Αναπτυξιακή ώθησης σε μια ξεχωριστή περιοχή της πόλης των Χανίων που εδώ και χρόνια φάνταζε εγκαταλελειμμένη, δίνει η ένταξη της στο έργο «Ανάπλαση περιοχής Ταμπακαριών» που υπέγραψε την περασμένη εβδομάδα ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης.
Το έργο εντάσσεται στον άξονα Προτεραιότητας «Βιώσιμη Ανάπτυξη με αναβάθμιση του περιβάλλοντος και αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην Κρήτη» του ΕΣΠΑ Ε.Π. «Κρήτη 2014-2020» και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ). Ο προϋπολογισμός ανέρχεται σε 2.732.060,50 ευρώ.
Τα Ταμπακαριά
Πρόκειται για μια ξεχωριστή γωνιά της ιστορικής συνοικίας της Χαλέπας, όπου για δύο περίπου αιώνες ήταν ο τόπος όπου βρίσκονταν όλα τα βυρσοδεψεία της πόλης των Χανίων.
Τα πρώτα βυρσοδεψεία κατασκευάστηκαν στην περιοχή κατά την σύντομη περίοδο της αιγυπτιακής κατοχής του νησιού, μεταξύ 1830 και 1840. Η περιοχή επελέγη ως ιδανική καθώς τα Ταμπακαριά βρίσκονταν σε μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης, κάτι που βοηθούσε σημαντικά στο να μεταφέρονται τα προϊόντα στους εμπόρους του εμπορικού κέντρου και αρκετά μακριά για να φτάνει στην πόλη η άσχημη μυρωδιά από την επεξεργασία του δέρματος.
Ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα είχε να κάνει με το νερό: Στο σημείο όπου βρίσκονται τα Ταμπακαριά, υπήρχαν άφθονα υπόγεια γλυκά (μη θαλασσινά) νερά, τα οποία ήταν απαραίτητα για την επεξεργασία του δέρματος. Επίσης, οι ρηχές βραχώδεις ακτές στο συγκεκριμένο σημείο σχηματίζουν μικρές φυσικές λιμνούλες νερού, οι οποίες ήταν επίσης ιδανικές για αυτήν τη δουλειά.
Τα δερμάτινα προϊόντα των βυρσοδεψείων στα Ταμπακαριά αποδείχθηκαν πολύ δημοφιλή και με το πέρασμα του χρόνου δημιουργήθηκαν περισσότερα βυρσοδεψεία στην περιοχή. Εκτιμάται ότι κατά την ακμή της βιοτεχνικής αυτής περιοχής λειτουργούσαν εδώ γύρω στα 80 μικρά βυρσοδεψεία.
Η αρχή του τέλους των βυρσοδεψείων στην περιοχή προήλθε κατά τη σύντομη κατοχή του νησιού από τους Γερμανούς στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας το 1945, τα -μειούμενα σε αριθμό- τοπικά βυρσοδεψεία συνέχισαν τη λειτουργία τους, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν σχεδόν όλα είχαν κλείσει.
Σήμερα στην περιοχή λειτουργούν μόλις 3 παραδοσιακά βυρσοδεψεία. Πολλά από τα άλλα παλιά κτίρια είναι εγκαταλελειμμένα, δίνοντας την εντύπωση μιας γειτονιάς-φάντασμα.
Ένας από τους λόγους πίσω από την εγκατάλειψη των Ταμπακαριώνείναι και το υψηλό κόστος της ανακατασκευής τους, που έχει να κάνει με την υποχρέωση διατήρησης της αρχικής πρόσοψης του κτιρίου, καθώς έχουν κηρυχτεί διατηρητέα. Ευτυχώς αυτό δεν έχει αποτρέψει πολλούς ιδιοκτήτες ακινήτων στην περιοχή, οι οποίοι και ανακαίνισαν με όμορφο τρόπο μερικά από τα παλιά βυρσοδεψεία, μετατρέποντάς τα σε κατοικίες, μπουτίκ διαμερίσματα για τουριστική ενοικίαση, ή γραφεία.
Η επόμενη μέρα
Το γεγονός της ταχείας τουριστικής ανάπτυξης της πόλης των Χανίων, καθιστούσεεπιτακτική την ανάπτυξή των Ταμπακαριών.
Πλέον με την ένταξη της περιοχής στο έργο «Ανάπλαση περιοχής Ταμπακαριών» ανοίγει μια νέα σελίδα.
Το έργο και οι παρεμβάσεις που θα γίνουν χωρίζοντας σε δύο διακριτά μέρη: Το πρώτο μέρος αφορά την περιοχή οδών Βιβιλάκη -Φραγκοκαστέλου, και το δευτέρο την Περιοχή της οδού Αγίας Κυριακής.
Στόχος του έργου είναι η ανάπλαση των οδών και των κοινοχρήστων χώρων με βιοκλιματικά κριτήρια και με γνώμονα την εξυπηρέτηση των μόνιμων κάτοικων και επισκεπτών και την ανάδειξη της ιστορικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της περιοχής.
Επιλέγεται κοινή σχεδιαστική αντιμετώπιση και επίλυση των ζητημάτων των δύο περιοχών (Περιοχής Βιβιλάκη – Φραγκοκαστέλου/ Περιοχής Οδού Αγ. Κυριακής) με στόχο την δημιουργία μίας κοινής αστικής ενότητας, ως τμήμα ενός ευρύτερου πολιτιστικού περιπάτου.
Αντικείμενο της ανάπλασης της περιοχής είναι:
1. Να αναδειχθεί το διατηρητέο μέτωπο/ μέτωπο της κατοικίας.
2. Να εξευρεθούν οι απαραίτητοι χώροι στάσης και αναψυχής που δεν υπάρχουν στην υφιστάμενη κατάσταση.
3. Να δημιουργηθεί ενιαία ασφαλής κυκλοφορία των πεζών.
4. Να δημιουργηθούν οι απαραίτητοι χώροι στάθμευσης για τους κατοίκους.
5. Να ενταχθούν σημεία φύτευσης/ σκιασμού.
6. Να ενταχθεί ο κατάλληλος φωτισμός κίνησης και ανάδειξης.
Η ανάπλαση περιλαμβάνει, κατασκευή, ή ανακατασκευή όπου χρειάζεται, όλων των οδών και των ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων της περιοχής μελέτης. Διαμόρφωση των οδών σε δρόμους ήπιας κυκλοφορίας, με αισθητική και λειτουργική διαφοροποίηση του χώρου που διατίθεται αφενός για την κίνηση και στάθμευση των οχημάτων, αφετέρου για την κίνηση και αναψυχή των χρηστών. Ενιαία – και για τις δύο περιοχές – στρατηγική στη χρήση υλικών, για καλύτερη αναγνωσιμότητα της περιοχής, και για την ανάδειξη και ενσωμάτωση, αισθητική και λειτουργική, όλων των υπαρχόντων αρχιτεκτονικών στοιχείων του ιδιαίτερου χαρακτήρα της περιοχής.
Με την ολοκλήρωση του έργου θα παραδοθούν οι κοινόχρηστοι χώροι και οδοί της περιοχής των Ταμπακαριών , ειδικότερα οι υποπεριοχές των οδών Βιβιλάκη – Φραγκοκαστέλου, και Αγίας Κυριακής, αισθητικά, λειτουργικά και βιοκλιματικά αναβαθμισμένοι.
