Η Ιερά Κοινοβιακή Μονή Παναγίας Χρυσοσκαλιτίσσης, η ιστορίας της οποίας μαρτυρείται από το 1637, σκαρφαλωμένη στον ιερό βράχο της Παναγίας στο Δυτικό άκρο της Κρήτης, έζησε στιγμές πνευματικής χαράς και ανατάσεως καθώς εις εκ των δοκίμων της Μονής εισήχθη εις την τάξη των μοναχών και εις τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης.
Του Όρθρου χοροστάτησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ευμενείας κ. Ειρηναίος, Καθηγούμενος της Ι. Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Κυρίας των Αγγέλων Γουβερνέτου, πνευματικός του νέου αδελφού της Μονής, ο οποίος και τέλεσε την Ακολουθία του Αγγελικού Σχήματος.
Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Ποιμενάρχης, Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος. Ο Σεβασμιώτατος Κισάμου κ. Αμφιλόχιος στον παραινετικό του λόγο προς τον νεοκαρέντα και νεοχειροτονούμενο αδελφό της Μονής σημείωσε μεταξύ άλλων: «Μετά την τριετή δοκιμασία σου εις την Ι. Μονή της από σήμερα μετανοίας σου, επέλεξες εν ελευθερία την οδό της ολοκληρωτικής παραδόσεως στον Κύριο. Επέλεξες οδό αγγελική, «αγνή και υπερκόσμιο» κατά τον Μ. Αθανάσιο. Ζωή επιστροφής στην ακεραιότητα του αυθεντικού ανθρωπίνου προσώπου, καθώς ο μοναχισμός αποτελεί βίωση και πραγμάτωση των επαγγελιών του Κυρίου, του θαύματος της καινής ζωής. «Ει τις εν Χριστώ, καινή κτίσις». Η μοναχική κουρά, σημειώνει ο όσιος Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός, είναι ο αρραβώνας, το στέφανο του γάμου. Δύο, ανάμεσα στις άλλες οι παραγγελίες του Επισκόπου σου προς το πρόσωπο σου, τις οποίες οφείλεις, δια της προσευχής, της υπακοής, της ακτημοσύνης, της παρθενίας ως και όλων των αρετών που καλείσαι να καλλιεργήσεις, οφείλεις να πραγματώνεις εις την καθημερινότητα της μοναχικής και κληρικής σου πολιτείας. Το πρώτον να ενθυμείσαι ότι μοναχός δεν είναι εκείνος που φορά απλώς το σχήμα και το ένδυμα του μοναχού, αλλά εκείνος που έχει νήψη και είναι μοναχός μέσα στην καρδιά του, όπως γράφει και ο όσιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος. Το δεύτερον ότι δια της εις διάκονον χειροτονίας σου καλείσαι να γίνεις διάκονος της Εκκλησίας του Χριστού, να παραδοθείς ολόκληρος εις τον Χριστό και την Εκκλησία Του, καλείσαι να αρνηθείς τον παλαιό άνθρωπο και η ζωή σου ολόκληρη να γίνει χριστοφόρα και θεοφόρα», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, ευχαριστώντας τον Θεοφ. Επίσκοπο Ευμενείας κ. Ειρηναίο δια την «πνευματική στήριξη, καθοδήγηση και φροντίδα» ως επίσης και τον Καθηγούμενο της Μονής Παν. Αρχιμανδρίτη κ. Αγαθάγγελο δια την «αγάπη, στήριξη και ενίσχυση» προς τον νέο αδελφό της Μονής.
Εις την τράπεζα που παρέθεσε η Μονή ο Καθηγούμενος π. Αγαθάγγελος εξέφρασε τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη της Μονής προς τον Ποιμενάρχη κ. Αμφιλόχιο και τον Θεοφ. Επίσκοπο Ευμενείας κ. Ειρηναίο, αναφερόμενος με λόγους αγάπης εις τον νέο αδελφό της Μονής ως και εις τον αγώνα του «να ενδυθεί τον αγιασμό, να φορέσει την εικόνα του Επουρανίου, να αποβάλλει τον παλαιό άνθρωπο».
Ακολούθως ο Θεοφ. Επίσκοπος Ευμενείας κ. Ειρηναίος, ευχαριστώντας τον Σεβ. Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιο, αναφέρθηκε εις το μυστήριο του μοναχικού βίου, το οποίο «δεν υποτάσσεται σε λογικά μέτρα γιατί ο μοναχικός βίος είναι ελευθερία, βίωμα και ζωή». Πλήθος κόσμου κατέκλυσε το καθολικό της Μονής και τους αύλειους χώρους, συμπροσευχόμενο και ευχόμενο εις τον νέο αδελφό της Μονής, εις τον οποίο εδώθη το όνομα Ευμένιος εις μνήμη δύο ενάρετων και χαρισματικών μοναχών. Των μακαριστών: Ευμενίου Σαριδάκη, ο οποίος διακόνησε τον Όσιο Νικηφόρο τον Λεπρό και Ευμενίου Λαμπάκη, Καθηγουμένου της Ι. Πατριαρχικής Μονής Ρουστίκων Ρεθύμνης.
