Κυριολεκτικά στο παρά πέντε, αποφεύχθηκαν τα χειρότερα με τις συμβάσεις δημοσίων έργων που, σε αρκετές περιπτώσεις και στην Κρήτη, κινδύνευσαν να “τιναχθούν” στον αέρα, εξαιτίας των συνεχόμενων αλλαγών στις τιμές των πρώτων υλών, στο πλαίσιο των σαρωτικών ανατιμήσεων!
Έτσι, η εικόνα εμφανίζεται σαφώς βελτιωμένη και η ομαλότητα επανήλθε, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην εκτέλεση των συμφωνιών που έχουν γίνει.
Με ΦΕΚ δόθηκε διέξοδος στο μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισαν έως τώρα οι τεχνικές εταιρείες λόγω της γεωμετρικής αύξησης των τιμών των οικοδομικών υλικών.
Το πρόβλημα ήταν τόσο μεγάλο που πολλά δημόσια έργα κινδύνευαν με «πάγωμα» ενώ πολλοί κατασκευαστές απειλούσαν με αποχώρηση αν δεν δινόταν λύση. Οι αυξήσεις σε πολλές περιπτώσεις έφταναν από 30% μέχρι και το 75%, δημιουργώντας αλυσιδωτά προβλήματα στα δημόσια έργα που υλοποιούνται με βάση την έκπτωση.
Τους τελευταίους μήνες σύσσωμες οι εργοληπτικές οργανώσεις της χώρας με επιστολές προς τα υπουργεία Οικονομικών και ΥΠΟΜΕ σημείωναν με μελανά χρώματα το πρόβλημα το οποίο είχε δημιουργηθεί, ζητώντας να δοθεί λύση αρχικά με τη δημιουργία συντελεστών αναθεώρησης τιμών.
Οι εργοληπτικές οργανώσεις είχαν ως κύριο αίτημα τη συγκρότηση και λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Τεχνικών Προδιαγραφών και Τιμολόγησης Τεχνικών Έργων και Μελετών.
Η συγκρότηση και ενεργοποίησή του, που εκτιμάται πως θα μπορεί να δίνει μια αξιόπιστη προσέγγιση τιμών υλικών, ημερομισθίων και μισθωμάτων μηχανημάτων έργων, μπήκε στον πρόσφατο νόμο 4782/2021.
Μάλιστα έχει ήδη ξεκινήσει η προεργασία για την ίδρυσή του από το υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας ενώ η λειτουργία του εκτιμάται ότι θα είναι δυνατή τη φετινή χρονιά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των εργοληπτικών οργανώσεων, τους τελευταίους μήνες, είχε καταγραφεί μεγάλη αύξηση στις τιμές βασικών υλικών, όπως τα μέταλλα (σίδηρος, χαλκός αλουμίνιο), τα πλαστικά (PVC, πολυαιθυλένιο κλπ.), το πετρέλαιο και τα παράγωγά του (κυρίως καύσιμα και ασφαλτικά), που κυμάνθηκαν από 15% έως και 75%.
Οι αυξήσεις αυτές που καταγράφηκαν από τις αρχές του έτους σε βασικά υλικά που σχετίζονται με την υλοποίηση κατασκευαστικών έργων, είτε δημόσια, είτε ιδιωτικά, είναι μεγάλες και προκάλεσαν αύξηση του κόστους κατασκευής σε ποσοστά 20% έως 30%.
Οι εργοληπτικές οργανώσεις της χώρας, με αλλεπάλληλες επιστολές προς την ηγεσία του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, ζητούσαν τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση του προβλήματος το οποίο δε φάνηκε να αποκλιμακώνεται άμεσα, αλλά τελικά βρέθηκε λύση.
Κατά καιρούς, οι εργοληπτικές οργανώσεις περιέγραφαν με μελανά χρώματα την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο, τονίζοντας ότι “οι εργοληπτικές επιχειρήσεις καλούνται να ολοκληρώσουν συμβάσεις, που κοστολογήθηκαν και συμβασιοποιήθηκαν σε προγενέστερο χρόνο, χωρίς να έχουν την δυνατότητα να απορροφήσουν τις αυξήσεις αυτές και νομοτελειακά οδηγούνται σε οικονομική ασφυξία και αδυναμία ολοκλήρωσης των έργων.
Οι κατασκευαστές έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων αλλά και για τον κίνδυνο απώλειας εκατοντάδων θέσεων εργασίας.
Έτσι, την τελευταία στιγμή, αποφεύχθηκαν τα χειρότερα…
