Ορκίστηκε λοιπόν η τρίτη δημοτική αρχή με επικεφαλής τον Γιώργο Μυλωνάκη. Ως είθισται, ευχές και βαρύγδουπες υποσχέσεις κυριάρχησαν κατά την τελετή ορκωμοσίας και μάλλον και στο φαγοπότι που ακολούθησε (επίσης, ως είθισται!). Η πανηγυρική ατμόσφαιρα της ορκωμοσίας μιας νέας δημοτικής αρχής συνοδεύεται πάντα από υπερβολική αισιοδοξία για την νέα αυτοδιοικητική περίοδο, αλλά και από υποσχέσεις. Πολλές υποσχέσεις! «Όλα θα τα φτιάξουμε», ακούμε να λέει συχνά ο δήμαρχος και μέλη της δημοτικής του ομάδας, μόνο που είναι ακατόρθωτο να τα φτιάξουν όλα, αφού οι εκκρεμότητες είναι πολλές και ο δρόμος δύσβατος. Οι δημότες της Κισάμου έχουν χορτάσει από βαρύγδουπες δηλώσεις, έστω κι αν οι μισοί περίπου από αυτούς αποφάσισαν να δώσουν άλλη μία ευκαιρία στον συνδυασμό «Κίσαμος πρωτεύουσα δύναμη» που καλείται πλέον να αντιμετωπίσει σωρεία θεμάτων και -κυρίως- προβλημάτων σε πολλά σημεία του Δήμου. Θεμάτων που με δική του υπαιτιότητα συσσωρεύθηκαν και πολλά από αυτά έχουν φτάσει στο “μη παρέκει”. Θα ήταν προτιμότερο λοιπόν, να περιορίσει η νέα δημοτική αρχή τα πολλά λόγια και να εστιάσει –επιτέλους!- στα έργα. Και κυρίως να αποκαταστήσει το όνομα της για όσα ακούστηκαν και γράφτηκαν τον τελευταίο καιρό.
Άλλης φύσεως διλήμματα
Κατά την προεκλογική περίοδο διαβάσαμε τον απολογισμό της απερχόμενης δημοτικής αρχής (η οποία είναι και η επόμενη…), έναν απολογισμό που ολίγους ικανοποίησε. Μην μου πείτε και πάλι ότι έλαβε 47,57% στις εκλογές, άρα οι μισοί δημότες είναι ευχαριστημένοι. Απλά, σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο μπήκαν άλλης φύσεως διλήμματα, τα οποία όμως δεν είχαν να κάνουν με την επάρκεια ή όχι της δημοτικής αρχής. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι αναγνώστες γνωρίζουν τι εννοώ.
Ανήκω σε εκείνους, δεν γνωρίζω αν είναι λίγοι ή πολλοί, που διαχρονικά κρίνω με βάση τα αποτελέσματα και όχι με τα λόγια που δεν κοστίζουν τίποτα, δεν απαιτούν σχεδιασμό και δουλειά, απλά εκστομίζονται «κι όποιος τα πιστέψει, τα πίστεψε».
Προς το κοινό συμφέρον
Επίσης, ανήκω σε εκείνους που θέλω να πετύχει κάθε δημοτική αρχή, ανεξάρτητα με το ποιος ηγείται και ποιοι την απαρτίζουν. Για να θεωρείται όμως επιτυχημένη θα πρέπει να δούμε έργα να υλοποιούνται, να δούμε σοβαρούς σχεδιασμούς και -κυρίως- προσπάθειες προς το κοινό συμφέρον και προς όσους είναι «δικοί μας» ή «φέρνουν ψήφους». Απευθυνόμενος παλαιότερα σε άλλον δήμαρχο είχα γράψει: «Πολιτικάντης είναι αυτός που σκέφτεται τις επόμενες εκλογές και πολιτικός αυτός που σκέφτεται τις επόμενες γενιές». Το ίδιο θα πω και στον κ. Μυλωνάκη. Δεν έχει σημασία πόσες εκλογικές αναμετρήσεις θα κερδίσει κάποιος, αλλά για ποιους λόγους θα τον θυμούνται μετά από χρόνια οι δημότες του. Για σημαντικά έργα που υλοποίησε, για ρήξεις που αναγκάστηκε να κάνει για το καλό του Δήμου του. Θα με συγχωρήσουν οι Καλλικρατικοί δήμαρχοι της Κισάμου, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχω δει, όπως νομίζω και η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών, έστω ένα έργο που φέρει την σφραγίδα τους.
