Πολλά και ενδιαφέροντα γράφει στο διαδίκτυο ο αρχιπλοίαρχος Λ.Σ. (ε.α.) Σπύρος Αγγελάκης για τους αλιείς, τους οποίους χαρακτηρίζει «είδος προς εξαφάνιση».
Ας τα δούμε: «Άλλος ένας ανεφάρμοστος νόμος για την επαγγελματική αλιεία. Το προστατευόμενο είδος στην Κρήτη διαχρονικά, αλλά και στη χώρα μας γενικότερα πρέπει να είναι ο επαγγελματίας αλιέας. Αντί να του δίνουν επιδότηση για να μπορεί να συνεχίσει το επάγγελμα, όπως κάνουν στους αγρότες και στους βοσκούς, τον ρίχνουν στη θάλασσα της (ΠΑΛΥΘ): Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Προγράμματος “Αλιεία, Υδατοκαλλιέργεια και Θάλασσα” να πνιγεί, αφού δεν ξέρει να “κολυμπάει” καλά στο διαδίκτυο.
Την τελευταία δεκαετία και βάλε τα αλιευτικά του εργαλεία (δίχτυα – παραγάδια) καταστρέφονται συστηματικά και συνεχώς από τον λαγοκέφαλο, και όχι μόνο. Τα ψάρια, δε, που πιάνουν είναι κουτσουρεμένα και μη εμπορεύσιμα. Δεν αξίζει, λοιπόν, να αλιεύει κανείς επαγγελματίας, αφού μπαίνει μέσα κάθε φορά. Η οικονομική στήριξη της Πολιτείας είναι ανύπαρκτη».
Οι λαγοκέφαλοι
«Το 2014 το Λιμεναρχείο Αγίου Νικολάου, μελετώντας το ερευνητικό πρόγραμμα για το λεσσεψιανό είδος λαγοκέφαλος, που εκπόνησε το Τμήμα Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών του υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος της Κύπρου, ενημέρωσε μέσω των ΜΜΕ τον κόσμο σχετικά με το τότε πρωτοεμφανιζόμενο είδος ψαριού στην ανατολική Κρήτη.
Το ίδιο έτος, σε συνεργασία με τους προέδρους των τριών επαγγελματικών Συλλόγων Αλιείας του νομού Λασιθίου, έστειλε έγγραφο προς τα πολιτικά και διοικητικά πρόσωπα των αρμόδιων υπουργείων. Στο έγγραφό τους περιέγραψαν την κατάσταση που βίωναν, τις συνέπειες που είχαν στην καθημερινότητά τους και έκαναν οκτώ προτάσεις για τη στήριξή τους. Τίποτα δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα, δυστυχώς, και η κατάσταση έχει χειροτερέψει, αφού το ψάρι αυτό πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα, μιας που δεν έχει θηρευτές στη Μεσόγειο».
«Πρέπει να στηρίξει η Πολιτεία»
«Η Πολιτεία θα πρέπει να στηρίξει την επαγγελματική αλιεία με:
1) Επιδότηση για τη συντήρηση-επισκευή των αλιευτικών σκαφών για λόγους Ασφάλειας Ναυσιπλοΐας και την αγορά των καυσίμων τους.
2) Αποζημίωση για τις ζημιές των αλιευτικών εργαλείων (δίχτυα – παραγάδια) από τα λαγοκέφαλα, τα δελφίνια και τις φώκιες.
3) Δυνατότητα νέων αλιέων μέσω του συστήματος επιχορήγησης ωφελούμενων με επιταγές κατάρτισης (www.voucher.gov.gr) να αγοράσουν καύσιμα, καινούργια αλιευτικά εργαλεία για την έναρξη του επαγγέλματος και όχι να χρησιμοποιούν τα υπάρχοντα φθαρμένα του σκάφους.
Στεναχωριέμαι που, περνώντας από τα λιμάνια μας, βλέπω μόνο τους παλιούς ψαράδες να λένε αυτά που έχουνε ζήσει στα παλιά μεγαλεία της θάλασσας και τα ψαροκάικα να λιγοστεύουν κάθε χρόνο. Οι απόγονοί τους δεν μπορούν να ζήσουν από την αλιεία και στρέφονται σε άλλα επαγγέλματα. Ο επαγγελματίας ψαράς ήταν και είναι η ζωή στα λιμάνια και στις θάλασσές μας, πρέπει να τον βοηθήσουμε όλοι να υπάρχει για το καλό όλων μας».
