Μία ονειρική διαδρομή απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς που φτάνοντας στον προορισμό σου, απλά σε γοητεύει !!
Ταξιδεύοντας για λίγο στον χρόνο, αναζητώντας αλήθειες μιας άλλης εποχής, νιώθεις μια ιδιαίτερη αύρα σκεπτόμενος πώς κάποτε σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο, δέσποζε το Καθολικό Μοναστήρι των Φραγκισκανών του Αγίου Γεωργίου (υπάρχει και αναφορά Αγίου Γρηγορίου) οι οποίοι είχαν και τον ρόλο του φρουρού μιας και ο κίνδυνος παραμόνευε από στεριά και θάλασσα .
Στο ιστορικό του μοναστηριού είναι καταγεγραμμένες 4 βαπτίσεις από τους ιερομόναχους του, με την 1η βάπτιση να χρονολογείται το 1593 στις Λουσακιές.
Ο πύργος είναι πιθανότατα κτισμένος κατά τον 15ο αιώνα και σήμερα στέκει πεισματικά όρθιος απέναντι στον χρόνο, με την ομορφιά και την επιβλητικότητά του να τον καθιστούν μοναδικό!
Τα διάσπαρτα χαλάσματα, ίσως από κελιά και διάφορα άλλα κτίσματα, διακρίνονται αν και σκεπασμένα από το πυκνό πράσινο της άγριας φύσης.
Το μόνο λυπηρό… Η πολιτεία απέχει (;) από πρωτοβουλίες προστασίας, διάσωσης και ανάδειξης τόσο σπουδαίων ιστορικών μνημείων που τελικώς αφήνονται έρμαια στην φθορά του χρόνου.
Η πυκνή και βαθυπράσινη βλάστηση της περιοχής, που είναι και το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της καθ’ όλη την διάρκεια της διαδρομής, εντυπωσιάζουν και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη.
Αγριοκισσοί, σφάκες, πλατάνια, κούμαρα , κατσοπρίνια ,ρείκια, αγριοκυπάρισσα, τρεχούμενα νερά και απότομα φαράγγια ολοκληρώνουν το μαγευτικό τοπίο.
Ο πατέρας μου θυμάται τον εαυτό του παιδί 10 χρονών, να πηγαίνει ως εκεί με τον πατέρα του, τον παππού μου τον Τζουγανογιώργη, για να κόψουν ξύλα που τα μετέφεραν στον Πλάτανο με δυο μουλάρια.
Μια φορά έκοψε ο παππούς μου μια βέργα αγριόσφακας που είχε μήκος 10 μέτρα. Την έσυραν ως το χωριό και την τοποθέτησαν στον περιστερώνα που διατηρούσαν τότε, για να κοιτάσουν τα περιστέρια.
Ευχαριστώ θερμά για την παραχώρηση πρόσθετου υλικού πληροφοριών και ιστορικών φωτογραφιών , τους κυρίους: Γεώργιο Γεωργιλάκη, Νικόλαο Χουρδάκη και Βασίλειο Τζουγανάκη.
ΜΑΡΙΑ ΤΖΟΥΓΑΝΑΚΗ
