Eiναι οι μικροί ήρωες της καθημερινότητάς μας, οι οποίοι αυτές τις ημέρες τρέχουν σαν τον αείμνηστο… Θανάση Βέγγο για να εξυπηρετήσουν τους χιλιάδες καταναλωτές που σπεύδουν στα σούπερ-μάρκετ, «πακέτο» με τον πανικό, την ανασφάλεια, την ξεροκεφαλιά και την αγένεια.
«Χτυπούν» 12ωρα, χωρίς ρεπό, δεν προλαβαίνουν ούτε να ξαποστάσουν, όμως έχουν δύο χέρια και δύο πόδια. Η πίεση της δουλειάς είναι τόσο ασφυκτική που κάποιοι έχουν ξεχάσει και το όνομα τους. Δεν είναι υπεράνθρωποι. Παρά ταύτα είναι …υποχρεωμένοι να λειτουργούν σαν ρομπότ.
Δεν έχουν δικαίωμα να κουράζονται, να παραπονιούνται, να φοβούνται μήπως μεταδώσουν τον κοροναϊό στις δικές τους οικογένειες. Είναι υποχρεωμένοι να στέκονται «σούζα» απέναντι στους αγενείς πελάτες, διότι ακόμα και σε καιρό πανδημίας «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο». Οφείλουν να χαμογελούν και να κάνουν τεμενάδες και ας παίρνουν κρυφά βαθιές ανάσες να …ξορκίσουν τα νεύρα και το κακό.
Πήγαμε σούπερ-μάρκετ και φρίξαμε με τους… Ελληνάρες ανυπόμονους καταναλωτές, τους βιαστικούς και κακομαθημένους που διακατέχονται από τη λογική: «σου δίνω τα λεφτά μου, θα με προσκυνήσεις». «Σε πληρώνω, θα πάρω όλα τα αντισηπτικά εγώ».
Παρά τις εξαγγελίες, στα σούπερ-μάρκετ δεν υπάρχει αυστηρή εφαρμογή των μέτρων, με ευθύνη των ίδιων των καταναλωτών και με συνευθύνη- κατά την κρίση μας- των εταιρειών που εξακολουθούν να επιδεικνύουν απεριόριστη ανοχή για να μην κακοκαρδίσουν τον καταναλωτή.
Ακόμα, οφείλουμε να παρατηρήσουμε (για την ιστορία) ότι η δήθεν αλληλεγγύη στους εργαζόμενους για τις Κυριακές περιορίζεται αυστηρά στις καρδούλες και στα like του facebook. Στην πραγματικότητα… μόνο για την πάρτη μας λειτουργούμε. Την Κυριακή, λίγα λεπτά πριν από το κλείσιμο υπήρχαν ουρές και διαμαρτυρίες.
Συνομιλήσαμε με εργαζόμενους ανώνυμα γιατί πέραν από το φόβο του κοροναϊού, υπάρχει και ο φόβος μήπως στοχοποιηθούν ή παρερμηνευθούν τα λεγόμενα τους. Ζητήσαμε να μας εκφράσουν πώς βιώνουν αυτό τον …πόλεμο. Κάποιοι έχουν πάρει άδειες ειδικού σκοπού, οι περισσότεροι όμως βρίσκονται στα πόστα τους από φιλότιμο και ας συγκαταλέγονται οι ίδιοι ή συγγενικά τους πρόσωπα στις ευπαθείς ομάδες.
Ο παππούς έπαθε υστερία…
Τέτοια κίνηση ούτε στις γιορτές των Χριστουγέννων. Καθημερινά σε μεγάλα σούπερ-μάρκετ εξυπηρετούνται περισσότεροι από 1.200-1.300 καταναλωτές (με βάση τις αποδείξεις).
Όταν ακόμα στην Ελλάδα τα κρούσματα ήταν μόλις δύο, από πολύ μεγάλο σούπερ-μάρκετ του Ηρακλείου έφυγαν μέσα σε μία ώρα 70 αντισηπτικά, τα ράφια με τα μακαρόνια και τα ρύζια άδειασαν. Πριν ακόμα ανοίξουν τις πόρτες το πρωί, τους περιμένει ουρά, κυρίως από ηλικιωμένους.
Παππούς έπαθε νευρικό κλονισμό όταν διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε διαθέσιμο αντισηπτικό. Πήρε από πίσω εργαζόμενη, την οποία ακολουθούσε σε κατάσταση υστερίας. Επενέβη άλλη πελάτισσα, η οποία ένιωσε την ανάγκη να υπερασπιστεί τους εργαζόμενους και έβαλε στη …θέση του τον ηλικιωμένο
Άλλος πελάτης κόντεψε να χτυπήσει στην κυριολεξία υπάλληλο επειδή δεν του επέτρεψε να αγοράσει τα διαθέσιμα αντισηπτικά.
«Έχω κάνει λογαριασμό 200 ευρώ και απαιτώ να πάρω όσα θέλω». Μάταια προσπαθούσε να του εξηγήσει ότι υπήρχε ένα πλαφόν ώστε να εξυπηρετηθούν και άλλοι. Τελικά πέρασε το δικό του μετά από παρέμβαση της διευθύντριας, η οποία άκουσε τη φασαρία και θέλησε να αποφύγει το «θερμό» επεισόδιο.
Καταναλωτής, επίσης ηλικιωμένος, είχε την πονηράδα να κρύψει κάποια αντισηπτικά πίσω από μία κολόνα.
«Οι περισσότεροι ενεργούν υπό καθεστώς πανικού και άγχους. Μας ζητούν εξηγήσεις, δεν μας πιστεύουν ότι δεν έχουμε αντισηπτικά, μας προσβάλλουν.
Εκνευρίζονται όταν τους ζητάμε να τηρούν αποστάσεις. «Λεπροί είμαστε;» διαμαρτύρονται θιγμένοι. Επιμένουν να «φιλήσουν» τον μανάβη ή τον ψαρά.
Τόσο κοντά θέλουν να πάνε, διαφορετικά δεν έχει νόημα για εκείνους. Συνωστίζονται στους διαδρόμους και στο ταμείο τηρείται η απόσταση μόνο για τον πρώτο.
Οι υπόλοιποι είναι ο ένας πάνω στον άλλον. Όσο για τα γάντια, κάποιοι τα βάζουν στις τσέπες. Δε τα μπορούν» περιγράφουν εργαζόμενοι, οι οποίοι καθημερινά πια δοκιμάζουν τις αντοχές τους.
Η σοκολάτα και το ευχαριστώ
Μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό υπάρχουν και εξαιρέσεις και είναι εκείνες που δίνουν δύναμη στους εργαζόμενους να συνεχίσουν να δουλεύουν και να προσφέρουν.
Συγκίνησε μία πελάτισσα τους υπαλλήλους μεγάλου καταστήματος γνωστής αλυσίδας.
Προσεγγίζοντας στο ταμείο προσέφερε στην υπάλληλο μία μεγάλη σοκολάτα που συνοδευόταν από ένα ευχαριστήριο μήνυμα.
«Σας ευχαριστούμε για όλα. Καλή δύναμη!».
Η ταμίας έβαλε τα κλάματα από την συγκίνηση. Η κίνηση αυτή συγκίνησε όλο το προσωπικό.
ΠΗΓΗ: patris.gr