«Καμένη γη»
Η Κίσαμος κατείχε μέχρι τον Οκτώβριο ένα πανελλήνιο ρεκόρ: Για 45 ολόκληρα χρόνια δεν είχε εκλεγεί ποτέ δήμαρχος για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Αυτό αποτελούσε διαχρονικό άλλοθι, καθώς ο νέος ισχυρίζονταν πάντα ότι ο προηγούμενος δεν του άφησε καμία μελέτη, δεν είχε προχωρήσει το παραμικρό. Και «φτου κι απ’ την αρχή»… Η θητεία τέλειωνε και τα έργα παρέμεναν στο ψυγείο. Κάτι ανάλογο δεν συμβαίνει και στις κυβερνήσεις της χώρας; Όλες παρέλαβαν «καμένη γη» από τις προηγούμενες και εξασφάλιζαν άλλοθι για όλη την τετραετία. Ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, ήταν ο μόνος που δικαιούτο να ισχυριστεί ότι παρέλαβε καμένη γη. Ερχόμενος στην πατρίδα μας, βρήκε έναν κρανίου τόπο, τον οποίον είχε λεηλατήσει η οθωμανική βαρβαρότητα και τον είχε πυρπολήσει από την μιαν άκρη μέχρι την άλλη ο Ιμπραήμ. Δεν είχε κράτος να διαχειριστεί. Δομές δεν υπήρχαν, τις δημιούργησε. Οι θεσμοί που σήμερα γνωρίζουμε -και λειτουργούν με χίλια ζόρια και προβλήματα- δεν υφίσταντο στη μετεπαναστατική Eλλάδα. Ωστόσο, δεν παραπονέθηκε ποτέ για το τι βρήκε, αλλά δούλεψε, σχεδίασε, υλοποίησε και έκτισε την Ελλάδα από τη αρχή. Όχι, δεν ψάχνω «νέους Καποδίστριες», απλά ελπίζω ότι κάποιοι κάποτε θα λειτουργήσουν ως «μικροί Καποδίστριες». Δεν θα υπόσχονται, αλλά θα πράττουν. Δεν θα επαιτούν, αλλά θα απαιτούν. Ζητάω πολλά το ξέρω, αλλά αν είναι να κάνω όνειρα ας είναι μεγάλα.
Εν κατακλείδι
Συνοψίζοντας, θεωρώ ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών της Κισάμου θα ‘θελε να πετύχει η νέα δημοτική αρχή που αναλαμβάνει καθήκοντα σε λίγες μέρες. Και φυσικά όχι μόνο το 47,57%, από το οποίο ένα μεγάλο ποσοστό δεν δίνει «δυάρα» για μεγάλους σχεδιασμούς και έργα (όποιος κατάλαβε, κατάλαβε). Ωστόσο, επίσης μια μεγάλη πλειοψηφία θεωρεί πως αν δεν αλλάξει ρότα η δημοτική αρχή –και πράττει με στόχο τις επόμενες… εκλογές- η αποτυχία είναι προδιαγεγραμμένη. Ναι, δεν γίνεται να τα «φτιάξει όλα», παρ’ ότι συχνά το ακούμε. Ας σκύψει όμως πάνω στα προβλήματα του τόπου και βήμα – βήμα να δημιουργήσει όσα θα… αναγκάσουν τους δημότες να τη θυμούνται σε μερικά χρόνια.
*Από τη στήλη “Ή στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε” (εφημερίδα Νέοι Ορίζοντες, Τετάρτη 13-12-2023).
