχειας» μιλάει ο Πελετίδης σε συνέχεια της συνθήκης που παλιότερα έχει αποκαλέσει ως «στραγγαλισμό των οικονομικών των δήμων».
Για τα έργα αποκατάστασης μιας πλατείας, όπως χαρακτηριστικά λέει, έχουμε ένα «τυπικό παράδειγμα του πώς κάνουμε το 1 ευρώ 10». Χωρίς τη μεσολάβηση εργολάβου, κι αυτό είναι όλο το ζουμί. Τη δουλειά την κάνουν οι εργάτες και με μηχανήματα του δήμου. Ο οποίος, επιπρόσθετα, έχει πάψει να αγοράζει αδρανή υλικά. Χρησιμοποιεί τα φερτά υλικά των ποταμών. Τα κοσκινίζουν, τα επεξεργάζονται και μετά τα «καταναλώνουν» για τις ανάγκες των έργων της πόλης.
Σε τελική ανάλυση, ο δήμος αγοράζει μόνο όσα υλικά του είναι απαραίτητα. Όπως τα σίδερα για τα κάγκελα των σχολείων ή των πλατειών που τα «δουλεύουν» μετά «σιδεράδες» του δήμου. Κοντολογίς, ο Πελετίδης αναφέρει στο βίντεο αυτονόητα πράγματα, που όμως στην Ελλάδα μπορεί να ακούγονται κάπως… ευφάνταστα. Και σίγουρα «εχθρικά» στα αυτιά επαγγελματιών επιτήδειων. Μα είναι δυνατόν να εξαιρούνται εντελώς από τις δουλειές ενός δημόσιου οργανισμού φωτογραφικές διατάξεις, μίζες και λαδώματα; Που ξανακούστηκε να πληρώνει ένας δήμος κάθε προϊόν στην πραγματική του αξία, στερώντας κομμάτια από την πίτα στους εργολάβους;
Κανείς δεν λέει πως είναι όλα τέλεια ούτε πως δεν γίνονται λάθη. Ειδικά στο κομμάτι της καθαριότητας, η Πάτρα δεν θέλγει κιόλας. Απέναντίας είναι κάτι που μένει ως εικόνα και εισπράττει αμέσως και ένας ξένος. Όμως η προσωπικότητα, η εντιμότητα και η θέληση του Πελετίδη είναι στοιχεία που δεν αμφισβητούν παρά μόνο αυτοί που έχουν αντίθετα συμφέροντα ή αθεράπευτη ιδεολογική κόντρα – φανατισμό το λένε επίσης.
Κι ύστερα, αν το καλοσκεφτούμε, θετικό είναι πως ενοχλεί όσους έμαθαν τόσα χρόνια πως το παιχνίδι στην Ελλάδα παίζεται αλλιώς. Κατά το κοινώς λεγόμενο ο Πελετίδης χαλάει την πιάτσα…
Δεν έχουμε μαγική γυάλα για να ξέρουμε αν ο Κωνσταντίνος Πελετίδης θα βγει και για 3η σερί φορά δήμαρχος Πατρέων, ο ίδιος εμφανίζεται πάντως αισιόδοξος. Το ΚΚΕ ανέβασε τα ποσοστά του μέσα σε μια 4ετία στις βουλευτικές εκλογές (8,97% το 2023, τον Ιούνιο) και αυτό ίσως υπονοεί κάτι.
Βέβαια, ξαναλέμε, η δεξαμενή των ψηφοφόρων του 70χρονου δημάρχου είναι υπερκομματική. Και αυτό είναι η μεγαλύτερη του επιτυχία. Ως απότοκο του αγνού και ανόθευτου πάθους του να υπηρετήσει το κοινό συμφέρον και όχι να το καταχραστεί.
