«Να μην ξεχαστεί, να μην «θαφτεί» η υπόθεση του Παναγιώτη μου». Αυτό ζητά η Σταυρούλα, η σύζυγος του 51χρονου που βρήκε φρικτό θάνατο από την πτώση του θηριώδους πεύκου σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους του Ηρακλείου. Η γυναίκα ακόμα δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι έχασε το στήριγμα της από τη μία στιγμή στην άλλη.
«Ήμασταν μαζί από το 1992. Τον Μάιο είχαμε επέτειο 30 χρόνων και δεν το πιστεύαμε πώς πέρασαν τα χρόνια. Σαν νερό…».
Μαζί απέκτησαν τα τρία υπέροχα αγόρια τους, τον Χρήστο που είναι 24 ετών, τον 20χρονο Δημήτρη που είναι φοιτητής και το μικρό τους γιο που είναι μόλις 14 ετών.
Ο Παναγιώτης ήταν ένα κομμάτι μάλαμα, πολύ αγαπητός άνθρωπος. Στην κηδεία του ήρθαν άνθρωποι από διάφορες περιοχές της Κρήτης που τον είχαν γνωρίσει έστω και για λίγο μέσα από την εργασία του. Ήταν τέτοιος ο χαρακτήρας του που τον κέρδιζε αμέσως τον άλλον. Δοτικός, ευγενικός, έντιμος.
Ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου και λόγω της εορτής του Παναγιώτη, είχαν βγει για φαγητό όλοι μαζί, παιδιά, αδέλφια, ανίψια, φίλοι.«Κάποια από τα δώρα που του είχαν φέρει ήθελαν αλλαγή λόγω μεγέθους. Γύρισε πρώτη φορά και μου είπε: «δεν πας να τα αλλάξεις εσύ;». Δεν μου το είχε ζητήσει ποτέ ξανά διότι πάντα επέλεγε εκείνος τα ρούχα του με βάση το γούστο του. Του είπα καλύτερα να πήγαινε ο ίδιος επειδή εκείνος ήξερε καλύτερα τι ήθελε και τι δεν ήθελε. Και πού να ήξερα…».
Το μοιραίο απόγευμα ο Παναγιώτης πήγε πράγματι να αλλάξει κάποια δώρα που του είχαν φέρει στη γιορτή του.
Κάποια στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο της Σταυρούλας και ήταν η σύζυγος του κουνιάδου της, αδελφού του Παναγιώτη, η οποία εργάζεται ως νοσηλεύτρια στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Η αστυνομία είχε ενημερώσει πρωτίστως τον αδελφό του Παναγιώτη, ο οποίος «παρέλυσε» από το σοκ. Εκείνος ζήτησε από την σύζυγο του να τηλεφωνήσει στην Σταυρούλα και να της ανακοινώσει τα μαύρα μαντάτα. Είχε βγει μόλις από το νεκροτομείο. «Δεν έχω καλά νέα» μου είπε. Το μυαλό μου πήγε στον πεθερό μου που δεν ήταν καλά. «Έπαθε κάτι ο πεθερός μας;» ρώτησα.
«Πάρε μία καρέκλα σε παρακαλώ… ο Παναγιώτης…». Η Σταυρούλα έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της. Δεν είχε καν ακούσει για το τραγικό περιστατικό με την πτώση του πεύκου. Δεν μπορούσε να το πιστέψει. Το ίδιο και τα παιδιά τους. Το σοκ ήταν ισχυρό.
Όπως λέει με πίκρα, ο Παναγιώτης τα περισσότερα χρόνια δεν σήκωνε κεφάλι από τη δουλειά. Στη βιοπάλη από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ με τρία παιδιά και δάνεια. Μόνο τον τελευταίο χρόνο είχε αρχίσει να χαλαρώνει λίγο και να είναι πιο ήρεμος. «Τώρα πια θα μπορούσαμε να περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί ως ζευγάρι…Θα ήταν καλύτερη η ζωή μας».
