Την Κυριακή που μας πέρασε το βράδυ, είχαμε την ευλογία και ευχαρίστηση να βρεθούμε καλεσμένοι απο μια παρέα παλιών μαθητών μας (1984-2024) που πραγματοποίησαν μια συνάντηση για να ξανα-ιδωθούν ύστερα από χρόνια… Εμείς και άλλοι συνάδελφοι,ο Μανώλης,η Ευτυχία,η Ελένη,υπήρξαμε από τους διδάξαντες αυτά τα παιδιά.
Ελάχιστοι οι απόντες κι αυτοί βρήκαν τρόπο να επικοινωνήσουν, έστω και τηλεφωνικά .
Εκεί λοιπόν στο Λιμάνι Καβονησίου, μπροστά στην ήρεμη θάλασσα του κόλπου της Κισάμου, ένα περβόλιν έμορφο με όμορφους και ωραίους ανθρώπους, μεγάλους πια, οικογενειάρχες και δημιουργημένους, μας φιλοξένησε. Μια ολόκληρη τάξη. Από όλα είχε ο μπαξές:
Και ιερείς και γιατρούς και εκπαιδευτικούς και ελεύθερους επαγγελματίες και υπαλλήλους σε διάφορους τομείς και επιχειρηματίες και νοσηλευτές, άνθρωποι που υπηρετούν και ομορφαίνουν την κοινωνία. ο καθένας με τον τρόπο του και στο πόστο του.
Όλοι είχαν κάτι να θυμηθούν από τα παλιά, κάτι να αναφέρουν, και καθώς ο χρόνος εξωραΐζει τις παραστάσεις, όλα ήταν όμορφα τότε… νοσταλγικά σήμερα… ανεπιστρεπτί φευγάτα…
Ευχηθήκαμε τσουγκρίζοντας τα ποτήρια.
Ξανανοιώσαμε οι γηραιότεροι από τη δροσιά τους, νοιώσαμε δικαιωμένοι για το υπέροχο λειτούργημα που για 35 συναπτά χρόνια ασκήσαμε… και δώσαμε ότι μπορέσαμε, αλλά και πήραμε σαφώς πολλά…
Με τις θερμές ευχαριστίες για την περιποίηση της βραδιάς, ευχόμαστε Υγεία να ζήσετε πολλά χρόνια και ο Θεός και η Τύχη να δίδει κάθε καλό στη ζωή σας……
Γιώργος Πευκιανάκης
Ευτυχία Δεσποτάκη – Πευκιανάκη
