Είναι μεσημέρι Σαββάτου. Η γνωστή παρέα σε περιμένει στο γήπεδο. Όλα είναι έτοιμα για το μεγάλο παιχνίδι στην αλάνα του Καμπου Νου (στο εξωτικό Γαλάτσι), όμως λίγο πριν την έναρξη του αγώνα, συνειδητοποιείς ότι υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Ο Κωστάκης ο χαϊδεμένος που έρχεται πάντα με τον μπαμπά στο γήπεδο και φέρνει την μπάλα ψήνεται στον πυρετό (39 παρά 22) και η μαμά του δεν τον άφησε να έρθει. Είναι δυνατόν να αναβληθεί το ντέρμπι της γειτονιάς που περιμένει όλη η Γ’ Γυμνασίου με κομμένη την ανάσα, γι’ αυτό το λόγο; Όχι βέβαια…
Όταν έσφιγγαν τα γάλατα και χρειαζόσουν μια μπάλα στη θέση της μπάλας, υπήρχαν πάντα λύσεις. Τι χρησιμοποιούσες; Ένα απ’ τα παρακάτω αντικείμενα:
1. Πατημένο κουτάκι από Κόκα Κόλα
Η Εύκολη λύση. Έπαιρνες ένα γεμάτο κουτί, το έδινες στον τερματοφύλακα να το αδειάσει (ο χοντρούλης της παρέας) και αφού χοροπήδαγες δυο φορές πάνω του είχες την τέλεια μπάλα έτοιμη.
2. Πορτοκάλια
Λύση ανάγκης. Το καταλάβαινες ότι δεν είχες κάνει τη σωστή επιλογή στην πρώτη καραβολίδα, όταν η «πορτοκαλένια» μπάλα γινόταν η μισή πορτοκαλάδα και η άλλη μισή σκόνη και θρύψαλα.
3. Κάλτσες
Αν ήταν άσπρες σε έβγαζαν πάντα ασπροπρόσωπο. Είχες δυο επιλογές. Ή έβαζες τη μία κάλτσα μέσα στην άλλη ή έπαιρνες μόνο τη μία και τη γέμιζες με χαρτί. Και στις δυο περιπτώσεις θα έπρεπε να έχεις την τεχνική του Ζιοβάνι για να καταφέρεις να δώσεις πάσα στο μισό μέτρο. Η συγκεκριμένη λύση ήταν ενδεδειγμένη κυρίως για τα μονά στο σπίτι σου ή για μπασκετάκι στο δωμάτιο με μπασκέτα το κουρτινόξυλο. Φάνης για τρεεεεεεεεις…
4. Κονσερβοκούτι
Η ύστατη επιλογή. Αφενός ήταν δύσκολο να βρεις κονσέρβα σε κάδο τότε (επί ΠΑΣΟΚ τρώγαμε όλοι από χαβιάρι και πάνω) αφετέρου ακόμα και να έβρισκες υπήρχε ο κίνδυνος την ώρα που πλασάρεις να κοπεί το πόδι σου, λες και σου ‘κανε τάκλιν ο Γιάννης Καλλιτζάκης με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά.
5. Πέτρα
Όλοι έχουμε έναν φίλο αητό, ο οποίος όταν ήταν πιτσιρικάς κατά τη διάρκεια του αγώνα με την κοτρόνα μετά από πλάγιο άουτ προσπάθησε να πάρει την κεφαλιά σαν τον Γιώργο Μιρτσέκη, αλλά αντί για γκολ πήρε 6 ράμματα και ένα χέρι ξύλο απ’ τον πατέρα του. Όλοι έχουμε επίσης έναν εχθρό με iq τζατζικιού ο οποίος δοκίμασε να κάνει τον Ρομπέρτο Κάρλος με την πέτρα αφήνοντάς στο πόδι σου (που προσπάθησε να τον ανακόψει) ένα σημάδι σαν τατουάζ του Παντίδου….
6. Αλουμινόχαρτο
Τίμια επιλογή. Βέβαια πιο συχνά με το αλουμινόχαρτο έφτιαχνες μικρές μπαλίτσες και έπαιζες με τα δυο σου χέρια. Το δεξί χέρι έκανε τον επιθετικό που εκτελούσε το πέναλτι και το αριστερό τον τερματοφύλακα που ετοιμαζόταν να αποκρούσει. Σε στιγμές απόγνωσης όμως το αλουμινόχαρτο γινόταν και η μπάλα της αλάνας, με την οποία πέρναγες τρεις αντιπάλους πριν σκοράρεις σε κενό τέρμα σαν τον (αγέννητο τότε) Πίτερ Οφορίκουε…
7. Τρελομπαλάκι
Ανάθεμα την ώρα, κατάρα τη στιγμή που έκανες τη συγκεκριμένη επιλογή. Αυτό το μπαλάκι του σατανά, ενώ φαινομενικά ήταν μια καλή λύση αποδεικνυόταν αντί για καρπούζι μάπα. Κάθε φορά που έσκαγε έπρεπε να κάνεις τον Βέγγο και να τρέχεις πάνω κάτω για να το πιάσεις γιατί απ’ τα πολλά γκελ ξεκίναγε να σκάει Κάτω Πατήσια και προσγειωνόταν Άνω Γλυφάδα.
8. Μπαλόνι μέσα σε κάλτσα
Για πολύ μερακλήδες. Φούσκωνες ελάχιστα το μπαλόνι και γύρω γύρω του έβαζες την κάλτσα. Έτσι, με ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό ξεκινούσες το παιχνίδι, αλλά μετά την τρίτη πάσα και το τάκλιν του «Ανατολάκη της παρέας» άκουγες ένα μεγαλοπρεπές «μπαμ» και το μπαλόνι αναπαυόταν σε τόπο χλοερό.
ΠΗΓΗ: menhouse.gr
#pgnews