«Αυτό που θέλω είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη, να μην ξεχαστεί η υπόθεση, να μην «θαφτεί» με κανένα τρόπο» αυτό ζητάει η σύζυγος του άτυχου Παναγιώτη, έχοντας δίπλα της τα παιδιά της, τα αδέλφια της και φίλους.
Μαρτυρία-σοκ Γ. Μαυρογιάννη: το αυτοκίνητο μας σταμάτησε στο 1,5 μέτρο
Ο Γιώργος Μαυρογιάννης, Διευθυντής της Αναπτυξιακής Ηρακλείου, υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της τραγωδίας.
Γλίτωσε στο τσακ καθώς το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε με το γιο του, ακινητοποιήθηκε σε απόσταση μόλις 1,5-2 μέτρων από το φονικό πεύκο. Ήδη έχει καταθέσει στο Α’ Αστυνομικό Τμήμα στο πλαίσιο της προανάκρισης που διενεργείται για το τραγικό συμβάν.
Όπως περιέγραψε, το αυτοκίνητο τους κινούνταν στο ρεύμα κυκλοφορίας προς Άγιο Κωνσταντίνο. Όλα έγιναν σε κλάσματα δευτερολέπτου και υπό συνθήκες πλήρους άπνοιας. Το δέντρο άρχισε να γέρνει προς την πλευρά του δρόμου, χωρίς κανένα ήχο, και μετά κατέπεσε απότομα, καταπλακώνοντας τον άτυχο Παναγιώτη, ο οποίος εγκλωβίστηκε ανάμεσα στη μηχανή και στον τεράστιο κορμό του πεύκου.
Όσοι ήταν εκεί υπέστησαν σοκ! Η μηχανή του Παναγιώτη ήταν η δεύτερη πριν το φανάρι. Ο άτυχος άνδρας εκτιμάται ότι δεν πρόλαβε να αντιληφθεί το παραμικρό. Ο θάνατος ήρθε από ψηλά. Ήταν τέτοια η ταραχή του κ. Μαυρογιάννη που βλέποντας την πτώση, φώναζε πανικόβλητος στο γιο του να κάνει όπισθεν για να μην τους πλακώσει και εκείνους.
Ο διευθυντής της Αναπτυξιακής Ηρακλείου ανέφερε ότι αστυνομία και πυροσβεστική κατέφθασαν πολύ γρήγορα στον τόπο της τραγωδίας, ενώ λίγο μετά έφθασε και το ΕΚΑΒ, ωστόσο είχε καταστεί ξεκάθαρο εξ αρχής ότι ο άτυχος Παναγιώτης ήταν νεκρός.
«Θα πρέπει να διερευνηθεί, τόνισε, γιατί έσπασε το ριζικό σύστημα του δένδρου» καθώς υπήρχε, όπως προαναφέρθηκε, πλήρη άπνοια και αυτό έχει τη σημασία του.
Επισήμανε ακόμα ότι τα κλαδιά του δένδρου είχαν αναπτυχθεί μονομερώς, δηλαδή προς την πλευρά του δρόμου, και αυτό αναπόφευκτα μετατόπιζε το κέντρο βάρους. Τα κλαδιά ήταν τεράστια, όπως σχολίασε, καθώς έπιαναν και τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας.
Ο ίδιος, δεν παρέλειψε να αναφέρει και κάτι που του προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, όπως σχολίασε. Θα περίμενε ο τόπος του δυστυχήματος να αποκλειστεί ώστε να γίνει αυτοψία από ειδικούς πραγματογνώμονες δεδομένου ότι ο άτυχος Παναγιώτης ήταν νεκρός και δεν υπήρχε η χρονική πίεση της διάσωσης εγκλωβισμένων. Διαπίστωσε ωστόσο ότι έκοψαν επί τόπου με πριόνι τα κλαδιά και αυτό «αλλοίωσε» το σκηνικό του δυστυχήματος, χωρίς σε καμία περίπτωση να αποδίδει, όπως τόνισε με έμφαση, την παραμικρή πρόθεση ή σκοπιμότητα.
