Πριν μερικά χρόνια είχα γράψει το παρακάτω σχόλιο που δυστυχώς σχολίαζε την διαχρονική πορεία των δημοτικών αρχών στην Κίσαμο, κυρίως την Καλλικρατική εποχή:
«Πρόσφατα, στο περιθώριο μιας τηλεοπτικής εκπομπής, συζήτησα με έναν πρώην δήμαρχο περιαστικού δήμου των Χανίων ο οποίος -παρ’ ότι θεωρείται από τους επιτυχημένους Καποδιστριακούς δημάρχους του Νομού- μου επισήμανε ένα σημαντικό λάθος που κάνει σχεδόν κάθε νεοεκλεγέντας δήμαρχος. Κι όπως μάλιστα μου είπε, το είχε κάνει κι αυτός, όμως όταν διαπίστωσε πως αυτό το λάθος θα τον οδηγούσε σε μια αρνητική θητεία πρόλαβε και το διόρθωσε.
Ποιο είναι αυτό το λάθος, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις εξελίσσεται σε μοιραίο; Μεταφέρω αυτολεξεί τα λόγια του πρώην δημάρχου: «Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, από τους νεοεκλεγέντες δημάρχους από τις πρώτες κιόλας μέρες που αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους σκέφτονται και πράττουν σκεπτόμενοι τις επόμενες εκλογές. Έτσι, αναγκαστικά πέφτουν σε μεγάλες παγίδες, αναγκάζονται να υποκύψουν σε μικροσυμφέροντα ψηφοφόρων και ζυγιάζουν οτιδήποτε κάνουν με βάση το πολιτικό κόστος. Όπως είναι φυσικό, πολύ σύντομα βρίσκονται σε αδιέξοδο και στις περισσότερες των περιπτώσεων όταν καταλαβαίνουν το λάθος τους είναι πλέον αργά να αντιστρέψουν την αρνητική κατάσταση».
Αν και πιστεύω ότι ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Κισάμου λίγο ή πολύ γνωρίζει ότι δεν πρέπει να υποπέσει στο λάθος αρκετών προκατόχων του, δεν είμαι βέβαιος αν είναι εύκολο να το αποφύγει. Γι αυτό που είμαι βέβαιος είναι ότι ήδη τον έχουν πλαγιοκοπήσει αρκετοί ψηφοφόροι του (και μη), όχι βέβαια για να τον συμβουλεύσουν για το κοινό καλό, αλλά για να «τρέξουν» κάποια μικρά ή μεγάλα προσωπικά τους θέματα.
Όμως, πριν δεσμευτεί και μπει στον κυκεώνα των υποσχέσεων και των ημετέρων διευκολύνσεων, του μεταφέρω τα πάντα επίκαιρα λόγια του Βρετανού συγγραφέα Άρθουρ Κλάρκ: «Ένας πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές. Ένας πολιτικός, τις επόμενες γενιές».
Αν καταφέρει να πορευτεί μ’ αυτή τη φράση στην άκρη της σκέψης του, έχει καλώς. Αν όχι, τότε δύσκολα θα καταφέρει να πετύχει στο δύσκολο έργο του».
Και συνέχιζα: «Κατ’ εμέ, τα χρόνια που κάθεται κάποιος στον δημαρχιακό θώκο δεν πρέπει να μετριούνται, αλλά να… ζυγίζονται. Τι να το κάνω όταν κάποιος θητεύσει 2-3 τετραετίες (ή πενταετίες) και όταν αποχωρήσει δεν θα τον θυμάται κανένας; Ή θα τον θυμούνται αρνητικά; Αν όμως θητεύσει έστω και μια πενταετία αλλά προλάβει να υλοποιήσει (ή έστω να βάλει σε τροχιά υλοποίησης) ένα μεγάλο μέρος από αυτά που υποσχέθηκε και έχει ανάγκη η περιοχή του, τότε… ναι, θα είναι επιτυχημένος.
Ο νέος δήμαρχος που εξελέγη έχει πολλά πράγματα με το μέρος του και ξεκινάει με καλούς οιωνούς την θητεία του. Μπορεί τα οικονομικά προβλήματα να μαστίζουν τους Δήμους, όμως σωστές κινήσεις είναι δυνατόν ακόμα κι αυτά να ξεπεραστούν. Από εκεί και πέρα, έχει μπροστά του μια γεμάτη θητεία για να προχωρήσει αυτά που υποσχέθηκε, στην αρχή -όπως όλα δείχνουν- δεν θα έχει σθεναρή αντιπολίτευση, έχει την εμπειρία, τον ενθουσιασμό, τις γνώσεις, έχει και κάποιους ικανούς συνεργάτες. Οπότε τι μένει; Να σκεφτεί ως πολιτικός και όχι ως πολιτικάντης. Γιατί αν επικεντρωθεί στις επόμενες εκλογές, , τότε πολύ δύσκολα θα πετύχει. Η Κίσαμος θέλει αυτή την εποχή κάτι διαφορετικό, αυτό που να εμπνέει και να σηματοδοτεί ρήξεις και αλλαγές. Θέλει ραγδαίες μεταλλάξεις που θα εμπνέουν και θα ενεργοποιούν την τοπική κοινωνία».
Ψάχνουν και δεν βρίσκουν
Αυτά λοιπόν έγραφα πριν μερικά χρόνια, ωστόσο οι… ευχές μου δεν έπιασαν τόσο. Μεγάλη μερίδα των δημοτών ψάχνει αλλά δεν βρίσκει ένα μεγάλο αναπτυξιακό έργο στην Κίσαμο. Έστω ένα έργο που θα αλλάξει την πορεία αυτού του τόπου και θα στηρίξει τους δύο βασικούς πυλώνες της οικονομίας του. Τον τουριστικό και τον αγροτικό τομέα. Κοιτάζουν γύρω τους και το μόνο που βλέπουν είναι την συνήθη προεκλογική «δραστηριότητα»: φωτογραφίες για ψύλλου πήδημα, «μπαλώματα» σε δρόμους κλπ., γνωστά και διαχρονικά. Παράλληλα, ακούνε –ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ- ότι η επόμενη θητεία θα είναι… καλύτερη, ότι θα διορθωθούν τα λάθη και οι παραλείψεις των προηγούμενων χρόνων.
Ούτε στις επόμενες εκλογές θα προκύψουν υποψήφιοι από παρθενογένεση. Όλοι πρέπει να κριθούν ανάλογα με την μέχρι σήμερα πορεία τους, όπου κι αν έχουν θητεύσει. Και κυρίως αν είναι συνεπείς σε όσα έχουν κατά καιρούς πει, ή αν ποντάρουν στη λήθη των δημοτών – ψηφοφόρων. Εν πάση περιπτώσει, έχουμε χρόνο να τα λέμε μέχρι τον Οκτώβριο.
*Από την στήλη “Ή στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε” (Εφημερίδα Νέοι Ορίζοντες/ 18-1-2023).
